Ik had op de een of andere manier een ‘schadelijk script’ in m’n pc gekregen en kon daardoor o.a. deze site niet meer bijhouden. Gauw de schade inhalen. Hiernaast een van de geweldige foto’s die Jiska van de kittens van Nieckje en haar Bailey heeft gemaakt. Nu de kittens af en toe een wandelingetje buiten het kraamkistje maken, is er een einde gekomen aan het relaxen van de anderen op het comfortabele magnetenkussen naast dat kistje. De oude botjes van Elvira weten dat kussen ook zadanig te waarderen dat zij zich zelfs niet storen door de bevalling van Nieckje een paar weken terug. Op deze foto zie je broer en zus Murray en Mariposa samen genieten van het comfort. Wie ook geniet is Tresca. Wat Sofie al zei, ze is een heerlijk zelfstandig poesje. Lekker ongecompliceerd. Alles gaat meer dan goed met haar, echt genieten, alleen voor perfectie zag ik haar graag aansluiting krijgen bij de andere katten. Wassen en gewassen worden. Ze heeft al wel wat likje gehad maar het echte kleffe werk heb ik nog niet gezien. Maar wel dat ze samen met haar overgrootvader samen op het kattenbankje zat. Ze is helemaal niet dik maar ze ontwikkelt zich zo goed, heeft zo’n goede eetlust en werking van haar ingewanden dat ik verwacht dat zij volgende week ‘door de weegschaal’ zal gaan. Dit kittenweegschaaltje gaat maar tot 2 kilo.
Het nieuws over de andere katten: iedereen is dubbel ontwormd na de bevalling; hier en daar wat klitjes weggewerkt. Murray en Elvira moet ik op dat gebied goed in de gaten houden maar nu zien ze er weer geweldig uit. Helaas moest de medicatie voor Elvira weer worden bijgesteld. Het arme kind slikt nu niet alleen Fortekor voor haar nieren, Cystease voor een blaasprobleem en Metrazol én Prednoral voor een darmprobleem, maar als je haar ziet lopen, zie je, zeker na de borstelbeurt, zie je een poes rondlopen in de bloei van haar leven. Zij voelt zichzelf zeker niet arm en het pillenslikken gaat meestal zelfs spinnend.
Wie wel een zorgenkindje lijkt te worden maar waar ik zo weinig voor kan doen, is The Fonz. Hij had zich een paar weken geleden verslikt in een paar grashalmen die er verspreid in de tijd zijn uitgekomen – via zijn neus. Echt niet leuk voor hem. Het lijkt erop dat hij ze nu allemaal kwijt is en hij eet goed, doet normaal, drinkt niet teveel, had wel wat diarree en is wat gewicht verloren. Zijn moeder Rowena was ook nooit de dikste niet, maar ik zie hem liever iets ronder. Het toppunt van rondheid loopt hier trouwens ook rond – dat is Sijntje. Wat heeft die op het moment een heerlijk rond kopje. Te rond naar de smaak van de keurmeesters, maar het staat haar heel schattig.