Vandaag wordt Kitty van Lumoni 20 jaar. Zij is geen echte Silfescian, maar voelt wel zo. Zij en haar bijna even oude vriendje Benjamin zijn Pleegsilfescians. Hun moeders zijn wel Silfescians en ik was toen betrokken van hun plaatsing. Zij hadden eerder de pech dat zij niet konden blijven waar zij waren en uiteindelijk hebben zij het perfecte thuis gekregen bij Jacqueline. Die moet haar geheim gaan prijsgeven! Twintig jaar, dat is een leeftijd om heel erg trots op te zijn.
Ik kon helaas hun foto’s niet meer vinden, maar een foto van haar broertje (onze dierbare Moni, die helaas al heel erg jong slachtoffer is geworden van FIP, een virusziekte waar nog steeds geen remedie tegen gevonden is) geeft ook een beeld hoe ze in haar jonge jaren was. Hij draagt een broekje omdat hij anders als dekkater geen huiselijk verkeer kon hebben en wij vinden dat je huisdieren niet mag buitensluiten van het huiselijk leven. Dat broekje is om het sproeien van urine, iets wat dekkaters nu eenmaal vaak doen, op te vangen. Het is niet bedoeld om ongewenste dekkingen tegen te gaan, dat zou een tantanuskwelling kunnen zijn. Een evt. krolse poes gaat zo lang als de kater beneden is maar even naar zijn kamer met buitenren.
Voor de liefhebbers van stambomen. Deze link verwijst naar de afstamming van Moni en dus ook van zusje Kitty en zusje Karin (Asnah), de voorouder van Dzjeedie: afstamming Ch. Silver Kaïn van Lumoni.
En de nieuwe Raskan is uit mét een uitgebreid verhaal over onze verrukkelijke Murray en Mariposa. Christiene, de lay-outster van dit blad, heeft zich uitgeleefd in het plaatsen van fotootjes bij dit verhaal. Eerdaags zal ik de tekst bij het stel in de rubriek ‘Onze Dieren’ plaatsen. Ik ben druk bezig wat meer eenheid in het voorstellen van onze dieren te brengen. Ook heeft Rudi een verhaal geschreven over haar Noortje en zijn er en passant nog meer Silfescians ‘op de wereld gezet’ door Nieckje en Dzjeedie die in andere cattery’s geboren zijn resp. Silfescian’s Nieckje en Dzjeedie te noemen.