Gisteravond is Tommy van Piet en Mata overleden. Tommy is een zoon van onze Fonzie uit 1993. We zijn trots op alle nakomelingen van onze dieren, maar Tommy had wel een streepje voor en wat hebben we van hem genoten. Op een gegeven moment is zelfs de traditie ontstaan om jaarlijks in Haarlem een veteranenfeest te houden waarbij vader en zoon elkaar om en om versloegen in de competitie. We wensen Piet em Mata heel veel sterkte met het verlies van hun SuperTom. Gelukkig hebben ze de troost dat zijn dochtertje Riva bij hem woont. Wat in dit geval extra treffend is, is de zwangerschap van het poesje Dolly in Denemarken waar wij misschien een kittentje van mogen krijgen. Dolly stamt nl. niet alleen van Just Jake, een halfbroer van Tommy, en Dempsey af maar ook in de vijfde generatie van deze Tommy. Zijn echte naam was Eur. Pr. Sir Johan van Manja.
En Tom stuurde me een recente foto van Jamie, het katertje dat oxalaatstenen in zijn blaas én nieren heeft gekregen. Blaasgruis is een veel voorkomende kwaal, maar dat zijn struvietkristallen die door verzuurders in de voeding bestreden kunnen worden. Opvallend genoeg komen deze kristallen nauwelijks voor bij katten die veel vers voer krijgen. De nierwaardes waren bij de eerste testen verrassend goed maar nu dus niet meer. Eerder was de creat 178 bij een normaalwaarde van 7- 212 en nu is hij 216, dus vier punten te hoog. Helaas kan ik als niet-medicus deze gegevens niet interpreteren maar eerder is me altijd verteld dat een lichte overschrijding beginnend nierfalen zou zijn waar je in niet acute gevallen met Fortekor en Ipaktine veel kunt bereiken en nu zou dit betekenen dat Jamie al driekwart van zijn nierfunctie verloren is en dat het te laat voor de operatie is. Heel verdrietig en zorgwekkend allemaal.
Op de foto zie je aan de buiklijn dat daar zijn vacht is weggeschoren. Er is helaas (gelukkig voor alle andere katten) heel weinig bekend over de therapiemogelijkheden voor oxalaatstenen in de nieren. Eerder vond zijn dierenarts dat hij hem wel kon helpen (één nier amputeren en bij de andere nier de stenen operatief verwijderen) maar nu kan dat opeens niet meer omdat de creatwaarde nu licht boven de normaalwaardes uit is gestegen. Die waardes interpreteren is heel moeilijk. Er leven nu nog katten, soms zelfs al jaren, in gezondheid waarvan hun baasje op grond van die waardes het advies hadden gekregen het dier te laten inslapen, terwijl dieren met betere uitslagen reddeloos verloren bleken. Het motto voor arts en verzorger zou op dit gebied moeten zijn: Read the cat, not the figures.
Gelukkig ook nog iets leuks. Prachtige foto’s van Moos en Noortje, gemaakt door Angela Reuver. Moos is een elf jaar oude zoon van onze Murray en Elvira en hij woont bij Rudi van Wouw.