17 oktober
Eigenlijk was de hoofdrol bedoeld voor de hoogzwangere Sheralyn maar tot mijn grote zorg zit Orriekiddie nu in die rol. Daarom heb ik een foto uit 2016 waarop zij in het midden en in het hoogste mandje zit tussen de toen nog heel jonge Sher en de inmiddels overleden Maverick.
De arme meid voelt zich helemaal niet goed. Dat ze eetlustproblemen heeft, is niet iets nieuws voor haar. Ik zag dat ik bijna vier jaar geleden al over haar maagprobleem had geschreven.
Ik beschik over een heel arsenaal aan trucjes van pillen tot poeders en een kast vol met allerlei blikjes en zakjes liflafjesvoer en diverse dieetvoeders van de dierenarts met de heerlijkste geurtjes en smaakjes om haar aan het eten te houden. Maar vandaag faalt iedere poging. Uiteindelijk heb ik er vanmiddag met een spuitje 20 ml convalescence support in haar bekje weten te druppelen. Normaal gaat ze altijd al binnen een uur na haar mirtazapine uit zichzelf eten. Vandaag heeft ze er ook een stukje cerenia bij gekregen en vanmiddag voor het eerst twaalf korreltjes esomeprazol. Gelukkig heeft ze niet gespuugd want dan krijg je er ook nog uitdrogingsproblemen bij.
De afgelopen week heeft ze zes dagen onsior moeten slikken omdat ze een blaasontsteking had. Deze was wat hardnekkiger dan een eerdere keer vandaar dat ze de zes dagen moest volmaken.
Wat me opvalt is dat ze de hele week niet de voor haar bekende bijwerking vertoont na de mirtazapine, het jodelend mauwen. Zou het effect van dit middel uitgewerkt zijn geraakt? Ik gaf dit juist altijd al zo min mogelijk. Het enige wat ik nu nog kan bedenken is een dubbele antibioticakuur (amoxicilline en claritromycine), de standaard medicatie bij een maagzweer samen met esomeprazol). Mogelijk doen die antibiotica ook iets goeds voor haar blaas al denk ik niet dat daar iets bacterieels speelt. Misschien speelt er een uit de hand gelopen maagprobleem zoals een maagzweer.
Orchid heeft net een hele tijd spinnend op mijn schoot gelegen en nadat ze wat heeft gedronken en naar de bak is geweest is ze weer in het kattenhuisje gekropen. Morgen om half negen hang ik dus aan de telefoon voor een afspraak voor een grondig onderzoek.
Maar wat zijn onze dieren super sociaal. Niemand drong zich op toen Orrie bij me lag. Pas toen zij zich weer in het kattenhuisje had teruggetrokken kwam Shabanou op een holletje naar me toe en even later werd zij afgelost door Sheralyn. Vergeleken met gisteren is zij stukken relaxter maar ze presteerde het wel om al kroelende met haar brede buik bijna op haar kop te gaan staan. Dat was best lastig typen, proberend links en rechts langs haar staart te kijken. Het is vandaag de 61ste dag voor haar…
Orchid is weer bij me gekomen en zit spinnend op mijn schoot voor de laptop. Dit lijkt heel positief maar het spinnen van katten betekent lang niet altijd dat ze zich prettig voelen. Katten kunnen ook spinnen om zichzelf gerust te stellen. Ik ga nu kijken of ik haar iets kan laten eten.
Laatste nieuws: Orchid heeft gegeten! Een paar stukjes half rauwe kipfilet, wat tonijnmousse en net zowaar wat brokjes.
19 oktober
Gisteren togen wij dus met Orchid naar de dierenarts. Onze eigen dierenarts was volgeboekt. We konden dan wel naar een andere vestiging van Anicura maar Orchid reageert niet altijd even goed op autoritjes dus een nog langere afstand wilde ik vermijden. We hebben hier een uitstekende kliniek vrij dichtbij waar we voor andere zaken ook wel komen en gelukkig konden we daar wel terecht. De dierenarts zag helaas weinig mogelijkheden voor Orchid. Alle gangbare zaken als eetlustopwekkers etc. geven we al en eventjes schoot er pure paniek door me heen: als we nu niets kunnen bedenken, gaan we Orchid verliezen. Maar even snel schoot er ook weer door me heen dat ik bedacht had dat ze mogelijk na jarenlang maagproblemen te hebben gehad nu wel eens een maagzweer kon hebben ontwikkeld…
Nu mag in Nederland een dierenarts niet zo maar meer een antibioticakuur voorschrijven om het misbruik hiervan met als gevolg antibioticaresistentie tegen te gaan. Ik vind dit klinkklare onzin: in de bio-industrie wordt echt geen gram minder als groeibevorderaar gebruikt maar mensen die huisdieren verzorgen worden enorm op kosten gejaagd. Zelfs een tubetje oogzalf met AB mag je niet meer op voorraad hebben.
Aan een maagonderzoek stel ik ons kwetsbare meisje echt niet aan bloot, ook geen roesje of narcose. Dat vond de dierenarts ook. Gelukkig vond ze een ontstoken plekje in Orries gebit – dan mag er wel een kuur voorgeschreven worden. En ik heb weer wat geleerd: de gecombineerde AB-kuur voor een maagzweer (veroorzaker is de helicobacter pylori bacterie) is leverbaar in één enkele pil, kesium. Bij deze kuur moet je ook een maagbeschermer geven. Ongeveer zeven/acht korreltjes tweemaal daags zou voldoende zijn. Zoals het vandaag met haar gaat, maakt dat ik niet ontevreden ben. Ze heeft nu wel de maximale medicatie dus mirtazapine, cerenia, de esomeprazol en dan nu de kesium. Het ging er allemaal vanmorgen heel makkelijk in. Het meeste in een kleine capsule en de kesium in een stukje Easypill. Ik hoop zo dat ons meisje gaat opknappen.
Wifi van de buurman
Maar nu ging er weer wat anders mis – een fikse stroomstoring in Haarlem-Centrum. Ik zag mijn geest al dwalen: straks gaat Sheralyn bevallen en kan ik het hier niet lekker warm stoken! Het is voor een goede start van de kittens erg belangrijk dat ze op temperatuur blijven. Ik help ook altijd met keukenpapier/tissues met het snel droogwrijven na de geboorte.
Gelukkig kregen we de stroom na zo’n twee uur wel weer terug, jippie, maar telefoon, radio, tv en vooral heel belangrijk internet werkt nu nog steeds niet. Huibert was er al een hele tijd mee bezig en ik had met mijn mobieltje een hotspotverbinding en las op de site van onze provider wat aanwijzingen. Daar is Huibert nu mee bezig maar zo te horen, schiet het nog steeds niet op. Arme Huibert, ik krijg net de melding dat nu de storing bij de provider zelf zit en dat het tot minstens vijf uur vanmiddag gaat duren. Ik ben benieuwd hoe de rekening voor mijn mobieltje gaat uitpakken. Maar even niet meer aan mijn site werken. Maar het belangrijkste staat er: Orrie gaat best goed en als Sheralyn gaat bevallen, hoeven haar kleintjes geen kou te lijden!
Al met al duurde het tot na negen uur voor er weer telefoon, internet en tv etc. was. Het was zelfs niet mogelijk om van mijn mobieltje een hotspot te maken. Heel vreemd want ik maak ook vaak in de auto een hotspot voor mijn tablet. En toen ging mijn mobieltje ook nog kapot. Hij was niet meer op te laden en dan kan je de gegevens ook niet meer veilig stellen. Ik heb dus maar even snel een nieuwe gekocht en de geweldige mensen van de Samsungwinkel aan de Gedempte Oude Gracht hebben alle gegevens overgezet. En… wij hadden toch eerder wifi – van onze lieve buurman Jasper! Dat kon omdat zij een andere provider hebben. Wat was ik daar blij mee!
De lieve Sheralyn eet, speelt en slaapt gewoon door tijdens alle hectiek van de storingen en de zorg rondom Orchid.
We zijn er nog lang niet met ons meisje en we zijn ons er ook best wel van bewust dat we haar kunnen gaan verliezen. Maar nu nog niet! Vandaag heeft ze genoeg gegeten en had ze zeker voldoende kwaliteit van leven. Ze zit nu op het muisblad van mijn laptoptafeltje te wachten op haar volgende lekkere hapje.
22 oktober
Ze zijn er! De kittens van Sheralyn. Om mij een plezier te doen, koos Sheralyn ook nog voor een prachtige datum: 21-10-21. Ze heeft twee poesjes en twee katertjes gekregen: een blauw en een wildkleur poesje en de katers zijn blauw en fawn. Helaas ontstond er wat onrust maar nu lijkt het de goede kant op te gaan. Ik ga ze zo weer even wegen. Dat ik nu achter mijn laptop zit – samen met Orchid – is een goed teken want anders had ik boven bij Sheralyn en de kleintjes gezeten.
Over Orchid ben ik laaiend enthousiast: ik weet niet welke medicatie, de maagmedicatie of de gecombineerde antibioticakuur, het voor elkaar heeft gekregen maar Orchid drinkt en plast niet meer zo veel en haar eetlust is meer dan voldoende. Ik denk dat ze zich ook echt prettig voelt. Voor ons heeft dit de angst voor nierfalen weggenomen. Onderzoek, al weer een tijd geleden, gaf toen ook aan dat er met haar nieren niets aan de hand was, maar wat niet is, kan altijd nog komen. Het is bijna niet te geloven dat het nu zo goed met haar gaat. Zo denk je alleen nog maar aan wat extra tijd met voldoende comfort voor haar en zo lijkt het de kant op te gaan dat de zorgen misschien wel gaan wegvallen. Ontspanning voor ons allemaal.
