De 15e april is toch wel zo’n speciale datum! Op de 15e is namelijk niet alleen Dear Sigismund van weleer maar ook de indrukwekkende dame Eesz, op het nippertje ook van de vorige eeuw, geboren. Sigismund had als bouwjaar 1984 en Eesz 1999.
Hopelijk krijgt deze 15e april de herinnering dat de website het toch weer ging doen. Mijn vingers jeukten om weer een nieuwe blog te starten maar ik maak me grote zorgen over de programma’s van deze website. Met de blok-editor kon ik niets bewerken en van deze, de klassieke, deze dus, dacht ik dat het nog wel kon… Dat ga ik nu uittesten want ik heb mijn twijfels. Bij een eerdere poging kreeg ik dit namelijk iets vreemds in de menubalk en een blanco pagina. Maar ik ben weer hoopvol. Na het opslaan van het concept kon ik weer terugkomen in dit document. Dan ga ik nu op zoek naar een geschikte foto om die hier als uitgelichte foto te gaan plaatsen en dan ga ik los 😉 Ik kies nu voor een minder recent fotootje van Bodiir en Sher in het zonnetje op de kast in de keuken. Die mandjes hebben daar lang gestaan maar zijn nu vervangen door een lekker zacht en lang kussen. Dit is gelukt. Ik ga nu verder met het uittesten want ik wil graag met de blok-editor een rijtje foto’s van de nieuwe situatie in de keuken hieronder zetten.
Ooit hadden we een eetbar voor het keukenraam maar al gauw werd het duidelijk dat deze plek door het zonnetje een favoriet plekje van de katten was. Jarenlang heeft er een blauwwit mandje, zelfs een periodelang twee stuks, daar gestaan. De lieve Jack wóónde bijna in het mandje links maar inmiddels stonden de mandjes op instorten. Nu maak ik het daar comfortabel voor ze met kleden. Dat er nu geen randen zijn om overheen te hangen, lijken ze niet te missen. En zo kunnen ze ook elkaar beter knuffelen (en in voorkomende gevallen molesteren). En voor ons zit het aan tafel wel zo lekker 🙂
Onze eerste eigen kat was de prachtige Sjimmie. Wat hebben we van haar genoten! Komisch hoe ze met haar pootjes over Huiberts arm hangt.
De liefde voor de kat zat er bij ons allebei al goed in maar Sjimmie heeft dit wel een stevige zet in de rug gegeven. Op de foto’s daarna staan achtereenvolgens een jonge Bashiir, Sher als kitten naast tante Orchid, Elfie in ‘Jacks mandje’, met Jack ervoor en Maverick in het kistje rechts en als laatste foto Jack in de voor hem zo karakteristieke houding in ‘zijn mandje’ met Vlo en Umione rechts.
17 april
Wat een mazzel – alles werkt weer. Heel apart, er zat blijkbaar een simmetje verkeerd ergens in mijn laptop. Net als niet eens zo lang geleden. Toen kon ik niets meer met de laptop en die gaf op een gegeven moment ook uit zichzelf aan dat er iets mis was. Na een nachtje slapen bleek het probleem – het toetsenbord deed niets meer – opgelost. En nu ook weer. Ik heb de pc een paar keer laten herstarten en na een gedwongen stop ging hij updaten. Probleem opgelost.
Maar er is weer een nieuw probleem. Niet echt nieuw en ook niet hier. De Sophia Vereeniging die strijdt tegen dierenleed en daarom in ons testament staat, wordt dus eerdaags stond, ging te keer tegen dierenleed door extreme rasdierkenmerken. Het is gebruikelijk dat je wat extra drukte moet maken om de aandacht te trekken maar deze aanpak slaat nergens op.
Dit filmpje had Omroep Gelderland van de show gemaakt maar de Sophia-Vereeniging heeft het artikel van de Omroep Gelderland gebruikt voor hun campagne tegen rasdierententoonstellingen. Hun aanpak vind ik verschrikkelijk ongenuanceerd. In hun stukje, zie hieronder, roepen ze op om vooral niet meer naar tentoonstellingen toe te gaan en de bezoekers van deze show heetten dan ook ‘kattenliefhebbers’, dus tussen haakjes! Wat een belediging! Laten ze eens wat doen aan al het leed door slecht gefokte rasdieren buiten de verenigingen om en vooral de totaal ongeteste en slecht gesocialiseerde look-a-likes via Marktplaats.
Terug naar het filmpje zelf. Daar is weinig mis mee. Natuurlijk wordt er ingezoomd op extreme kenmerken. Dat is meestal het geval. Extreme kenmerken bij dieren zijn ook niet mijn ding. Een kat met oren waar een olifant jaloers op wordt, vind ik lelijk maar dit is geen dierenleed. Maar er is ‘per ongeluk’ ook iets normaals gefilmd 🙂 En als je heel goed kijkt, zie je rondom de 21ste seconde, heel even een man met een petje met een schattige bruine kat in zijn armen: mijn Huibert met onze lieve Sheralyn, een raskat met een normale kattenkop, een prachtige functionele vacht en een verrukkelijke persoonlijkheid.
Ik kon het niet laten om een berichtje naar de Sophia-Vereeniging te sturen. Over het feit dat zij de publicatie van omroep Gelderland misbruiken én over hun informatievoorziening. Hun voorlichting is verder helemaal niet zo verkeerd maar op hun site ontbreekt bijv. informatie dat mensen hun kat en de vogeltjes kunnen beschermen door gewoon een balkon af te zetten of een buitenrennetje te maken. Ook vond ik geen letter over het trainen van het gebruik van een transportmand en het maken ritjes (auto of fiets) wanneer de katten nog jong en flexibel zijn. Voor veel vowassen katten is de gang naar de dierenarts door onwennigheid een hel. Voor die van ons is de gang naar een dierenarts juist een feestelijk uitstapje. Ze zijn niet bang en hebben vertrouwen in mensen. Zo hoort ieder huisdier in het leven te kunnen staan!
Het artikel staat op hun Facebook. De afdruk hier linksboven van dat stukje is gemaakt door Marcel Frank. Als je deze pagina via een tablet of mobieltje bekijkt, kan je de tekst vergroten. Inmiddels zijn er natuurlijk de nodige reacties geplaatst. Alle raskatten over één kam scheren en dan ook nog de bezoekers denigrerend ‘kattenliefhebbers’ noemen. Onacceptabel. Om bij de gedenkwaardige woorden van Oprah ooit te blijven: “Als iemand laat zien hoe hij is, geloof hem dan!” Er is zoveel dierenleed en dat neemt echt niet af wanneer de instandhouding van honden- en kattenrassen, (= cultureel erfgoed) onmogelijk wordt gemaakt. Deze vereniging verdwijnt dus bij eerstvolgende gelegenheid van het lijstje goede doelen in ons testament. Ons lidmaatschap van de Dierenbescherming is jaren geleden al opgezegd. Heel naïef dacht ik ooit dat dit een welzijnsorganisatie voor dieren was en ik vond dat ik daar principieel lid van moest zijn. Een mens kan zich vergissen.
Wij waren dus op deze inmiddels veelbesproken show. Nou ja, het begrip wij klopt niet helemaal want ik zat ziek thuis en Huibert nam met hulp van vriend Richard de honneurs waar. Zo ontzettend aardig om zijn zeldzaam vrije zondag te besteden aan het showen van onze katjes. En hij had zijn camera ook nog eens mee. Hij heeft ons al twee leuke foto’s van LeeLoo-in-actie gestuurd. Die zet ik hier natuurlijk bij en wanneer hij tijd heeft gehad om de foto’s van Sheralyn en Bodiir te bekijken, komen die er ook nog bij.
Bodiir en Sheralyn behaalden beiden de certificaten voor de titel Groot Internationaal Kampioen. Daarvan moeten ze er acht hebben en ze schieten al lekker op. LeeLoo hoeft er maar drie en zondag rondde ze de titel kittenkampioen af. Ze heet dus nu officieel KCH Silfescian Everlasting LeeLoo. De titel is leuk maar Richards foto’s zijn vele malen leuker! Dit jaar is het voor het eerst mogelijk dat kittens titels kunnen behalen. Of we het gaan proberen met de Juniortitel (voor kittens tussen de acht en twaalf maanden) hangt van het weer af: als deze zomer te heet wordt, showen we niet.
Als voorbereiding voor de show poetsten LeeLoo en vader Bodiir extra goed hun tandjes aan stukken (zelf-)gedroogde kip. Het was jammer dat ik er zelf niet bij kon zijn maar dankzij deze foto’s kan ik zien hoe super de kleine LeeLoo zich gedroeg: ik ben zo trots op haar!
25 april
Vandaag was het even schrikken. Bodiirtje was leuk met zijn balletje aan het apporteren en liep er iedere keer mee met dat balletje in zijn bek naar Polly toe. Die lag naast Huibert dus hij kon steeds dat balletje oppakken en weggooien. Het is lief geprobeerd van Bodiir om Polly bij zijn spel te betrekken maar Polly gaat echt niet meespelen. Het viel me op dat Polly steeds maar aan een pootje lag te likken. Even wat vachtverzorging is normaal maar dit viel op. Dus ik checkte haar pootje: bleek dat ze daar een kale plek had gelikt… Meteen de dierenarts gebeld want als het een hotspot is, kan ze daar erg veel last van krijgen. Bij de dierenkliniek was het erg druk maar ze hadden nog net één plekje voor ons. Wat het wel is, is afwachten maar het is geen hotspot. We kregen het advies om haar pootje tweemaal per dag een paar minuten te weken in groene Biotex en het even goed in de gaten te houden. Na het weken ging Polly er meteen weer aan likken dus ik heb er een verbandje om gedaan en toen ze stond te eten en dus afgeleid was, heb ik het eraf gehaald. Even afkloppen want daarna heeft ze niet meer aan het plekje gezeten. Ik hoop zo dat ze snel van dit probleem af is.
Na gezellig stappen tijdens het Bloemencorso is het goed uitrusten voor een Pumietje op leeftijd.
Bodiir probeert Polly wel vaker te betrekken bij zijn apporteerspelletjes en ooit had hij zijn dierbare gele muisje aan haar gegeven. Ik had het niet gezien en hij was het kennelijk vergeten. Tijdens een schoonmaakactie kwam het tevoorschijn. En blij dat Bodiir was! Prompt vond hij dat hij zijn geluk met Polly moest delen. Als je goed kijkt, zie je dat Bodiir met dat muisje in zijn bek bij de slapende Polly staat.
De lieve Shabanou was gisteren wel snel van háár probleem af. De arme meid heeft sinds het overlijden van Orchid met een zekere regelmaat – ik houd de data bij – een soort blaasontsteking. Pijnlijk, veel persen, bloed in de urine maar na een pilletje Onsior en wat afleiding als knuffelen, iets overheerlijks laten eten, is het leed gelukkig binnen een uur geleden. Wist ik maar wat ik kan doen om dit te voorkomen. Maar het is fantastisch dat we van de dierenarts altijd een voorraadje Onsior in huis mogen hebben zodat we haar heel snel van de pijnklachten af kunnen helpen. Stel je voor dat je dan eerst een afspraak moet maken, reizen, wachten in de wachtkamer, onderzoek en dan pas medicatie kunnen geven en die medicatie heeft dan ook weer een inwerktijd. Dat mag je een dier niet onnodig aandoen. Nu is iedere keer binnen een uur het leed geleden. Sijntje en Orchid hadden dit, een niet-bacteriële blaasontsteking, vroeger ook tijdens hun oude dag en zij vonden het dan erg fijn om gewikkeld in een dikke handdoek in mijn armen te liggen tot de persdrang voorbij was. Ook bij deze dames duurden de pijnklachten nooit langer dan een uur. Het is dat ik het risico niet durf te nemen want ik houd het niet voor onmogelijk dat ook zonder pijnmedicatie de pijnklachten niet langer dan een uur duren. Het is wel gebeurd dat Shabanou zo’n aanval heeft gehad tijdens onze afwezigheid. Aan de bloederige plasjes her en der, de zindelijkheid laat dan vaak iets te wensen over, konden we zien dat er zo’n aanval was geweest maar Shabanou liep alweer rond alsof er niets aan de hand was.
De derde foto is gemaakt net nadat de pijnklachten bij Shabanou weer voorbij waren. Dan loopt ze ook weer rond alsof er niets gebeurd was.
Koningsdag 2024
Morgen hopen we een extra leuke dag te hebben. Huibert zit in het Comité Nationale Feesten van Haarlem en gaat uiteraard bij de diverse activiteiten kijken. Voorheen ging ik dan ook wel mee maar ik leen graag mijn fiets, echt een hele goede, uit aan vriendin Karin die ook voor dat comité actief is. Later op de dag help ik graag als we ergens gezellig gaan lunchen.
Om in de stemming te komen, hebben Silfescians geposeerd met de bijpassende kleuren. Bodiir apporteert nu natuurlijk met een oranje balletje.
Tamara (1983-2000) gaf al het goede voorbeeld door te poseren in een oranje vergiet. Jack van Jan en Marleen en Momo van Roel en Rudolphine hebben het dus niet van een vreemde. Tamara is een van hun voorouders en het zit dus in hun DNA 🙂
En nog een toegift: Tamaran en zijn vriendje van Marjo zijn ook helemaal in oranjesferen (Tamaran is vernoemd naar de broer van Tamara in het oranje vergiet). Jack en Jimmie leverden nog een bijdrage en toen vond ik dat ik niet achter kon blijven. Vriendje Bashiir die we de andere dagen van het jaar ‘Rooie’ noemen, is vandaag natuurlijk ‘Oranje’, samen met het vrouwtje met haar koningsdagoorbellen ronden we deze blog af.
Volgens buienradar is het nu, 11.00 uur, klaar met de buien. Wij wensen iedereen een hele fijne Koningsdag!