Het is gewoon niet bij te houden, zo snel als de kittens zich ontwikkelen. Gisteren zijn ze zelfs al eventjes beneden in het puppyrennetje geweest. En vanmorgen ook. Gisteren duurde het maar een kwartiertje; ik wil voorkomen dat moeder Elfie te stressig wordt. Vanmorgen ging het al veel beter en bleven ze dus ook veel langer beneden. Elfie ging er zelfs bij liggen om de kittens te zogen. Dat is een goed teken.
Wanneer kittens drie weken oud zijn, willen de meeste moederpoezen instinctief verhuizen en Elfie bleek hierop geen uitzondering. Vanwege de straatbarbecue zondag wilde ik het één dagje uitstellen maar zaterdagnachts begon ze al met een kitten te slepen. Moeders wil is wet, dus ze werden verhuisd. Eerst met de mand en de dag erna heb ik de mand weggehaald zodat er een ruimere plaats ontstond. Tante Sher is nu helemaal in haar element. Ze kan er nu echt bij en is er niet bij weg te slaan. De eerste dag was ze een beetje hyper de kittens wel heel erg vaak aan het wassen – ze maakte van de katertjes bijna poesjes 😉 – maar nu is haar gedrag genormaliseerd. Ik moet haar wel in de gaten houden want ze heeft wel de neiging om ze te ‘kit’nappen. Ik trof haar al een keer met alle kittens in de krabton aan en de arme Elfie kon daar echt niet meer bij.
Ik moest de schrijverij hier even onderbreken want Elfie was met de kittens aan het slepen. Huibert zag dat ze er al twee in de krabton had en dat is op deze leeftijd geen succes. Die ruimte is veel te klein en dan kunnen de kittens niet bij haar drinken. Ik heb de ton in een andere kamer gezet en Elfie een extra maaltijdje gegeven. Tot mijn verbazing betrapte ik Baldr op het mee-eten van het bord met Carnibest van Elfie! Honger!! Ik heb ze dus meteen even een flesje geven. Drieëneenhalve week is een tikje te vroeg om vlees te eten. Dat krijgen ze hier pas wanneer ze vier weken oud zijn. Ik heb me ooit laten vertellen dat te vroeg vast eten krijgen niet goed voor het maagdarmstelsel is. Ik ben trouwens eergisteren begonnen met het bijvoeden met een flesje. De eerste keer was er niemand enthousiast – zo’n rubber speentje stinkt. De tweede keer hadden ze al beter door wat de bedoeling was. De lieve Oliver deed het het beste. Hij heeft ook vanwege zijn roze pigment en zijn sorrelzilveren vachtje een echte babylook. Vandaag hadden ze vanmorgen een beetje kittenmelk gehad en nu net dus. Vaker dan drie keer per dag lijkt me niet nodig. Zaterdagavond gaan we hun verjaardag met een balletje Carnibest vieren. Ik laat ze dat meestal van mijn vinger eten. Ik ben benieuwd hoe Tinka daar op reageert. Vaak zijn het de poesjes die zo fanatiek zijn dat ze in mijn vinger bijten. Ik ben dus gewaarschuwd.
Twee katertjes scoorden gisteravond al boven de 400 gram en de andere twee zitten daar maar een beetje onder. Ik ben dus heel tevreden. (Even aanvullen: ze zijn er alle vier al royaal overheen).