We zijn zo trots op onze lieve Shabanou. Dat ze de 18 jaar heeft gehaald! Perfecte reden om haar in het zonnetje te zetten in een bericht dat tussen de nieuwsberichten rouleert. Ik zet straks een link in haar pagina zodat beide stukken aan elkaar gekoppeld blijven.
Shabanou komt uit een familie van de zeer sterken maar uitzonderingen zijn er altijd. Shab heeft twee tantes, Indira en Kala Kalindi, die het goede voorbeeld hebben gegeven én in het verleden zijn twee dochters van voorouder Dear Sigismund, resp. 21,5 en 22,5 jaar oud geworden. We zijn zo dankbaar dat Shabanou nog nooit is getroffen door mamatumoren. Dit is iets dat vaak voorkomt bij poezen die niet jong gecastreerd zijn. Als je die als eigenaar in het vroegst mogelijke stadium ontdekt en direct laat weghalen, kan je voorkomen dat ze uitzaaien. Met haar voorouder Elvira zijn we daar heel ver mee gekomen maar Elvira heeft de 18 net niet mogen halen. Net als Shabanou namen we haar tijdens haar oude dag mee op vakantie om de eventuele extra zorg zelf te kunnen geven. Op dit moment heeft Shabanou nauwelijks extra zorg nodig. Het knippen van haar nageltjes gaat wat lastiger, ze heeft een onderhoudskuur Prednisolon en haar eetlust moeten we soms een beetje stimuleren. Wanneer we over haar gewone eten (op basis van vers vlees) een ‘topping’ doen zoals Fortiflora of een of andere gel of pasta, eet ze meestal meer dan voldoende. Ze is dan ook niet bepaald mager te noemen.
Door haar leeftijd loopt ze wat strammer en het springen gaat haar ook minder goed af en daarom heeft Huibert een oploopplank bekleed met tapijt voor haar gemaakt zodat ze makkelijk op het bed kan komen. We zijn heel blij dat ze al vrij lang geen problemen meer met haar blaas heeft gehad. Die kuur (zes weken antibiotica) ooit tegen de nierbekkenontsteking heeft wonderen verricht. Vanwege de onderhoudskuur tegen de jeuk mag ze nu ook niet meer de daarvoor gangbare medicijnen gebruiken.






















Het is aangenaam buitenweer, de eerste zomerse dag, zeiden ze net op de radio, dus Shabanou kon vandaag op het dakterras poseren.
We hopen zo dat onze lieve meid haar gezondheid weet te behouden. Dat ze een lichte cortisonenkuur nodig heeft, is heel jammer. De bijwerkingen kunnen negatief uitpakken maar kwaliteit van leven gaat voor kwantiteit. We zitten nu op het niveau van een onderhoudsdosering. Vanavond krijgt ze weer een halfje en dan twee dagen overslaan. Ik hoop dat dit haar voldoende comfort geeft {jeuk is erger dan pijn) en bij succes gaan we weer een beetje minderen. Helemaal stoppen zoals bij de vorige kuur wil ik Shabanou besparen.