De volhouder wint

Het is dat hier vaak bezoek is die wel goede foto’s kunnen maken want die van mij zijn meestal hopeloos slecht. Het resultaat van mijn eerdere fotoshoot op het bankje op het dakterras deed pijn aan mijn ogen dus een paar uur later heb ik het, met ander licht en met een andere camerainstelling opnieuw geprobeerd. Ik ben helaas nog niet onder de indruk. Nu denk ik dat de afstand te klein was. Morgen gaat Huibert me helpen. Een paar extra handen zijn goud waard, alleen al om te voorkomen dat ze een te grote sprong maken. Ze hebben nu de ideale leeftijd – op onbekend terrein en een plekje met een zekere hoogte, rennen ze in ieder geval niet sneller uit beeld dan ik de camera op ze kan instellen.

Helaas niet bepaald scherp.
Niet zo’n geweldige foto maar leuk en lief zijn ze wel.

Omdat het me niet lekker zat dat ik geen fatsoenlijke foto van ze vandaag kon maken, heb ik er vanavond nog een paar gemaakt. Ze waren alle vier op het krabmeubeltje geklauterd en lagen daar met zijn vieren, heel krap, lekker te slapen. En die foto’s zijn gelukt!!

Met z’n viertjes op het krabplankje. Morgen passen ze daar echt niet meer allemaal op.

Ze hebben de afgelopen dagen weer een heleboel aandacht gehad. Zondag kwamen zowel Renato en Esther als Rudi en Angela op knuffelbezoek voor hun Murphy en Oliver en dinsdag kwamen Robert en Ninon voor hun Baldr. De foto’s van deze bezoekjes staan al in het fotomapje op Facebook. Het was zpndagvoor de kittens de eerste keer dat ze buiten waren. Hun kopjes waren onbetaalbaar toen ze voor het eerst de wind in hun vachtjes voelden. Daar waren ze snel aan gewend en toen wilden ze natuurlijk verder op verkenningstocht. Daar hebben we handen voor gestoken; daar zijn ze nog net te klein voor.

Het loslopen op de bovenetage, twee kamers tegenover elkaar, ging ook even niet meer door want in de kattenkamer stond een grote kattenbak met silicakorrels en die zijn levensgevaarlijk voor kittens. Maandag gingen we meteen naar de dierenwinkel voor veilig grit voor kittens. Niet klompvormend, geen geurtjes of geperst hout (zwelt enorm op in de maagjes); uiteindelijk hebben we besloten dat papierkorrels het veiligste was. Ik heb de korrels in de diverse kittenkattenbakjes gedaan, gemengd met de krantensnippers, en de grote bak met deze korrels in de kattenkamer is ook door de volwassen katten goedgekeurd.

Het mysterie van de niet-aanwezige kittendrolletjes is ook opgelost. Die belanden nu met een zekere regelmaat in de bakken dus ik hoef me geen zorgen meer te maken over obstipatie al dan niet veroorzaakt door een doorgeslikte grote korrel silica. Hun zindelijkheid is zich dan ook al goed aan het ontwikkelen. Katten zijn in principe van nature heel zindelijk dus ik vertrouw erop dit vanzelf wel goedkomt. Waar ik wel aan werk is hun opvoeding op het gebied van het klimmen en klauteren. De krabpalen zijn ervoor maar mijn benen niet. Toen ze van de week een poging ondernamen, heb ik ze het enthousiasme op dit gebied wat getemperd door met een spraytje met schoon water wat omlaag te vernevelen, dus geen plantenspuit. Dat is echt geen aanrader om gedrag bij te sturen. Wat ook helpt bij het voorkomen van het aanwennen van het in menselijke benen en andere meubels klimmen, is het knippen van de puntjes van de nageltjes van hun voorpootjes. Uiteindelijk leidt dit er toe dat ze zich aanwennen om met een sprong op een bank te springen i.p.v. zich met hun nagels omhoog te trekken.

 

Door de site te gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten