Y-nest van Wiesje en Kasper

• 

• 

• 

15 februari
Volgens de zwangerschapskalender voor kattenfokkers zou Wiesje donderdag moeten bevallen maar omdat familieleden van haar er dagen eerder mee. Wij letten nu dus al heel goed op.
Alles staat klaar, extra verwarming in de slaapkamer, alleen nog even een speentje van een flesje klaar maken.

16 februari
Wiesje ligt net als gisteravond weer gezellig bij Huibert op schoot. Ze is wel iets onrustiger maar er zijn dus nog geen kittens. Ik ga haar wel vragen hoe ze denkt over een bevalling morgenochtend 🙂

18 februari
Wiesje bleek niet van plan om te wachten. In de nacht van 16e op de 17e is ze bevallen van drie prachtige kittentjes. De twee poesjes zijn net een poederdonsje. Dat komt door hun kleur, zacht sorrelzilver met een witte waas er over. Het katertje is een blauwtje. Zeer waarschijnlijk ook met zilver.
Vanwege de bloedgroepenincompatibiliteit kregen ze eerst ieder uur wat melk (1 cc) uit een flesje en nu om de kleine twee uur. Dit is een beetje afhankelijk van de omstandigheden. Wanneer mama Wiesje toch net aan de wandel is, laat ik ze lekker met rust in hun warme mandje. Het gaat erom dat ze zo weinig mogelijk van haar biestmelk binnenkrijgen. Nog twaalf uur opletten en hun urine controleren en dan zouden ze niet meer kwetsbaar zijn voor de antistoffen tegen bloedgroep A in de moedermelk.

24 februari
Na de eerste 48 uur mochten de kittens weer volop de melk van hun moedertje drinken. Ik heb af en toe nog wel eens hun urine gecheckt maar ik heb niet een keer een verontrustend kleurtje op het wattenschijfje gezien. Het was even afwachten hoe hun darmpjes zouden reageren op de kunstmelk maar ook daarvan heb ik niets verontrustends gezien.

Op deze fotootjes zijn ze zes dagen oud.
Van links naar rechts: foto 1: poesje 1, katertje, poesje 2; foto 2: in mijn hand het blauwe katertje; foto 3: poesje 1 en lest best, haar nagellak showend, poesje 2.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  * * * * * * * * * * * * * * * 
Omdat de pagina’s over onze nestjes erg lastig te vinden zijn, via de menubalk gaat dit het beste, plaats ik hier een link naar een pagina die anders makkelijk gemist kan worden. Daar worden o.a. de voorwaarden genoemd en uitgelegd voor de in onze ogen de mooiste toekomst voor onze kittens.

Deze website is het best te bekijken via een pc of tablet. Via een mobieltje is de kolom rechts met foto’s pas te zien onderaan dit bericht na de tekening van Sher’s Webblog.

27 februari
Moederpoezen zoeken instinctief een donkere plaats voor de eerste periode met hun kittens omdat wanneer hun oogjes opengaan er niet teveel en te lang licht op hun oogjes mag vallen. De oogzenuw kan zich in het begin nog niet aanpassen.
De kittens op de fotootjes: links het katertje. Hij is het verst met zijn oogjes, dan poesje nr. 1 en daaronder haar look-a-like poesje nr. 2. Zelfs hun gewichten zijn af en toe op de gram even zwaar.

3 maart
Vandaag zijn ze twee weken op de wereld én hebben ze – eindelijk – alle drie hun oogjes op. Ongeveer gelijktijdig beginnen ze dan ook te horen. Wel zo leuk voor moeder Wiesje die al twee weken tegen ze aan zit te koeren én voor mij want nu begint het mogelijk te worden dat de kittens opkijken wanneer ik een gek geluidje maak.

Het trio twee weken oud en met de oogjes open. Poesje nummer twee steekt haar tongetje uit. Poesje een luistert al braaf.

Het is nog niet helemaal duidelijk of het blauwe kereltje blauw of blauwzilver is. Op de foto hieronder steekt hij zijn pootje – mogelijk demonstratief – uit om me te helpen om hem van een correct ‘labeltje’ te voorzien. Daarnaast een fotootje van ons eerste blauwzilvertje ooit, Peter Pan.

 

 

 

 

 

 

Ik ben er dus nog niet over uit of ons blauwtje met of zonder zilver is. Hij heeft totaal andere voorouders dan Peter Pan.  Zijn moeder én zijn vader hadden veel meer polygenen voor zilver dan Wiesje en Kasper. Bij een blauwe Abessijn en Somali hoort de basiskleur havermoutkleurig te zijn. Afhankelijk van de polygenen voor een warme of koele kleur wordt het dan een lichte of een warme tint. Hiernaast een voorbeeld van moeder en zoon in het blauw uit een familie met veel kleur.

De groei van de kittens verloopt volgens het boekje. De vuistregel is groei ter grootte van het geboortegewicht per week en dan zouden ze nu rondom de 270 gram moeten zijn en dat zijn ze ook: poesje 1 277, het katertje 286 en het tweede poesje weeg nu 274 gram. Wiesje geeft ze ook alle gelegenheid om ze te laten drinken. Af en toe laat ik haar even haar pootjes strekken en we genoten van haar spel samen met Sheralyn en Bashiir in de tuin.

Verdriet
Helaas is er iets heel erg mis gegaan. Geen idee wat de aanleiding was maar vorige week vrijdag was ze met Sher, Bashiir, Maverick en Sheralyn in de tuin genietend van het voorjaarszonnetje. Even eerder had ik nog foto’s gemaakt van ze in het zonnetje in de keuken. Op een gegeven moment stoof iedereen naar binnen en Wiesje haalde Bashiir in en viel hem aan. Natuurlijk heb ik hem ontzet en Wiesje even apart gezet om af te koelen. Het duurde gelukkig niet lang totdat iedereen weer van de schrik was bijgekomen en daarna moest ik naar de huisarts want Wiesje had me in haar stresssituatie een knauw gegeven. Ik aan de antibiotica, de tetanusvaccinatie werd opgefrist en de volgende dag ging ik enthousiast aan de slag om Wiesje toch weer omgang met een kat te geven. In eerste instantie ging dat redelijk. Ze stoof op Sheralyn af maar herkende haar als haar vriendinnetje en er was niets aan de hand. Tot ze even later op de kattenbak zat – een moederpoes gebruikt instinctief liever geen kattenbak op dezelfde etage als haar nest – zag ze Sheralyn aan voor een groot gevaar en viel ze haar aan. Dit keer kon ik Wiesje ook weer bij haar slachtoffer wegkrijgen en gelukkig weer zonder lichamelijke schade voor de dieren en dit keer ook voor mezelf. Ik had haar ook weer snel rustig en de moederzorg vond even later weer plaats alsof er niets gebeurd was. Maar dat was er wel: ik mag de andere dieren niet meer blootstellen aan een aanval vanuit het niets. Hier lopen ze trauma’s van op. Met veel verdriet in onze harten hebben we besloten dat we een platina mandje voor Wiesje samen met een dochtertje gaan zoeken in een huishouden waar geen andere kat woont. Dat mandje is gelukkig al gevonden: het komt helemaal goed met de lieve Wies. Ze gaat samen met Yfke bij Matthijs, Monique en Quintijn en hun twee honden wonen. Deze mensen kennen wij al vanaf 1986 en zij hebben eerder Cuty en Fleur van ons gehad. 

4 maart
Vanavond kreeg ik wat assistentie en inspiratie voor de namen van deze kittens. Ik had al een lijstje verzameld maar toen zat ik meer te zoeken bij de namen van In de Ban van de Ring etc. Bij de namen van de ouders, Wiesje en Kasper, is het eigenlijk wel zo leuk om wat stoerdere namen te kiezen. Met dank aan Germa denk ik nu dat het Yfke, Yessie en Yade wordt.

 

19 maart
Omdat ik de indruk had dat Wiesje van nestellocatie wilde veranderen, heb ik iets eerder voor haar een ander plekje gemaakt. Meestal geven poezen klokslag drie weken aan dat ze willen verhuizen. Om de overgang niet te groot te maken, zette ik de mand ook op dat plekje met een afdakje van een kartonnen doos. Een paar dagen later ging de mand eruit en konden ze nog beter hun pootjes strekken en even later had deze nieuwe ruimte van ca. twee vierkante meter geen geheimen meer voor ze. Na een voorspoedige start daar, lekker naast de radiator, ontstond er toch weer onrust bij Wiesje. Overdag gedroeg ze zich normaal maar ‘s nachts was het bal en sleepte ze haar kittens het bed op. Levensgevaarlijk voor de kleintjes en slecht voor mijn nachtrust. Vanmorgen heb ik een andere nestelplaats gemaakt waar vandaan Wiesje zicht heeft op de overloop en dus wie er binnenkomt. Begrijpelijk ook want zij denkt dat er ergens in huis een gevaar rondloopt. Dan is haar waakzaamheid en behoefte aan een andere plek wel zo logisch.
Af en toe laat ik moeder en kinderen ook in de huiskamer. Vanwege het conflict eerder moeten alle katten dan wel de huiskamer uit. Gelukkig scheen vanmiddag het zonnetje zodat de zieke Maverick, zie zijn pagina, lekker op de stoel onder het afdakje kon zitten.

5 april
Er ging iets mis met de bewerkingsprogramma’s. Wanneer ik switch tussen de editors raakt alles door elkaar. Ik ben druk bezig hiervoor een oplossing te vinden. De kittens deden ook al hun best om me te helpen. Toen ik heel even wegliep, rausden zij over het toetsenbord…

Wiesjes voorouder in de zesde generatie, de geweldige Maverick is helaas al op 25 maart overleden. Om die reden heb ik een tijdlang amper wat aan de foto’s en website gedaan. Ik ben gisteren weer begonnen maar loop tegen een technisch probleem op. Ik doe er alles aan om dit op te lossen. Maar eerst is het tijd voor een lofzang op SuperWies. Zij is toch wel zo’n indrukwekkend goede moederpoes. Na de verhuizing van het nest was ze een paar dagen onrustig. Begrijpelijk zoals ik al schreef: vanuit die locatie had zij geen goed overzicht. Inmiddels zijn we weken verder in de tijd en straalt Wiesje een en al zelfvertrouwen uit. En dat bij een diertje dat met de fles is grootgebracht! Alles draait op de instincten en die zitten wel goed bij poezen. De kittens komen steeds vaker en langer beneden. Hun grote box staat bijna altijd open en is alleen nog in gebruik voor hun kattenbak en maaltijdjes.
Ik neem er af en toe eentje alleen mee naar beneden. Socialiseren op alle mogelijke manieren is zo belangrijk! Maar ondanks dat poezen niet echt kunnen tellen, heeft Wies vaak door dat ze niet compleet is.