Roffelpootjes

De afgelopen weken is het heel snel gegaan met de ontwikkeling van de kittens. De eerste hapjes van een lepeltje gingen al voorspoedig en binnen de kortste keren hadden ze er geen enkel probleem mee om van een bordje te eten. Oké, ze liepen er wel eens dwars door heen en werden er niet schoner op maar dat hoort erbij. De lieve Sher poetste ze wel weer schoon. Te schoon zelfs want omdat ze vlees hadden gegeten, hoorden ze zelf de kattenbak te gebruiken maar mama Sher was ze vaak voor. Met als gevolg dat Sher tot twee keer toe verschrikkelijk misselijk is geweest. Gelukkig duurde dit maar een halve dag en knapte ze goed op van een eenmalige dosering Finidiar (neutraliseert de toxines) maar ze was best even goed zielig.

Ik had hier het Facebookfilmpje willen plaatsen maar dat wil vandaag niet lukken zoals ik het wilde. Maar het staat er nu wel (onder het woord Facebookfilmpje)!

Op het filmpje zie je ze scharrelen op de bank.

Ons lieve hondje Polly heeft nog geprobeerd de honneurs waar te nemen maar dat was ook geen succes. Het eerst geboren katertje had zo’n volle blaas dat Polly die stroom niet kon opvangen. De kattenbak die ze hadden beviel blijkbaar niet. Die was met krantensnippers en al dat geritsel leidde ze mogelijk zo af dat ze vergaten wat ze van plan waren om te gaan doen en en de bak als speelterrein gebruikten. Gewoon kattengrit heeft zijn risico’s, klontvormend en silica kan zelfs levensgevaarlijk zijn, maar de veilige krantensnippers waren het niet voor deze kittens. Gelukkig hadden we nog een proefpakje BreederCelect staan. Dat was het en al gauw wisten ze precies wat ze daarmee moesten doen. Ook werden er keurige drolletjes geproduceerd die onder de categorie BreedersProud zouden kunnen vallen. Zaterdagochtend zijn ze precies zes weken oud en dat is het juiste tijdstip voor hun eerste ontworming. Ik heb de speciale kittenversie van Milpro gehaald. Dat doseert prettiger en precieser dan het stukjes snijden van de pillen voor volwassen katten.

Een paar keer per dag zijn ze een aantal uren in de huiskamer en Sher accepteert het zelfs dat er af en toe twee boven en twee beneden zijn. Wanneer er twee in de huiskamer zijn, mogen die ook buiten het kittenrennetje rondscharrelen. Tot mijn verbazing weten ze al zelf op de bank te klauteren.

Boven hebben ze ook alle ruimte: twee kamers tegenover elkaar. Dat we ooit, toen we hier pas woonden (1978) tegen de tocht, schuifdeuren op de overloop hebben gemaakt, was één van de betere ideeën. Ik moet er niet aan denken om die dieren die om wat voor reden dan ook niet in de huiskamer kunnen alleen de beschikking over slechts één kamer te geven. Dankzij die overloopdeuren hebben ze dus meestal twee kamers én natuurlijk het afgezette balkonnetje en het dakterras.

Ik maak me geen zorgen meer over de gevaren van het andere kattenbakgrit want ze hebben nooit geprobeerd om iets anders dan iets eetbaars te eten (en die andere kattenbakken hebben een hele hoge rand). Het is dat ze alleen nog maar wat scharrelen en klauteren want we wachten op het geroffel van kittenpootjes over de vloer. Dat is toch wel zulk heerlijk geluid. Dat is dus iets voor de volgende blog (en filmpje ervan zou het einde zijn). Ik had dit vrijdagavond opgeschreven en werd meteen op mijn wenken bediend – er wordt dus nu geroffeld! Alleen kunnen ze grote zus Tinka nog niet bijhouden. Die racet met een koord in haar bek door de huiskamer met de bedoeling dat de kittens achter haar aan gaan maar haar grootouders zijn degenen die er wel achteraan gaan. Ik vraag me trouwens af wat er met haar gebitje gebeurt wanneer het koord een keer ergens achter blijft haken wanneer zij in volle vaart gaat.

Nog even een lofzang op hun gedrag. Doordat ze zo intensief door mij verzorgd zijn geweest, zijn ze extreem mensgericht en aanhankelijk. Het is echt ontroerend hoe ze op mij reageren. Wanneer ik ze een bordje eten geef en ze dan roep, rennen ze het bordje voorbij omdat ze naar mij toe willen. Het was ook weer tijd voor een manicure. De vorige keer hielden ze zich al heel goed aan en ging het heel makkelijk – nu ging het nog makkelijker. Ze hielden zich spinnend aan. Als ik maar aan ze zit 🙂 Dus ik vond dat ik ze dan nog maar verder moest verzorgen –  een rijstzetmeelbad en een kambeurt: dat ging dus ook allemaal spinnend. Omdat Sher ze niet meer zo grondig wast, vond ik dat hun vachtjes wat rommelig waren. Door dat witte poeder was hun kleur eventjes wat lichter maar dat verdween heel snel. Ik gebruik dit poeder ook om de vachten van de showkatten en oudjes met conditieproblemen schoon en klitvrij te houden. Zelfs het ontwormingspilletje slikken, ging spinnend. Maar hoe lief en schattig ze ook zijn, ze moeten wel opgevoed worden. Ze associeren mij met eten en dat ging wekenlang bij mij op schoot. Ze hoeven nu dus maar mijn benen te zien en ze willen omhoog klauteren. Dus ook tijdens het ontwormen, werd er fiks geklauterd. Ik vind dat ze nu oud genoeg zijn om te gaan leren begrijpen dat dit geen door mensen gewenst gedrag is dus ze moesten eraan geloven. Ik had toch een pipetje bij de hand wat ik gebruikte om ze na het pilletje een drupje mee te geven zodat het pilletje keurig doorgeslikt wordt. Ik liet een druppeltje water op hun kopjes vallen en ze hadden legden meteen de relatie tussen het geklauter en de nattigheid. Een dappere dodo kwam terug en zette zacht z’n pootje om mijn voet en keek omhoog in afwachting van… En ja hoor, weer een drup. Ik houd het waterflesje met het pipetje nog maar even bij de hand 🙂

Sher heeft nog steeds een klein beetje melkproductie maar helaas veel te weinig om mee te tellen voor hun voeding. Kittenmelk met het flesje krijgen ze sinds een aantal dagen niet meer maar ik doe wel af en toe een schepje kittenmelk door hun Carnibest omdat ik denk dat ze deze voeding nog nodig hebben. Ik zie met groot genoegen dat de  kittens een voorkeur hebben voor hun vleeshapjes zonder enige toevoeging. Ook erg handig want het ‘opgeleukte’ eten verdwijnt vrij snel in de magen van de andere katten waardoor ‘s nachts het echte vlees blijft staan en de kittens daar later van kunnen eten. De laatste week hoefde ik geen wekkers meer te zetten. Voor de nacht geef ik de kittens en de andere katten die boven zijn zoveel mogelijk eten en wanneer ik wakker word, is er vaak nog wat over. En daar maak ik Polly weer gelukkig mee. Al neem ik me wel voor om de hoeveelheden zo precies mogelijk in te schatten want de Carnibest is deze week opeens 30% duurder geworden. De boeven. Toch maar eens kijken of een ander merk kan bevallen en of we het maar weer eens zelf moeten gaan maken. Dat deden we vroeger ook en dat vonden ze allemaal fantastisch.

Na de Carnibest en de vismaaltijden werd het tijd voor het echte werk: repen vlees waar ze zelf stukjes vanaf moeten knagen en toen dat goed ging, mochten ze zelfs laten zien wat ze met een rauwe kippennek konden doen. Uiteraard wel onder toezicht. Vrijdagavond kregen de dieren kippenbouten. Natuurlijk snijd ik daar wat stukken vanaf, ze moeten een beginnetje hebben, en na deze knaagmaaltijd, maakte ik een maaltijd voor ze van fijn gesneden vlees en fijn gehakt bot met merg van het rugstuk. Ze vonden het heerlijk!

Een aantal dagen geleden heb ik de laatste foto’s in de map op mijn Facebook gezet dus ik ben op dat gebied weer bij. Ik heb de map ook hieronder gezet. Het begint bij het begin, de logeerpartij van Sher bij de kater Per Sé. Om de een of andere duistere reden kan je nu niet via een click op de foto’s hieronder bij de map op Facebook komen; via deze link lukt het wel.