5 oktober
Ik had zo gehoopt dat Sheralyn niet in het weekend zou bevallen want als je dan veterinaire hulp nodig hebt dan kan je niet bij je eigen vertrouwde dierenkliniek terecht. Deze keer was het dus bingo. Zaterdagnacht was de Evidentiakliniek in Zwanenburg het adres voor spoedbehandelingen. Evidentia’s zijn berucht om hun tarieven en ik hoopte dat zondagochtend een van de Haarlemse dierenartsen de waarnemingsdienst zouden hebben. Helaas. Toen ik de afspraak in Zwanenburg maakte, waarschuwde de assistente me al enigszins beschroomd dat alleen al het binnenkomen 198 euro ging kosten. Heel erg voor de mensen die daar goed werk doen want die hoge tarieven zijn het werk van de buitenlandse investeringsmaatschappijen die verdienen over de ruggen van bezorgde huisdiereigenaren (onze regering zou er wat aan kunnen doen maar de onze in tegenstelling met die van omliggende landen heeft kennelijk andere prioriteiten).
De dienstdoende dierenarts was uitstekend. Ze wist me gerust te stellen, vond Sheralyn geweldig en dat de kittens in goede conditie verkeerden. Zij gaf echter een totaal ander advies: vooral stoppen met masseren, de kittens stimuleren om het teveel aan melkproductie op te drinken en wanneer mogelijk de melkklieren koelen. Die klieren koelen terwijl je ook de kittens aan probeert te leggen, is niet te doen en Sheralyn raakte helemaal haar koppie kwijt. Sheralyn had trouwens een injectie tegen de pijn en koorts gekregen. Gelukkig is de lieve meid superaanhankelijk en kwam ze af en toe bij me op schoot: dat waren de momenten dat ik die klieren kon koelen.
Ik ben zo blij met mijn huidige mobieltje. Die camera is een juweeltje. Deze kan namelijk bij heel zwak licht toch hele duidelijke foto’s maken. Sheralyn vindt het prettiger wanneer de kap op de kraammand zit. Dat is ook een kwestie van instinct. Poezen met jonge kittens vermijden invallend licht maar dan is het daar wel behoorlijk donker. Ook met het blote oog valt er dan weinig te zien. En dat was tijdens die eerste dagen juist zo belangrijk. Om toch te kunnen zien of ze alle vier lagen te drinken, maakte ik dan een foto zonder dat ik moeder en kinderen hoefde te storen.
Ellen was de eerste die met een naam voor haar (we weten nog niet welke) kitten kwam: Frederick. Ik moest meteen denken aan het prachtige prentenboek met die titel van Leo Leonni en zo kwam ik ook bij Blauwtje en Geeltje voor de twee sorrel katertjes. Het updaten van deze pagina maakte Bodiir vandaag extra gezellig.
4 oktober
Zo voorspoedig als het ging voor Sheralyn om zwanger te worden, zo zat het tegen met de start in het leven van haar kittens en het bijwerken van de website. Maar beide soorten leed zijn geleden en alles gaat weer helemaal goed.
Sheralyn heeft haar zwangerschap spinnend en knuffelend uitgezeten. Aan haar eetlust mankeerde ook nooit wat dus ze was echt een wildkleurige wolk van een Somalipoes. Ik vond haar behoorlijk zwaar en dan is het niet onmogelijk dat de poes wat eerder gaat bevallen. Haar eerste twee nestjes droeg ze 65 dagen en nu ook. Consequente meid, die Sheralyn. Het wachten op een bevalling is altijd een dingetje maar wat moet dat moet. Ik wil per se voorkomen dat een poes gaat bevallen en dat de omstandigheden, temperatuur, veiligheid en eventuele benodigde hulp er is. Wat me deze keer opviel was dat de aanloop naar de echte bevalling, de voorweetjes, behoorlijk lang duurden en dat haar melkklieren al danig begonnen te zwellen. Afgelopen zaterdag om 10.20 werd het sorrel katertje Geeltje (zijn kleur bandje) geboren en 11.24 werd als vierde kitten een wildkleur kater (Bruintje dus) geboren. De andere twee waren een forse sorrel poes Felicia (groen bandje) en het sorrel katertje Blauwtje.
De bevalling was dus volgens het boekje verlopen en Sheralyn had alles onder controle. Maar toen.
Ik weeg zeker in het begin de kittens vrij vaak (ook een goede aanleiding om te knuffelen en mama Sheralyn heeft alle vertrouwen in me). Het viel me op dat het ene kitten wel goed groeide en de andere juist niet en dat er veel geknok en gepiep in het nest was. Waarschijnlijk hadden sommige kittens de tepel van de anderen ingepikt en kittens zijn meestal bijzonder gehecht aan hún tepel. Soms gebeurt het zelfs dat kittens zo eigenwijs zijn en dit dan niet overleven. Zo hebben we ooit Oentje en Wiesje als pleegkitten geadopteerd. Dat laten we natuurlijk niet gebeuren dus ik ging ze bijsturen. En de melkklieren masseren want dat is het gangbare advies om ontstekingen te voorkomen. Dat hielp helaas niet voldoende. Om de kittens in conditie te houden, gaf ik ze wat voeding met een flesje. Bruintje wist dat bijzonder te waarderen. Waar Geeltje de hele buurt bij elkaar schreeuwde en tegenspartelde, wist hij precies wat de bedoeling was en als dank voor mijn zorgen, zette hij bij de eerste twee voedingen op een spinnen. Zijn moeder was ooit het jongste kitten dat tijdens het knuffelen in mijn handen zat te spinnen, hij schreef geschiedenis door dit extreem in mensenhanden te doen. Dat kittens spinnen wanneer ze tevreden bij hun moeder liggen te drinken, is niet ongewoon. En wat horen wij mensen dat graag; spinnende katten!
Ik had zonder nadenken bandjes gepakt om de kittens van elkaar te kunnen onderscheiden. Pas naderhand realiseerde ik me dat het veel leuker was om beide sorrel katertjes voorlopig als Blauwtje en Geeltje te noemen. Het rode bandje is dus inmiddels vervangen. Alleen lijkt Blauwtje iets tegen het dragen van een bandje te hebben. Tot drie keer toe lag het eraf en een keer kon ik het ook niet meteen terugvinden en bekroop me de angst dat Sheralyn het misschien wel had opgegeten; moederpoezen stáán op een schoon nest. Maar het bandje is gelukkig weer boven water.
Over dat geschiedenis schrijven: Shabanou bleek ooit met haar nestje zo ordelijk dat toen de navelstrengen van haar kittens afvielen dat zij ze alle drie keurig recht naast elkaar op de kap van de kraammand had gelegd. Ik heb nog gevraagd of Huibert dat had gedaan maar nee, het was echt het werk van Shabanou (nu 17 jaar en in goede gezondheid!).
Augustus 2024
Op 24 juli is Sheralyn uit logeren gegaan bij Asante die in cattery van Paepeghembos van Guido en Iryna in België woont. De kennismaking verliep voorspoedig en de volgende morgen ging het stel al kittentjes makende heen. Guido hield keurig de tel bij – er werd zo vaak gedekt dat Sheralyn maar niet zoveel kittens moest gaan krijgen: dat zijn er dan echt veel te veel.
Door een technisch probleem met de website heb ik deze pagina opnieuw gemaakt en Sheralyn is op de foto hierboven al op de helft van haar zwangerschap. Meestal is de zwangerschap pas op de 21ste dag zichtbaar maar bij Sheralyn was het twee dagen eerder was al overduidelijk.
Sheralyn heeft op deze website haar eigen pagina, van haar eerste twee nestjes, het A- en B-nest, staan de nestpagina’s onder Nestjes in de menubalk en het dagelijkse nieuws en de foto’s van haar staan in de berichten. Asante heeft zijn eigen pagina op de website van katterij van Paepeghembos.
