Nu de kittens zes weken zijn en eigenlijk alles al kunnen en echte minikatjes zijn, heb ik de neiging om de klok stil te willen zetten om wat langer van deze leeftijdsfase te kunnen genieten. De tijd gaat zo vreselijk snel. Toen Mormeltje nog dag en nacht om de twee uur van de flesvoedingen afhankelijk was, keek ik haar groot zodat ze zelf kon gaan eten en ik eens lekker door kon slapen en nu denk ik precies andersom 🙂
En dankzij internet kunnen internationale contacten zo makkelijk onderhouden worden. Ik probeer als fokker alleen samen te werken met mensen die ook na de fokcarrière van hun dieren hun belangstelling en verantwoordelijkheidsgevoel voor dat dier niet verliezen en gelukkig is Kirsi Vuori in Finland zo’n fokker. Zij is onlangs bij Sisu, de vader van Tresca, op bezoek geweest en heeft hem mee terug naar Finland genomen omdat zijn huidige eigenaar problemen met hem in haar groep had. Helaas zijn de foto’s niet optimaal, volgende keer Jiska meesturen 🙂 maar het is best te zien dat het opa Sisu goed gaat. Hij zit goed in zijn vacht en genoot van het Finse zonnetje in de serre.
Mariposa is sinds ze hersteld is van haar gezondheidsprobleem vorig najaar helemaal weer de gezellige knuffelpoes die ze hoort te zijn. Ondanks betrapte ik haar erop dat haar ontlasting niet goed was en wat ik voor haar probeerde te doen, (dieet maar niet consequent genoeg) sloeg niet aan. Dankzij een praatje met iemand die vergelijkbare problemen heeft met haar katten, kwam ik op het idee haar een Metrazolkuurtje te geven en ik verbeeld me nu al dat dit de juiste aanpak voor haar is.
Het was wel even schrikken vanmorgen – m’n website bestond niet meer. Gelukkig was het maar tijdelijk.