M-Nest Tresca x Iago

Op een paar uur na was de draagtijd van Tresca net zolang als die van haar andere grote nestje, een zesling in 2008. Als ik dat van te voren even na had gekeken 🙂 … Nee, hoor, met liefde. Tresca had deze dagen die extra zekerheid nodig en gisterochtend tussen kwart voor acht en kwart over negen beviel ze heel makkelijk van vijf kittens!! Fantastisch en er zit nog een ‘rode man’ zoals de vader Iago is, tussen. Die liet wel op zich wachten; hij kwam als laatste.

De eerste drie kwamen vrij vlot na elkaar en na twee maal een pauze van een half uur was de laatste geboren. Toen werd Tresca onrustig en ik dacht dat ze dit was omdat ze liever met haar nestje beneden wilde moederen. In eerste instantie leek dit ook zo alleen nam haar onrust geleidelijk aan toe. Voor de nacht probeerde ik of ze toch liever boven wilde. Absoluut niet. Ze ging meteen met de kittens slepen. Ik heb uren en uren met een hand in het kraammandje gezeten om Tresca zo rustig mogelijk te houden. Afgelopen nacht was de derde nacht op rij dat er van slapen weinig terechtkwam maar na een uur of vijf vanmorgen begon Tresca zich te ontspannen. Ze reageert niet meer op ieder klein geluidje en haar gezichtje staat ook veel meer ontspannen.

De kittens groeien als kool.
De eerstgeborene, een sorrel poes (groen bandje) woog ca. 105, vandaag tussen de middag 123 gram;
Nummertje twee, de wildkleur kater (geel bandje) woog ca. 110, vandaag tussen de middag 132 gram;
(ik keek toen ik hiermee bijna klaar was nog even onder de staartjes… ik twijfel! maar zo groot, voor een poes???)

Nummertje drie, de wildkleur poes (roze bandje) woog ca. 102, vandaag tussen de middag 120 gram;
Nummertje vier, een sorrel poesje werd in een stuitligging geboren. Het ging evengoed heel vlot en dit is niet ongebruikelijk bij katten. Wel viel me op dat ik haar wat mager vond. Zij woog 98 gram en woog t.d.m. 116 gram en nu, eind van de middag 124 gram. Zij heeft het blauwe bandje en is zo onrustig geweest. Misschien is ze alleen maar te hard gegroeid en heeft ze fikse buikpijn. Haar sorrel zusje woog iets van 105 en weegt nu bijna even zwaar, 125 gram, terwijl zij een duidelijk hoger geboortegewicht had. Ze hebben allebei even bolle soepele buikjes dus daar is ook geen oorzaak te vinden. Ze heeft ook af en toe de hik.
Lest best is de zo gewenste sorrel kater. Tijdens de bevalling let ik niet op wat voor kittens er geboren worden. Als het maar goed gaat en de kittens gezond zijn alleen viel me wel op na de vierde dat er nog geen rode man tussen zat. Gelukkig meldde hij zich even later. Omdat zijn vader Iago als kitten een rood bandje droeg, heeft hij ook een rode gekregen. Hij woog bij de geboorte 99 gram en t.s.m. 121 gram. Uitstekend dus. Gezien zijn groei zal hij me niet verbazen om later, net als zijn vader, de grootste van het nest te worden.

De foto’s. Tijdens de pauze na de eerste drie.

dinsdag 25 december 2012

Tresca gedraagt zich weer zoals ik van haar gewend ben en ik hoef niet meer de hele tijd bij haar te zitten. Ik heb weer goede hoop en wil ze namen gaan geven. Vanwege onze Russische connectie (Iriska in Oekraïne, de voorspelde winter onder de naam ‘de Russische Beer) speel ik met de gedachte om poesje blauw, het kitten waar we ons zorgen over maken, Mirusia (ik zit naar de kerstshow van André Rieux te kijken) te noemen. Dat wordt dan in de praktijk vast Roessie naar haar zo geliefde sorrelkleurige voorouder Rooster. Zijn roepnaam, Little Red Rooster was gebaseerd op de bekende Stonessong en zijn stamboomnaam was EP/EC (hij deed het heel erg goed op de shows) Moonschea Sungold Firesong.

woensdag 26 december 2012

Tresca gedraagt zich weer zoals ik van haar gewend ben en ik hoef niet meer de hele tijd bij haar te zitten. Ik heb weer goede hoop en wil ze namen gaan geven. Vanwege onze Russische connectie (Iriska in Oekraïne, de voorspelde winter onder de naam ‘de Russische Beer) speel ik met de gedachte om poesje blauw, het kitten waar we ons zorgen over maken, Mirusia (ik zit naar de kerstshow van André Rieux te kijken) te noemen. Dat wordt dan in de praktijk vast Roessie naar haar zo geliefde sorrelkleurige voorouder Rooster. Zijn roepnaam, Little Red Rooster was gebaseerd op de bekende Stonessong en zijn stamboomnaam was EP/EC (hij deed het heel erg goed op de shows) Moonschea Sungold Firesong.

donderdag 27 december 2012

Nu ik me niet meer zoveel zorgen hoef te maken over Tresca en haar kleintjes heb ik nu meer tijd voor het BG, het betere genieten, en uiteraard het maken van foto’s en filmpjes.

Ik zit nog wel veel naast Tresca in haar kraammand maar nodig is dit helemaal niet meer. Het GN, Grote Genieten, lijkt te zijn aangebroken.

vrijdag 28 december 2012

Vanmorgen was mijn eerste gang naar moeder en kinderen. Kijken of het vannacht wel goed was gegaan, hun eerste nacht zonder toezicht. Omdat ik de groei van de twee laatst geborene niet echt super vond, had ik ze voor de nacht nog even wat KMR en een snufje druivensuiker gegeven. Zo konden ze er tegen en was de kans aanwezig dat zij juist weer wilden gaan drinken nadat de andere drie zich tevreden hadden opgerold om te gaan slapen. Of het daardoor kwam, zal ik nooit weten maar ze zijn de nacht meer dan uitstekend doorgekomen. Ze maken allemaal een hele tevreden indruk. De kleinste is zelfs 12 gram gegroeid. Ze wegen nu, in volgorde van hun geboorte:
groen 169, geel 195, roze 168, blauw 159, rood 160.

Alle kittens liggen heerlijk tevreden te slapen. Tresca schrok net wel even op door het ‘vuurwerkfeest-maar-niet-heus’. Daarom kijkt ze zo geconcentreerd naar buiten. Dat zoiets primitiefs, milieuvervuilends en welzijnbedreigends in een land dat voor beschaafd wil doorgaan nog mag (en ieder jaar erger wordt). Dat de politiek het eerdere burgerinitiatief door zoveel duizenden mensen ondertekende petitie naast zich neer durfde te leggen. Onbegrijpelijk. Nu doet Groen-Links weer een poging. Allemaal ondertekenen, zeker dierenliefhebbers want dieren lijden het meest en hebben geen stemrecht. Helaas is het meldpunt duurzaam overbelast en heb ik nog geen klacht kunnen deponeren. Zal je zien dat politiek Den Haag ook nu weer zal zeggen dat de overlast wel meevalt (nieuwste hobby van het tuig is het in een ambulance gooien!!) Ik zal het een keer ‘s nachts proberen of ‘s morgens heel vroeg.

Gelukkig was het geen echte bom die de ramen liet trillen en ik hoop dat Tresca haar koppie erbij houdt wanneer er weer het zwaardere werk langskomt. Een poes die opschrikt en wegrent, kan in de paniek met een nageltje een kitten een perforatie bezorgen of de ribbetjes breken. Dat is zo goed altijd altijd dodelijk voor zulke kleintjes. Probleem is nu dat ik de gebruikelijke vuurwerktraining ben vergeten te gaan doen. Alle aandacht ging naar Tresca en de kleintjes uit.

Om mijn dieren te trainen, heb ik een vuurwerk DVD en altijd partyvuurwerk in huis (van de feestwinkel). Ik waarschuw de dieren eerst op een positieve manier, alsof er wat leuks te gebeuren staat zoals brokjes gooien, gooi dan een paar van die bommetjes in de huiskamer (ik een hoek waar geen dieren zijn) en geef ze daarna iets lekkers. Zo kunnen ze de knallen met iets positiefs associëren. Om twaalf uur gaat de radio extra hard aan en trek ik altijd een blik zalm uit een kerstpakket open. Terwijl ze staan te smikkelen wordt het lawaai van buiten één massa die uiteindelijk weinig indruk meer maakt. Somali’s zijn nieuwsgieriger dan bang en we hebben de mazzel dat de oudere dieren er weinig van hebben en daar leren de jongsten weer van. Wanneer er eentje zich wel onder de indruk toont, ga ik hem vooral niet troosten maar geef het de kans om ergens weg te kunnen kruipen. Gewoon doen alsof er niets aan de hand is en vooral doorgaan met de lekkere hapjes. Steeds minibeetjes en eerder die avond een echt kleinere maaltijd dan blijft het lekkers interessant. Ook een speeltje waar de katten idolaat van zijn, hier vooral de lasermuis, is heel goed bruikbaar om een positieve associatie met de knallen te creeën.Als de top 2000 even niets bijzonders heeft, zet ik die vuurwerk CD op.

[magical-post id=”20293″]