Merit’s Mariposa (Poosje)

Int. Premior & Int. Ch Silfescian Merit’s Mariposa

_{9 december 1993 – 5 januari 2008}

Somalipoes, wildkleur

Vader: Athene’s Boreas van Asklepios, Somali wildkleur

Moeder: Silfescian Nefertiti Merit, Somali wildkleur

Roepnaam: Mariposa, Mariposieta, Poosje en La Posieta

Specialiteiten: – luid koerend als een moederpoes die haar kittens prooi komt brengen, met een beukenblaadje in haar bekje binnenkomen. Als ik ze tussentijds niet opruim, al dan niet onder dankzegging voor het cadeau, ligt er na verloop van tijd een heus bladerdek in de huiskamer. Het eerste takje of blaadje van de nieuwe oogst medio mei is altijd een gedenkwaardige gebeurtenis en wordt extra luid koerend aangeboden;

Mariposa geeft geen kopjes maar zachtjes tandjes. Vooral ‘s morgens wanneer ze merkt dat ik aan het wakker worden ben. Wat eerst is; ik wakker worden of zij tandjes geven, is niet helemaal duidelijk.

Mariposa was vast in een vorig leven een tulpenkopster (ik deed dit vroeger veel na schooltijd en in de vakanties voor een extra zakcentje) want wij konden nooit lang genieten van een bosje tulpen in de huiskamer. Rechtsonder in het fotoblok hieronder staat een actiefoto van haar.

Helaas had de lieve en prachtige Mariposa behoorlijk wat tegenslag met het kittens kunnen krijgen. In die tijd geloofden we nog dat je nog omzichtiger met bloedgroep b/b om moest gaan als we tegenwoordig doen. Ik dacht werkelijk dat de kittens een enkel slokje moederstof met de antistoffen tegen bloedgroep A al voor gezondheids schade zou zorgen. Nu weten we dat wanneer je ze gewoon bij de moeder laat drinken, regelmatig de urine op verkleuring checkt en gedurende de eerste 24 tot 48 uur zo veel mogelijk met flesvoeding voor volle buikjes zorgt, dat het zo’n vaart niet loopt. Maar het bloedgroepenprobleem is en blijft wel een serieus en absoluut dodelijk probleem. Wanneer de fokker niets doet, overleven de kittens met bloedgroep A dit niet!
Omdat toen dus het advies was om de kittens bij de moeder weg te houden en ik dit onethisch vond, had ik als oplossing bedacht dat er een tweede moederpoes in huis moest zijn zodat ik de kittens – ongemerkt – kon verwisselen. Helaas lukte dit met Mariposa keer op keer niet. Had ik een tweede poes zwanger dan dekte de uitverkoren dekkater voor Mariposa niet. Ze lieve meid is wat keren uit logeren geweest en zelfs een keer wekenlang bij Kachi blijven logeren. Helaas zonder resultaat. Toen bij herhaling ook een andere dekkater steeds niet beschikbaar bleek, zijn we naar een zilveren kater, Rudolphines Silfescian Gigi Gioello uitgeweken en daarvan heeft zij na een moeizame bevalling toch nog een prachtig nestje van gekregen waar we de zeldzaam charmante Juultje zelf van hebben gehouden.
Om haar toch een kans op een nestje te geven, hebben we Rooster voor haar gekocht maar helaas bleek later dat haar baarmoeder al zodanig ontregeld was door al die krolsheden dat die zwangerschap uitdraaide op een keizersnede en een ernstig mismaakt kittentje. Ik was erbij tijdens de operatie en kon de aanblik van het diertje amper verdragen en kon alleen maar uitbrengen ‘Laat hem nu meteen inslapen!’ omdat ik bang was dat hij ernstig leed. Mariposa hebben we toen meteen laten castreren en dat was het einde van onze wildkleurlijn. Gelukkig konden we later via een dekking van de voor haar aangekochte kater Rooster, een zoon van de eerder genoemde Kachi, een dochter kopen die van onze eerste niet-zilveren nakomelingen van Shirezah afstamde.