Spannende tijden
Onze dame op leeftijd Orchid kreeg gisteren haar laatste tablet van haar antibioticakuur. Ik kan niet anders zeggen dan dat ze het tijdens die extra lange kuur ontzettend goed heeft gedaan. Eetlust en onrust is haar probleem en daar had ze nu beduidend minder last van. Ik heb haar pagina hierover vandaag bijgewerkt. Ze kreeg die kuur omdat ik al heel lang het idee heb dat zij een probleem met haar maag heeft en als zoiets maar lang genoeg duurt, kan ook een kat een maagzweer ontwikkelen. Nu is het afwachten of die kuur lang genoeg was en of ik door moet gaan met de medicatie tegen teveel maagzuur/maagwandbeschermer of dat dit korreltje voor korreltje afgebouwd kan worden.
De afgelopen dagen heeft ze ook maar één keer de eetlustopwekker Mirtazapine gehad. De tijd zal het leren. We hopen zo dat ze zich zo goed blijft voelen als de afgelopen weken en dat ze geen gigantische terugval gaat krijgen. Haar gedrag was ook zo anders. Ik vond dat ze veel minder water dronk, lag in andere mandjes en maakte een veel meer ontspannen indruk. Als ik wel of geen maagpijn zou hebben, zou je dat ook aan mijn gedrag merken 🙂
In een hoog muurmandje. Echt tegen haar gewoontes van de laatste tijd. 
Pianospelend op het nieuwe superzachte mandje.
Gebit gebruiken
Met wie het ook heel goed gaat is onze kleine grote vriend Bodiir. Hij heeft er een bijnaam bijgekregen: Bulldozer Hank. Wat kan die knul goed eten! Hij lust echt alles. Het enige waar hij zich wat op zou moeten concentreren is het afknagen van hapjes van de grotere stukken. Zodra iets wat groter is, wordt het speelgoed voor hem en duurt het niet lang tot het in de maag van ons hondje Polly verdwijnt. Net had ik hem een lange reep (zelf-) gedroogde kip gegeven. In het felarium met het deurtje op een kier waar hij mét die lange reep lastig door zou kunnen. Natuurlijk lukte het onze slimme handige man om met die reep in zijn bekje door dat kiertje te gaan – Polly vond het lekker. Ik moet dit echt serieuzer gaan aanpakken. Hij zou dus niet weten hoe je een zelfgevangen muis moet eten. Nu hoeft dit van mij ook niet maar ik vind wel dat een kat zijn gebit moet gebruiken.
In de pootjes van Sher. 
In de pootjes van Bashiir. 
Bodiir vindt die kleintjes van Sheralyn heel interessant. Zorgzaamheid moet je wel oefenen.
Moeders wil
Het grootste feest is met ons ‘Feestje Sheralyn’. Ze doet het zo goed met haar kittens. Morgen worden ze twee weken oud. Die groeien dan ook als kool en hun gewichten zijn dus bijpassend. Straks even wegen voor de score.
Gisteren ben ik begonnen met het af en toe naar beneden brengen van haar kittens. De eerste avond was Sheralyn er misschien een tikje door overvallen. Vanavond was ze het, nadat haar bordje vis leeg was, snel zat en pakte ze een kitten vast met de bedoeling om die zelf naar boven te brengen. Moeders wil is wet dus de mand is weer naar boven. Morgen is een nieuwe dag. Wanneer ze drie weken oud zijn, krijgt ze vast haar eigen hormonale verhuisdrift en dan staat de kittenbox in de huiskamer klaar. Mogelijk zelfs met de webcams. Ik maak ook heel vaak foto’s. Een groot deel ervan staan op de pagina van het A-nest.
Het Z-nest
Zaterdag ben ik samen met Richard, van de mooie dekkater Gio, naar het nestje van Gio en Tinka op bezoek geweest. Een paar weken geleden was ik ook al geweest maar deze gelegenheid wilde ik niet missen. Het was naast het knuffelen ook een handige gelegenheid om ze even te ontwormen. En Richards specialiteit is het maken van prachtige foto’s. Hieronder deze twee van de twee boefjes Jimmie en Jack.
Teamwork makes a dream work
Wat erg, het aantal besmettingen en ziekenhuisopnames is zo groot dat er weer een heel circus aan coronamaatregelen ingevoerd moet gaan worden. De ene maatregel is erger dan dan de andere. Mondkapjes op bij contactberoepen kan ik alleen maar toejuichen maar ik vind het als brildraagster in een supermarkt heel vervelend. Dat wordt dus weer contactlenzen dragen met een leesbril in de haren. Maar dit is peanuts als we daar een nieuwe lockdown, het sluiten van de niet-essentiële winkels én het einde van de culturele sector kunnen voorkomen. Het zien van de kapjes is iedere keer weer een duidelijk signaal dat we voorzichtig moeten blijven! Zo af en toe hoor ik goede slogans langskomen. In de hoop dat ze ergens beklijven heb ik die van de droom, een wereld zonder pandemie, hierboven gezet. Deze hieronder vind ik ook een hele goede.
Laat je prikken, anders laat je anderen stikken.
Hij is van een huisarts die dit acuut mocht bekopen met doodsbedreigingen. Haar praktijk is trouwens de enige niet waar bedreigingen binnenkomen, ramen worden ingegooid of de gevel wordt beklad. Ook andere artsen en medewerkers in de zorg worden zelfs privé bedreigd. Stel dat de 85% gevaccineerden hun onvrede over de gevolgen voor de zorg door de 15% ongevaccineerden op die manier zouden uiten. Gewelddadige demonstraties waarbij de politie dan die ongevaccineerden moet gaan beschermen…
Naar mijn mening, als een van de 17 miljoen amateur-virologen, vinden de meeste besmettingen niet plaats in de supermarkt of in een restaurant maar vooral thuis. Jongeren lopen het op school en met vrienden op, brengen het thuis en hun ouders verspreiden het ongewild op hun werk en/of als mantelzorger voor hun ouders etc.
Hopelijk brengen deze maatregelen wat meer bewustwording van het hoe en waar van de verspreiding van dit virus want de IC’s liggen al weer overvol en vooral de ongevaccineerden bezetten daar gedurende vele weken de kostbare IC-bedden. Een arts vertelde dat in zijn regio 80% van de bevolking gevaccineerd is, 20% dus niet en dat juist 80% van de IC-bedden bezet worden gehouden door ongevaccineerden. Voor één Covid-patiënt op de IC kunnen minstens vijftien!! hart- en kankerpatiënten niet geopereerd worden. De levensreddende maar planbare operaties voor deze groepen kunnen niet – op tijd – plaatsvinden met uiteindelijk voor deze mensen fatale gevolgen.
Gevaccineerden zijn begrijpelijk net als de jongere gezonde mensen niet bang om het virus op te lopen.
Ik moest me behelpen met AstraZeneca, anders had ik nog langer op mijn vaccinatie moeten wachten, dat maar 60-80% beschermt tegen een besmetting maar gelukkig wel een normale bescherming biedt tegen het ernstig ziek worden. Helaas werken gevaccineerden dus ook – een beetje – mee aan de verspreiding. Via al die wederbesmettingen komt het virus uiteindelijk bij de kwetsbare groepen, gevaccineerde mensen met een immuniteitsprobleem (door chemokuur, donor-orgaan) en de tachtigplussers. Dat de vaccins niet zo effectief tegen het coronavirus beschermen zoals die tegen pokken en polio is een grote teleurstelling. Een van de eerste keren dat ik hier over corona schreef, dacht ik nog dat vaccineren nooit mogelijk zou worden. Maar de vaccins zijn er en ze beschermen behoorlijk goed! Alleen de werking blijkt vooral bij de echt ouderen erg kort. In deze groep loopt momenteel de besmetting op en deze mensen worden er helaas erg ziek van. Wie wil komt binnenkort in aanmerking voor een booster.
Tweedeling
Ik had me voorgenomen om niet meer over corona in mijn blogs te schrijven. Dat heb ik inderdaad een tijdje volgehouden en wat me van het hart moest, zette ik in een aparte pagina op deze website. Maar ik heb die eraf gehaald. Corona en de zorgen daardoor hoort net zoals het wel en wee rondom onze dieren bij mijn leven.
Extra voorzichtig zijn, meer beperkingen, het is niet anders. Grootste probleem voor mij is echter de tweedeling. Ik kan er niet bij dat mensen hun kwetsbare medemens direct en indirect in gevaar brengen. Waar zijn de factoren verantwoordelijkheid en medemenselijkheid gebleven?
Tweedelingen kom je overal tegen. Ook in de catfancy. Overeenkomst nummer één met corona. Als beginnend kattenfokker, in de hondenwereld speelde dit veel minder, hoorde ik al snel verhalen over ‘slechte fokkers’. Het ging dan vooral over besmettelijke ziektes meestal in combinatie met overbevolking. Iedereen waar ik toen mee te maken had, was als de dood voor niesziekte én de vaccins. Díe moest je vooral niet gebruiken, dan haalde je juist niesziekte in huis, werd gesteld. Angst voor een vaccin, overeenkomst nummer twee met de denkwijze over corona! President Bolsonaro van Brazilië stelt zelfs dat je van het vaccin aids krijgt.
Onze katten werden dus niet gevaccineerd tegen niesziekte en ons eerst gefokte nestje groeide voorspoedig op. Wat deed moederpoes Shirezah het goed! En wat waren de kittens mooi en probleemloos. Het was drie maanden genieten.
Tamara en Shirezah, de stammoeders van cattery Silfescian. 
Ons A-nest in 1983. Rechts het enige Somalipoesje Anches Shirezah. 
Shirezah met de zilvertjes van Tamara en haar eigen twee wildkleurtjes in 1984.
Alleen ging het mis toen de kittens verhuisden. Er moet tijdens het laten vaccineren of het laten ophalen (toen nog heel kort na het vaccineren omdat de week wachttijd toen nog niet gangbaar was) een niesziektevirusje bij ons zijn binnengekomen. Een kitten werd ziek op zijn nieuwe adres en bij ons werd het een complete ziekenboeg. Het was een heel heen en weer gevlieg van en naar de dierenarts, medicijnen geven, aan het eten houden, oogjes zalven en toen dit allemaal achter de rug was wist ik niet hoe snel ik ze allemaal moest laten vaccineren. Natuurlijk hebben we sinds 1983 heus wel weer eens een niesziektevirus over de vloer gehad maar verder dan oogjeszalven kwam het zelden. Overeenkomst nummer drie dus; minder ernstig ziektebeeld bij hetzelfde virus. Geen idee wanneer de niesziektevaccinatie voor tentoonstellingen verplicht is geworden. Ik kan me wel herinneren dat veel cattery’s er toen hevig tegen protesteerden. Dit is geen overeenkomst met corona want in Nederland wordt zoiets niet verplicht, alleen dringend aanbevolen in het belang van de medemens.
Daarna gebeurde het best vaak dat opgroeiende kittens na de negende levensweek van slag raakten. Diarreeklachten en soms ook lichte en zelfs een keer ernstige oogklachten. Maar ook daar zijn we vanaf gekomen. Ik heb het afgeklopt want je zal altijd zien dat je met zo’n stelling de ellende over jezelf afroept. Het gaat namelijk indrukwekkend goed met de kittens van Sheralyn en dat willen we graag zo houden.
Terugkijkend naar het waardoor het slag raken van de kittens van die latere nestjes op die leeftijd, denk ik dat er een samenloop van omstandigheden hier een rol speelden. De ontwormingsmiddelen van toen waren nog niet zo goed en i.t.t. de eerste nestjes liet ik ze, toen dit nog helemaal niet in de Catfancy gebruikelijk was, met negen weken vaccineren omdat dat dit beter voor ze zou zijn.
Ook waren ze mogelijk kwetsbaarder voor virussen, bacteriën en parasieten omdat ik toen nog maar voor zo’n 50% vlees voerde. Hun menu bestond toen nog voor een groot deel uit de bekende brokjes en blikjes (een groot deel van het ‘vlees’ is vaak geen vlees maar bestaat uit op vlees lijkend samengeperst materiaal gemaakt van koolhydraten en plantaardige eiwitten). Toen ik medio de jaren negentig de KVV’s (Kant-en-klaar-Vers-Vlees) ontdekte en hun ontbijt, het avondeten bestond al uit vlees, uit blik verving door Carnibest zagen de kattenbakken er eigenlijk meteen al anders uit. Minder goede ontlasting is sinds die tijd iets heel zeldzaams geworden.
Het vroegere ontbijt. 
Sher poserend of wachtend bij de bus met brokjes. 
Voor Orchid.
Die andere voeding is overeenkomst nummer vier met corona: leefstijl!
De beperkte werkzaamheid van de vaccins is nog een overeenkomst. De bescherming tegen niesziekte geldt maar voor ruim een jaar en eenmaal een paar maanden verlopen zou er zelfs een boosterprik overheen moeten. Ik vind alleen de aanbevolen herhalingstermijn, drie weken, voor de niesziektebooster veel te kort.
In een gesprek met mijn dierenarts hierover hoorde ik toen voor het eerst dat vaccins bij oudere dieren voor minder bescherming zouden zorgen. Dat van de vaccins bij oudere huisdieren was echt nieuw voor mij. Van andere kattenliefhebbers had ik juist opgestoken dat oudere dieren zo vaak in hun leven geprikt zijn dat vaccineren dan dankzij de t-cellen niet meer nodig was of zelfs niet goed voor ze zou zijn. De vijfde overeenkomst! Bij oudere gevaccineerden is de aanmaak van antistoffen voor Covid een probleem en die antistoffen nemen ook nog eens veel sneller af. Nu maar hopen dat men opschiet met het geven van de boosterprikken aan de meest kwetsbaren!
Gelukkig hebben wij onze oudere dieren, die dus zonder opgefriste vaccinatie dubbel kwetsbaar konden zijn, altijd wel volgens schema laten vaccineren en mogelijk is daardoor die zelfs de soms dodelijke niesziekte ze op hun oude dag bespaard gebleven.
Bezoekers die deze pagina via hun mobiel bekijken, krijgen de rechterzijbalk met fotootjes etc. pas te zien door te blijven scrollen tot voorbij het gedeelte hieronder over het contact opnemen.