Zo langdurig heb ik nog nooit mijn website niet bijgehouden. Bij mijn eerste website, vanaf 2005, schreef ik iedere paar dagen wel een klein berichtje. Op deze maak ik grotere blogs en die verschenen ook best wel redelijk frequent. Dat ik nu ruim twee maanden lang niets kon schrijven, heeft helaas een hele verdrietige reden: er is weer een aanvaring in de groep geweest en weer was het Elfie waar het mee misging. En weer op dezelfde plaats. Er speelt echt iets als PTSS bij haar; de combinatie van een specifieke geur (van papa Bashiir) in combinatie met de locatie.
En ik had al zoveel bereikt met de herintroductie van Elfie bij de andere katten. Ik was er al mee begonnen toen haar kittens er nog waren en nadat de laatste was verhuisd, heb ik daar iedere dag tijd in gestoken. Het ging super. Elfie was al aan de suprelorin en hormonaal was ze al weer lekker neutraal en iedere introductie verliep van een leien dakje. Toen het op 12 juli opeens misging, liep ze al dagenlang in een groep van vijf katten. Het zien van haar vader Bashiir, de enige sorrel hier in huis, heeft trouwens nooit tot een angstige reactie geleid; de geur die haar angst aanjaagt associeert ze niet met hem. De echte herintroductie met hem hebben we dus niet gehaald.
Ik heb de moed verloren en met veel verdriet in ons hart hebben we besloten dat we Elfie niet kunnen houden. We gaan dus op zoek naar een platina mandje voor dit in-en-in lieve diertje. Elfie kan het prima vinden met onze katers Maverick en Jack dus we zoeken voor haar mensen die ook een kater hebben of krijgen en woonruimte hebben waar een katveilig buitenleven mogelijk is (afgezette tuin, balkon of buitenren te bereiken vanuit het huis). Elfie is een hele relaxte poes die altijd een goed humeur en eetlust heeft. Ze is gewend om vrij veel vlees te eten (van Carnibest tot kippenvlees, vis en hart). Ze heeft alleen aanleg om wat overgewicht te ontwikkelen. Dit remmen we door haar wat minder snelle kookhydraten te geven (zitten in rijst, vlees uit blik en kuipjes en de brokjes). Nu heeft ze door de omstandigheden wat meer koolhydraten gekregen omdat ik haar dit als tussendoortje geef wanneer ik de katten moet ruilen. Zo leuk is het niet voor haar dat ze veel minder huiselijk verkeer krijgt dan ze gewend was (en wat wij vinden dat ze zou moeten hebben).
Gelukkig zijn wij allebei gepensioneerd en kunnen we onze dieren veel aandacht geven.
We ruilen de groepjes om de zoveel uur zodat Elfie af en toe met Maverick en Jack in de huiskamer met tuin en in de kattenkamer met dakterras kan. Gelukkig verloopt het ruilen heel soepel. De meesten lopen zelfs voor me uit de kamers in waar ik de deur van heb opgezet (het helpt wel dat ik dan óf met een bordje eten loop of wat brokjes die kamer ingooi).
De moed heb ik trouwens niet zomaar verloren. Toen het op 12 juli misging, plukte ik Elfie snel weg zodat er geen verdere escalatie kon ontstaan. Er is ook nooit een kat gewond geraakt maar ik wel. Ik kan wel tegen een stootje maar helaas is het knauwtje in mijn vinger ongelukkig aangekomen. Door de langdurige ontsteking is de pees gescheurd (deels of totaal) en eerdaags ga ik voor de vijfde keer naar een chirurg om te kijken of ik het gebruik van mijn rechterwijsvinger volledig terug kan krijgen. De gespecialiseerde fysiotherapeut ziet geen verdere mogelijkheden meer om de functie van deze vinger te verbeteren… De pijn is niet meer zo heftig, ik jubel niet meer wanneer ik mijn vinger stoot maar hij is nog erg dik en rood en het laatste kootje hangt er maar een beetje bij; niet echt fraai. Ik ben benieuwd wat deze chirurg me gaat adviseren. Ik hoop dat er nog een kans is dat de pees zich kan herstellen door het dragen van een spalkje (zes tot acht weken…) en daarna weer fysiotherapie om de gewrichten weer in beweging te krijgen.
Niet zo’n leuk verhaal dus. Tot nu weten maar heel weinig mensen dat wij Elfie niet kunnen houden maar er zijn nog veel ergere dingen. Richards Romeo, de prachtige jonge kater waar Umione bij heeft gelogeerd, is ziek geworden. Mogelijk was zijn toen nog niet waarneembare ziekte de oorzaak dat Umione niet zwanger was geworden. Actieve jonge katers zijn vaak aan de slanke kant maar Romeo werd te slank.
Net in die tijd knapte Richards oude Somalikater, de geweldige lieve Dewey, af. Dewey is 18,5 jaar geleden bij ons geboren en dankzij Richards goede zorgen heeft hij deze mooie leeftijd bereikt. Toen de dierenarts bij hem thuis kwam om Dewey waardig te laten overlijden, vroeg hij of de arts even Romeo wilde nakijken. Het bleek foute boel! Richard heeft meteen alle registers opengetrokken om Romeo alle kansen te geven om nog wat van het leven te kunnen genieten maar helaas, de chemo’s konden de tumor niet voldoende remmen en een paar weken later was het overduidelijk dat dit jonge diertje kansloos was en er geen kwaliteit van leven meer de bereiken was.
Gedeeld verdriet
Gelukkig kennen wij elkaar al heel erg lang en zijn we goed bevriend geraakt. Wij zijn heel erg dankbaar dat wij ons steentje mochten bijdragen door met Richard mee te gaan naar de dierenarts zodat hij deze zware gang niet alleen hoefde af te leggen. De fokkers van Romeo zijn ook heel betrokken en onlangs zijn we met zijn vijven uit eten geweest. Gedeeld verdriet wordt minder en gedeelde vreugde wordt meer.
Van Romeo heeft Richard ook een Facebookmap met prachtige foto’s.
Nieuw leven
Ondanks alle zorgen en verdriet is er ook veel vreugde. Ieder moment van een spinnende kat is zo’n geluksmoment maar er zijn er ook die er echt uitspringen zoals… de logeerpartij van Victors Tinka!
Tinka is uit logeren geweest bij Arun, een prachtige en hele lieve blauwe Abessijnse variant kater. We zijn zo blij dat we hem hebben gevonden en wat kunnen er prachtige diertjes geboren worden uit deze twee ouderdieren!! Er zijn vele kleurslagen en twee vachtlengtes mogelijk. De korthaartjes zullen er uit zien als Abessijntjes. Het meest spannend zal het vaststellen van de vachtkleuren van Tinka’s kittens zijn. Blauw en fawn zit ook in haar afstamming waardoor alle acht bij de FIFe erkende kleurslagen mogelijk zijn. Maar zie het verschil maar even tussen een blauwzilvertje en een lichte blauwe…
Tinka is een prachtige dochter van onze Elfie en zij woont bij onze zeer gewaardeerde webmaster Victor in Capelle a/d IJssel maar vanwege het nestje wordt zij (en haar halfzusje Nicky) weer even op mijn naam gezet waardoor de kittens Silfescian als catterynaam kunnen meekrijgen.
Voor Nicky en onze Umione moesten we nu ook uitwijken naar een andere kater en die hebben we gevonden. We zijn zo blij dat beide poesjes welkom zijn bij Magic van Bea Limbeek. Magic is een wildkleur met een prachtige warme kleur én hij is ook een Abessijn-variant. De mensen die een Abessijn zoeken van een iets gematigder type zitten dus goed. We hopen dat Nicky het eerst krols wordt zodat beide poesjes heel snel samen kunnen gaan moederen. Dan is het feest compleet in huize van Eck met de junglebruggetjes. Dit is de link naar een blogbericht over Tinka en Nicky op deze site. Ik moet de planningspagina nog aanpassen en de gegevens van beide katers daar op zetten.
Er was nog meer positiefs. Mijn lieve zusje Afke werd zestig jaar dus dat hebben we gevierd. Haar geweldige dochter Sue had een heerlijke High Tea gemaakt met speciaal voor ‘tante Suzan’ stukjes Friese oranjekoek erbij. Ik ben daar zo gek op maar je kan de echt lekkere eigenlijk alleen kopen bij bakkers met Friese roots (die heb ik dus ook, vandaar mijn voorkeur).
Verjaardag
Ondertussen kijken we Nicky en Umione krols en heeft Huibert de gang van een verfje en een prachtige tegelwand voorzien.
