A-nest

Geboren op 21 oktober 2021: Sheralyns kwartet van Cuba Giovanni Jr. Nidum Plumis, Gio dus.
Als eerste werd er een blauw katertje geboren, daarna kwam zijn fawn broertje. Na een pauze kwamen de poesjes: een wildkleurtje en een blauwtje.
Ze konden het onderling niet eens worden wie waar wilde drinken en daardoor raakte Sheralyn gespannen. Dat had een negatief effect op de melkproductie en omdat ze meer in elkaar ging liggen was er ook minder ruimte voor de kitens. Met een boel aandacht, massage van de melkklieren en kittens aanleggen, kwam het toch allemaal goed.

 


25 oktober
Sheralyn heeft vanaf dag een veel vertrouwen in me en ik mag de kittens rustig wegpakken om ze even te wegen. Vanmorgen had ik ze alle vier even op schoot… Dat volgde ze met argusogen. Toen ik een foto wilde maken van de twee broertjes omdat die zeer waarschijnlijk samen naar hetzelfde adres gaan, was haar geduld op en kwam ze er eentje ophalen. Ze pakte fawntje uiterst behoedzaam op en bracht hem naar haar kraammand. Vanaf het eerste moment weet ze zich ook zo vakkundig behoedzaam om haar kittens heen te vleien. Wie niet op de juiste plek ligt, wordt met een schuivende beweging voorzichtig en effectief verschoven. Alsof Sheralyn hier al jaren ervaring mee heeft! Ontroerend die geweldige goede instinctieve moederzorg.

27 oktober
Ik weet de reden niet maar gisteravond pakte Sheralyn een paar keer een kitten op, ging er even mee de mand uit en bracht het direct weer terug. Het is natuurlijk gissen naar de redenen hiervan. Ze had wat minder aandacht dan eerder gehad en er waren geen warmteplaatjes meer in de dubbele wand van haar mand.
Ondertussen groeien de kittens gestaag door. Ze zijn echte wolken van kittens.
Hun gewichten:

Blauwe kater, geboren met 101 gram, 118, 132, 139, 153, 172, en op de avond van de zesde dag189,

Fawn kater, geboren met 110 gram, afgevallen tot 106, 126, 138, 154, 173, en op de avond van de zesde dag 193,

Wildkleur poes, geboren met 102 gram, 120, 137, 150, 170, en op de avond van de zesde dag 202,

Blauwe poes, geboren met 114 gram, 139, 159, 171, 188 en op de avond van de zesde dag 209.

Ik had een excelbestandje gemaakt maar het er een schermopname van maken lukte niet. Jammer want dan had ik er een plaatje ervan hier kunnen plaatsen. Wie weet gaat het beter met het maken van een grafiekje.
Een videootje van vandaag staat in de zijbalk hiernaast. Eerst komt het wildkleurpoesje in beeld, dan de blauwe kater, dan zijn fawn broer en daarna de blauwe poes.

31 oktober
Ik vind dat de leeftijd van tien dagen én geopende oogjes ook een perfecte aanleiding is voor een fotoshoot 😉

Ik ben zo trots op moederpoes Sheralyn. Ze doet het echt geweldig. Heel relaxt, alles onder controle, gaat voldoende vaak aan de wandel en eet ook heel goed.


18 november
Vandaag vieren we hun vierde verweekdag. Ze zijn al zulke heerlijke actieve bolletjes! Omdat Roel en Rudolphine’s Aurelia al zo groot en voorlijk was, had ik haar gisteren al wat vlees laten eten. En toen vond ik het vreemd dat moeder Sheralyn haar kittens niet meer in de box wilde houden 🙂 Aurelia is sowieso een praatpoesje van vanmorgen leek ze net een cavia. Precies het tegenovergestelde van het poesje Nea dat ooit naar Roel en Rudolphine ging. Die deed haar bekje wel open maar wij konden haar geluidjes niet horen en ook later kon niemand haar horen. De andere katten kunnen dat trouwens wel.
Even later was het lek boven water, letterlijk, want er lag opeens een fikse plas voor de bank. Die was vast van Aurelia. De arme meid moest gewoon heel erg nodig. Moederpoezen stoppen met het ontlasten zodra de kittens naar vlees gaan ruiken. Dát was dus het probleem. Er staat dus nu een kattenbak in de box. Voor het eerst sinds vele jaren niet met krantensnippers maar met Corn Cat, gemaakt van het binnenstuk van maiskolven. Perfect materiaal om te recycelen, Het is ook nog klontvormend zonder dat er lijm aan toegevoegd is. Het mag zelfs doorgespoeld worden maar dat vind ik zonde van het drinkwater. Wij hebben sinds kort ook GFT-bakken. Even uitzoeken of dit hierin mag.
Sheralyn was een half uurtje tevreden geweest in de box maar omdat ze er weer eentje uit had gesleept, heb ik de hele familie naar boven gebracht. Nadeel is alleen dat de ruimte daar lang en smal is en ze meestal niet in het zicht van de camera zijn. Ik stel de camera regelmatig bij en nu heb ik alleen Sheralyn in beeld 🙂

De kittens waren behoorlijk ondernemend waardoor ze al voor hun derde levensweek, de klassieke verhuisdatum van de meeste moederpoezen, al een andere locatie kregen. In eerste instantie leek Sheralyn bijzonder tevreden met de kittenbox naast het bed onder het nachtkastje en de kaptafel. Het was die dag erg gezellig. Tot ik voor het slapen gaan het lichtknopje uitdeed. Dat was voor haar het sein om naar de andere kant van de kamer te willen verhuizen. Daar was ik helemaal niet blij mee. Het is daar kouder, donkerder en krapper. Maar moeders wil is wet. Dat ging goed tot ik daar een speelmobiel ophing. Weer onrust en slepen. Mobiel weg en toen ging het voor een heleboel dagen prima. Ondertussen de webcams neergezet. Heel erg leuk en handig. Handig voor mij want dan kan ik beneden via mijn telefoontje zien hoe het boven gaat en de mensen voor de kittens kunnen af en toe ook even meegenieten.
Vorige week hadden we de kittenbox enthousiast mét camera beneden klaar gezet want dat is meestal de leeftijd dat moedertjes hun kittens ook beneden willen hebben. Dat duurde deze keer een tikje langer maar onlangs bracht Sheralyn spontaan zelf een kitten naar beneden. Wij de rest en ze moederde vrolijk in de box verder. Twee webcams erop gezet. Toen Sheralyn het ook nog goed vond om ‘s nachts boven te moederen en overdag beneden, verliep alles bijzonder soepeltjes.
Tot vandaag dus. Dat verhaal staat boven de foto’s, bij 18 november. Tegen haar gewoonte in wilde Sheralyn ook dat de kittens overdag weer naar boven moesten, dus ik kijk weer naar ze via de webcam.
Hun gewichten van gisteravond: Archie – 493, Alfie, 507, Ankylie 447 en Aurelia 552. Aurelia zal vanavond wel wat minder scoren op de weegschaal. Toen zat er mogelijk ook al heel wat urine teveel in haar lijfje.

25 november
Ter gelegenheid van hun vijfde verweekdag heb ik geprobeerd een staatsiefoto te maken. Dat is bij het proberen gebleven. Of ze waren diep in slaap of ze renden zodanig hard rond dat ik ze niet alle vier op één foto kon krijgen. Maar verder gaat alles heel erg goed. Ze beginnen steeds enthousiaster te eten, gaan naar de kattenbak, vanmorgen lagen er zelfs kittenkeuteltjes in en ze zijn ontzettend gezellig en tevreden. Kan ook niet anders met zo’n goede moeder, lieve oma Sher, overgrootvader Bashiir, ‘grote broer’ Bodiir, de twee oudtantes Shabanou en Orchid én de Pol!
Hun gewichten lopen enorm uiteen en toch maken ze alle vier een mollige indruk, zoals kittens van deze leeftijd horen te zijn.
Archie weegt nu 612 gram, zijn fawnbroertje Alfie weegt 622, het wildkleur poesje Ankylie is 518 gram terwijl Aurelia de zwaarste is met haar 651 gram.

31 December
Het maken van een staatsiefoto wilde eerder niet zo lukken. Die schade is ingehaald! De meest geslaagde pogingen staan in de blogs die ik deze maand heb gemaakt. Richard Rodenburg is ook op bezoek geweest. Hij is de eigenaar van hun vader Gio en ook een hele goede fotograaf. Zijn foto’s waren altijd al opvallend mooi maar wat hij tegenwoordig weet te maken, maakt wel dat ik besef dat mijn kiekjes eigenlijk niet hoger scoren dan die van een goedwillende amateur. Maar goed dat onze fotomodellen zo mooi zijn, lijkt het toch nog wat 😉


Hieronder de foto’s van de kittens gemaakt door Richard. Dit is zijn Facebookpagina voor wie zichzelf ook zulke mooie foto’s gunt.


Mijn eigen recentere foto’s.

De prikactie

Het chippen verliep zoals gebruikelijk weer heel diervriendelijk. Dankzij de afleiding van een lekker bakje Hill’s AD en de deskundigheid van de medewerkers van de kliniek, verliep alles vlotjes. Mama Sheralyn en Bodiir waren ook mee voor een controle.
Er was een plofkraak gezet waardoor we niet in onze eigen kliniek in Bloemendaal terecht konden maar men had voor ons op korte termijn een afspraak georganiseerd bij een samenwerkende kliniek in Santpoort en daar troffen we de ons bekende mensen. Heel fijn.

De chipnummertjes:
Archie: 528210006505143
Ankylie: 528210006510436
Alfie: 52821000650568
Aurelia: 528210006505627.
De gegevens van hun eigenaren worden door de kliniek naar de NDG gestuurd en eerdaags zullen hun mensen een e-mailtje over de registratie ontvangen. Ze zijn ook naar Felikat gestuurd waar Nettie van de stamboekcommissie ze op de stambomen zet. Eerder had ik de gewoonte om de kittens ook in de E.R.o.S.-database te zetten maar dat kan helaas niet meer. Pas wanneer ik de stambomen gedigitaliseerd heb, kan ik die naar de PawPeds sturen. Ook een uitstekende database en omdat deze door een team van mensen beheerd wordt, is hij niet zo kwetsbaar als die van Jacques le Renard.

Hun gewichten toen ze tien weken oud waren: Archie 1230, Alfie 1280, Ankylie 952 en Aurelia 1193 gram.
Ankylie is de grootste niet maar die andere drie wel. Een kitten mag binnen Felikat niet overgedragen worden wanneer het niet een kilo weegt. Dat gaat Ankylie ruimschoots halen. Ze heeft nog drie weken!

Het is op de foto’s niet goed te zien maar op nieuwjaarsdag heeft Alfie een ongelukje gehad: een krasje van een nageltje onder een oog. Vandaag is het gelukkig al niet meer te zien. Wie is wie van de blauwtjes? Linksboven wast Aurelia Archie. De een na laatste foto is ook Aurelia terwijl de laatste foto van Archie is die gezellig is aangeschoven bij Shabanou. Dat aanschuiven is trouwens zijn specialiteit.

5 januari
De schatten doen niet anders dan mij verleiden ze op de foto te zetten dus hier komen er weer een stel.
Ankylie had als eerste ontdekt hoe je in de muurmandjes kon komen. Nu racen ze dus ook over de kasten die ze daarvan kunnen bereiken.

21 januari
Deze kittens zijn echt van de mooie data want geboren op 21-01-21 gaat de eerste morgen verhuizen op 22-01-22. De parmantige Ankylie heeft deze eer. Haar broertjes hebben dus pech, die gaan een dag later en wij hebben het geluk dat Aurelia nog wat langer bij ons blijft omdat haar a.s. grote oom Momo in de lappenmand zit en eerst weer in orde moet zijn.
Wat hebben we genoten van Archie, Alfie, Ankylie en Aurelia. Ze zijn alle vier super mensgericht, gezellige schootzitters en ze luisteren echt bijzonder goed. Ze hebben de route ontdekt om op het hogere kastje bij het keukenraam te komen en daarvandaan is het Alfie al gelukt om op het aanrecht te springen. Er is niet veel veilig meer voor ze 🙂

Maar naast het aanleren van gezonde eetgewoontes hebben we natuurlijk ook pogingen ondernomen om ze op te voeden. Ze zijn heel gezeglijk: even blazen en ze weten meteen dat wat er gedaan werd, niet de bedoeling is.

Gisteren zijn ze ook voor de laatste keer hier op de weegschaal gezet. Ze lieve Ankylie ging zelfs uit zichzelf in de schaal zitten maar omdat dit nogal wankel is en de weegschaal hoog stond, durfde ik er niet bij weg te lopen om een camera te pakken. Hun scores:
Archie 1740, Alfie 1708, Ankylie1366, en Aureia 1680 gram.
Het is maar goed dat anderen zoveel leuke foto’s hier van de kittens hebben gemaakt want die van mij wilden niet echt lukken.

Na heel veel maaltijden met zoveel mogelijk variatie, van KVV’s, biefstuk, vissoorten tot drumsticks, de nodige ontwormingen, de dierenartsbezoekjes voor de chips en vaccinatie, en de afronding van hun twaalfde levensweek kwam er een einde aan het wachten door hun nieuwe mensen.
Dit nest was wel van de mooiere data: geboren op 21-10-21 en de eerste verhuisde op 22-01-22.

Ankylie had de eer om als eerste te verhuizen. Binnen de kortste keren was ze dikke maatjes met de nog jonge Maine Coonpoes Queenie die smachtte naar een speelmakkertje en ze had ook vrij snel goed contact met de dame op leeftijd Delilah.
De volgende dag brachten we Archie en Alfie naar hun mensen. Waar Ankylie amper een kikje gaf, Aurelia zelfs geen!, tijdens de reis, maakten de jongens wel drukte onderweg. Weer wat geleerd: minder laten eten voor een reis want de arme Alfie spuugde alles onder. Zo zielig. Dit heeft vast zijn bravoure – tijdelijk – onderdrukt want op nieuw terrein bleek Archie The Man! Dankzij de zorgzame opvang van Baldr, de vier jaar oude zoon van Elfie, voelden zij zich ook snel op hun gemak. Voor Baldrs jongere broer Vidar, tegenwoordig luisterend naar de naam Balderick omdat hij ook altijd komt wanneer Balder geroepen wordt, is de komst van een nieuwe kat een nieuwe ervaring dus hij neemt nog wat afstand.
Vriendje Alfie heeft al wel een avontuur achter de rug: hij wist op zolder een hoekje te vinden, onder de vloerbedekking, waar hij doorheen kon. Hij belandde op het gipsplaten plafond van de logeerkamer… Om hem te redden, moesten zijn mensen heel wat schade veroorzaken. Maar Alfie is gered!
Omdat een andere Silfescian, de bijna twaalf jaar oude Momo een probleem met zijn gezondheid had, mocht Aurelia een weekje langer blijven. Dát was voor ons én voor de zeven maanden oude Bodiir nog even genieten. Haar komst zorgde wel voor grote ogen bij Flavia en Momo. Voor Momo is de entree van een nieuwe kat een totaal nieuwe ervaring dus echt blij is hij er niet mee. Flavia is trouwens ook een Silfescian: Momo is een zoon van Jack en Anches en Flavia is zijn één jaar oudere nichtje én een dochter van Maverick en Shabanou.

26 februari
Halverwege deze maand werden de ontwormingen van deze kittens herhaald. Later die avond was Ankylie rustiger dan normaal maar heeft ze nog wel gegegeten. ‘s Nachts raakte ze in de problemen, braakneigingen en vreemde geluiden bij een open bekkie. Dus meteen naar de spoedarts. Die heeft haar een vochtinfuus gegeven voor het geval dat een van de werkzame stoffen of hulpstoffen deze reactie had veroorzaakt. Ik ben een grote fan van Milbemax. Soms gebruik ik ook wel eens de goedkopere Milpro. Omdat Milbemax zo’n succesvol ontwormingsmiddel is, heeft ieder bedrijf inmiddels wel een eigen versie gemaakt. Met dezelfde twee werkzame stoffen Milbemycine Oxime 16 mg, Praziquantel 40 mg maar niet in iedere bijsluiter staan de hulpstoffen vermeld. Dat wordt nog lastig voor de mensen van Ankylie bij de volgende ontworming.
Van het viertal zijn de scores op de weegschalen meer dan voldoende. Eigenlijk ontwikkelen ze zich zo snel dat we de wens hebben om even de tijd stil te zetten.

Alles telt!
Zaterdag 24 juli
'Dansen met Jansen'
Er valt niet aan te ontkomen: het vervelende onderwerp, corona ☹
Ik begin er maar meteen mee, dan hebben we dat maar gehad. De afgelopen maand was het dus schrikken.
Filmsterren
Het gaat erg goed met Shers kittens. Nicky is samen met haar iets oudere halfzus Tinka bij Victor, Indy heet nu Kanuk (zijn naam is later Koek geworden) en dolt met Pip bij Ellen en Arthur is goede maatjes
Eenzame Mynie
Polly is weer kapmonstertje af. De andere medicijnen (Cortavance huidspray van Virbac en de pillenkuur Apoquel) sloegen enorm goed aan. Ze heeft totaal geen jeuk meer en de huid is helemaal rustig. Morgen
Weer een kapmonster
Deze keer is het de arme Polly. Pinkstermaandag heeft ze waarschijnlijk een insectenbeet opgelopen. We liepen met haar over de Grote Markt toen ze opeens reageerde alsof ze door een vlo werd gebeten.
Weer eentje minder...
Onze Elfie heeft hectische weken achter de rug. Eerst heeft ons ontzettend voorbeeldige patiëntje een week lang met een kap moeten rondlopen en toen het de goede kant leek op te gaan met de wond
De gekapte kat
Eind vorige week kreeg ik al de indruk dat er iets met Elfie was. Ze maakte een wat verdrietige indruk en toen ik haar zondagavond in mijn armen had, gromde ze zelfs... Dat is echt niet des Elfies en ik
Dollende duootjes
Morgen is het al zover; de eerste gaat ons verlaten. Aan de grote stoere Arthur is de eer. Hij gaat het prima hebben. Zijn nieuwe mensen lijden al wat langer aan het Somalivirus. Zij hebben al twee Somali's,

Door de site te gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten