Dat ik en het begrip techniek twee verschillende zaken zijn, lijkt me algemeen bekend maar zo af en toe verbaas ik mezelf of zit er iets mee. Zoals de display van de nieuwe auto. Dat was maandenlang een drama. Het bleek dat dat display een productiefout had en dat wij de enigen niet waren die zo zaten te modderen. Nu is het gewoon een kwestie van het insteken van een kabeltje in je ingestelde mobiel en de navigatie werkt. En soms doet het geluid het ook nog. Soms dus 🙁 Dat merk heeft nu echt bij mij afgedaan. Mijn laptop van datzelfde merk, die het verder best aardig doet voor zijn prijsklasse, is ook niet voor herhaling vatbaar. De accu ervan loopt vanaf de eerste dag absurd snel leeg. Maar goed dat ik hem nooit buitenshuis gebruik want dat zou niet kunnen.
Maar waarom ik nu start met een blog over techniek is vooral omdat ik zo blij ben dat er een voor mij heel eng probleem met deze website ongevraagd is opgelost. Sites moeten steeds worden bijgewerkt met updates om te kunnen blijven bestaan. Jaren geleden vertelde een computerexpert me al dat het heel bijzonder was dat mijn eerste website, Silfescian-cats.nl, nog steeds te bekijken is. Deels want alles wat ouder is dan tien jaar wordt automatisch gewist. De zo handige en belangrijke database van Jacques le Renard is nu helaas niet meer bruikbaar. Er is nu heel veel informatie verloren gegaan.
Voor deze website lukte het al tijden niet om de PHP-update te doen. Webmaster Victor heeft het eens geprobeerd en daarna bleek dat wij er allebei niet meer op konden komen… Stress, stress. Gelukkig werden we gered door mijn – dure – provider Argeweb die bij uitzondering een kopie heeft teruggezet. Maar de dreiging van toekomstig veiligheidsprobleem bleef helaas bestaan. Tot CloudLinux ongevraagd ingreep! Jippie. Hun uitleg is in het Engels en computertaal begrijp ik sowieso nauwelijks. Ik ben ze dankbaar!
Cloud Linux heeft ongevraagd het PHP-probleem aangepakt maar WordPress heeft de waarschuwingsmelding nog niet aangepast. Mede reden dat webmaster Victor er nog niet zoveel vertrouwen in heeft.
Mijn andere technische probleem had te maken met mijn HayDay-boerderijtjes. Ik kreeg er steeds meer problemen mee. Na iedere update werden het laden ervan op de tablets (twee, voor iedere boerderij een) steeds moeilijker en het werd uiteindelijk onmogelijk. Op mijn mobiel van hetzelfde merk, Samsung, maar met meer vermogen, ging dit laden wel goed. Dus een nieuw tablet. Eentje want het is tegenwoordig mogelijk om van accounts te wisselen. Maar wat was het een gedoe om ze erop te krijgen. Mijn ID-gegevens werden geweigerd maar na heel veel heen en weer geschrijf naar de helpdesk, extra grijze haren en heel veel geprobeer is het toch gelukt. En fijn dat dit is! Er was rond de Paasdagen een leuk evenement dus ik heb me uitgeleefd. Eigenlijk zou ik er nu weer even mee stoppen, deed ik ook in januari en februari, maar nu ‘werkt’ het zo prettig dat ik nog even doorga.
23 april
Op deze mooie datum, 23/04/23, vieren we Durin Silvers tiende verweekdag. Hij kon al veel. Hij imiteert het gedrag van de volwassen katten als een ware copy cat. Hij kon al door een kattenluikje maar vandaag kwam hij voor het eerst vanuit de tuin door drie! luikjes terug de keuken in racen. Dat hij altijd rent, lijkt me een familietrekje. Papa Bodiir loopt ook altijd op een holletje. Wat hem vandaag ook gelukt is, is om op de keukenkast voor het raam te klauteren. Vanaf de grond óp de pedaalemmer en dan nog een keer omhoog. Als beloning heeft hij een stukje gevriesdroogde witvis gekregen. Hij is daar zo gek op. Dit is ook ideaal om over een restje eten te verpulveren want we kunnen niet alle restjes aan ons hondje Polly voeren. We zijn net zo blij dat ze wat afgevallen is. Dat maakt haar oude lijfje toch wat minder kwetsbaar. Dat ze echt ouder aan het worden is, wordt steeds duidelijker. We kwamen thuis van de uitvaart van oom Piet (al die leuke broers van mijn dierbare schoonmoeder waren wel een bonus!) en Polly bleek op mijn relaxstoel te liggen met haar kopje richting raam op de leuning. Ze merkte niet eens dat we thuis waren gekomen. Dat ervoer de lieve meid wel als een verschutting. De lieverd vertoonde gisteren ook een ontroerend stukje onzeker maar wel sociaal gedrag. Ik wilde haar een stukje gedroogd brood als tussendoortje geven en riep haar. Dat hoorde ze natuurlijk niet. De Kleine Man Durin wel. Die kwam dus enthousiast de keuken inrennen en hij begon aan dat stukje brood te knagen. Blijkbaar had Polly aangevoeld dat er wat te scoren viel en pakte ze zonder nadenken het stukje brood bij Durin weg… Vroeger had ze dit gewoon opgegeten maar nu keek ze me zo lief vragend aan of ze dit wel mocht terwijl ze het stukje tussen haar tanden vasthield. Ik heb haar maar gauw verteld dat ze het mocht hebben.
Deze fotocollectie is natuurlijk ter gelegenheid van Durins tiende levensweek. Op de eerste foto poseert hij samen met opa Bashiir, daarna twee loungend met papa Bodiir, samen met opa Bashiir op het trappetje en helemaal alleen op de stoel. De laatste twee foto’s zijn samen met de krolse mama Sher. Zo schattig dat Durin mee zat te mauwen en daarbij zijn ogen dicht doet. Arme Sher zoekt haar heil van boven want daar zit Bodiir die dolgraag nog meer van die fantastische kittens als Durin wil maken.
Op koningsdag bleef Polly geheel tegen onze gewoontes in thuis. De stad was veel te vol. Ooit had ik me klem gelopen ergens op de vrijmarkt. Gelukkig kon ik haar toen in mijn armen nemen en liep Polly er niets van op. Zoiets is niet voor herhaling vatbaar.
Vandaag, de oude datum voor koninginnedag, kon ze wel weer mee. En ook nog op een luxe manier ook: in de nieuwe fietskar. Ik had eerder getraind met een groot krat op Huiberts transportfiets maar 14 kilo is me te zwaar. Het oefenen met het karretje ging niet helemaal perfect. Polly werd paniekerig toen we het gaas aan de voorkant dicht deden. De kar stond toen nog in de tuin en tijdens het oefenen in de straat bleken de riempjes niet goed vast te zitten maar toen we voor het echie gingen, verliep het perfect. Toen ze de route herkende of de geur van de pizzeria in haar neusje kreeg, ging ze er zelfs ontspannen bij liggen.
Polly was de enige niet die vandaag extra aandacht kreeg: Shabanou was jarig. Zestien jaar is ze geworden. Gelukkig gaat het weer behoorlijk goed met haar. De prednisolonkuur is bijna klaar en de jeukklachten lijken ook verleden tijd. Nu maar heel hard hopen dat de kwaal niet meer terugkomt want zo goed is deze medicatie niet voor haar. Ze had al wat overgewicht maar na twee kuren is ze fors aangekomen. Ondanks dat werd ze vandaag natuurlijk extra verwend.
De jarige Shabanou en Polly kreeg hulp van Bodiir tijdens het oefenen met de nieuwe fietskar.
1 mei
Zekerheden
Het is vandaag de Dag van de Arbeid. Ik heb me eigenlijk nooit verdiept over de reden van deze dag. Ik hoorde op de radio dat dit ooit georganiseerd is om de arbeidsomstandigheden te verbeteren. Dát is dan wel aardig gelukt. Als je terugkijkt, ik kijk nu naar een serie over hoe de Vlamingen een paar eeuwen geleden leefden, hoe de werkenden vroeger werden uitgebuit, dan zouden de nakomelingen van die werkgevers, fabriekseigenaren etc. ook wel net zoals nu voor de slavernij wordt gedaan, excuses mogen aanbieden.
Maar tegenwoordig hebben we ondanks de misstanden zoals de toeslagenaffaire en de uitbuiting van de Groningers een veel zorgzamere samenleving. Met de te hoge energieprijzen zoals vorig jaar door Poetin, komen er toeslagen en er is zelfs een energieplafond. Ik dacht dat dit bedoeld was om mensen die de energie niet verkwisten maar door een ongunstig contract met een extreem hoge rekening opgezadeld zitten, te helpen. Dit zal de overheid veel kosten. Ik heb alleen nu al wel ervaren dat al dat geld niet overal goed terechtkomt. Ik kreeg namelijk van onze energieleverancier het bericht dat ons termijnbedrag op nul wordt gezet… Ik hou van zekerheid dus ik neem altijd contracten voor de langere termijn waardoor wij toevallig een heel gunstig contract hebben. Dat vastzetten zal in het verleden heus wel eens onvoordelig hebben uitgepakt maar zekerheid is ook heel veel waard. Maar dat er nu overheidssteun bij ons terechtkomt, lijkt me niet de bedoeling.
Waar van mij ook een plafond voor mag worden ingesteld is het drinkwatergebruik. Ik las laatst dat men het heel gewoon vindt om bijv. kattenbakafval in het toilet door te spoelen. Wij hebben in Nederland drinkwater van hele goede kwaliteit en de prijs voor zoiets essentieels is in mijn ogen extreem laag. Hou dit laag voor de mensen die er bewust en zuinig mee omspringen, dus tot een bepaalde hoeveelheid per persoon en verhoog het tarief voor de particuliere grootverbruikers! Alle beetjes helpen immers om de klimaatcrisis te dimmen
Wormen?
Gisteren bleek Sher tot mijn verbazing minder goede ontlasting te hebben en vandaag moest ze ook nog overgeven. Dát is iets waar ik wat aan moet doen. Zou ze last van wormen hebben? Ik heb haar niet zo grondig ontwormd als ik anders wel doe bij poezen die een nest verzorgen. Maar één kitten ervaar ik niet als een nest… Fout dus. Ik heb haar eerst een Alfadiar gegeven in de hoop dat het spugen zou stoppen en toen dit inderdaad over was, ontwormd met Milbemax. Wat heerlijk dat we over zulke goede medicatie kunnen beschikken. Ik was eerder niet al te enthousiast over de eetlust en groei van de kleine Durin Silver maar zorgwekkend was dit niet. Ik heb toch maar de ontwormingen herhaald. Mogelijk is er eerder eentje niet goed aangeslagen of stiekem uitgespuugd. Die herhalingen bleken de oplossing. Hij eet weer veel beter en soms zelfs te goed. Ter ere van xx-grootmoeder Shabanou schafte de vleespot voor de katten gisteren Carnibest Eendmix. Daar bleef geen kruimel van over en hij scoorde gisteren, toen hij elf weken oud was, 1300 gram. Ik heb hem vanmorgen opnieuw gewogen en toen was er weer wat af.
Rekenen
Ik en de techniek kon beter maar ik en het rekenen ook 🙂 Aan zijn gewicht mankeert niets. Integendeel: ik heb me zelfs een week verteld. Hij was gisteren nog maar tien weken oud! Echt uniek die Stoere Silver, om zo jong al zoveel te kunnen. Hij ziet er ook geweldig goed uit. Dat hij mooi is, is overduidelijk maar hij voelt ook zo heerlijk stevig. Wat heerlijk voor ons dat hij een week jonger blijkt te zijn. Dan kunnen we nog langer van hem genieten. En we hebben al een weekje extra vanwege de nieuwe regel van het stamboek. De leeftijd voor het mogen verhuizen is van dertien weken naar veertien weken gegaan. Dit is omdat het chippen van kittens nu verplicht is. Dat chippen doen wij al sinds de vorige eeuw. Ik ga die levensweken voor de zekerheid nog een keer natellen. (Inderdaad, vriendje Silver is echt nog maar tien weken oud en weegt al bijna 1300 gram. We mogen dus nog bijna de hele meimaand van hem genieten!)
Ik bleek me ook te hebben vergist met de geboortedata van Shers nestjes. Ik had 13 mei in mijn hoofd maar dat was niet haar nestje maar het laatste nest van haar dochter Sheralyn. Shers eerste nest na de Suprelorinpauze was op 21 september. Omdat Sher nu twee keer maar één kitten heeft grootgebracht, willen we heel graag een herkansing op meer van die geweldige kittens zoals Durin van Sher en Bodiir. Ik dacht dat een dekking al bij een volgende krolsheid zou mogen. Dus niet! We moeten wachten tot na 21 juli. Het stamboek hanteert regels om de moederdieren te beschermen en het maximumaantal nesten staat op drie in twee jaar. Wij fokken normaal in een ander tempo. Na een nest of soms na twee nestjes krijgt een poes meestal met Suprelorin een hormonale rustperiode van ongeveer twee jaar. Sher heeft dit twee keer na haar echte nestjes gehad. Na de eenlingetjes niet want anders zou Sher te oud voor het zo gewenste nest van Bodiir worden. Het moet dus op korte termijn. Iedere extra krolse week die Sher moet doorstaan, zou, zekerheden bestaan op dit gebied niet, het risico op het ontstaan van mamatumoren op latere leeftijd kunnen vergroten. Gelukkig is het aantal krolsheden ondanks haar leeftijd nu, zeven jaar, dankzij de Suprelorin nog heel erg klein. Ik laat zo’n Suprelorinstaafje meestal aan het begin van de eerste krolsheid na een nest plaatsen.
Bodiir
Een andere reden om haar laatste nest zo snel mogelijk te fokken, is het welzijn van Bodiir en de groep. Een hele, dus ongecastreerde, kater woont in veel cattery’s meestal apart en dat is omdat ze vaak gedrags- en zindelijkheidsproblemen hebben. De lieve Bodiir kan echt niet meer in harmonie samen met de anderen. Hij heeft met iedereen kwestie. Alleen met Durin gaat het nog redelijk. Toen Orchid er nog was, had zij blijkbaar als moederoverste een zodanige invloed op hem dat hij zich gedroeg. Na haar overlijden was haar maatje Shabanou begrijpelijk van slag, was kwetsbaar en toen ging Bodiir haar belagen. Eerder had ik al gezien dat er een spanningsveld tussen hem en Bashiir aan het ontstaan was. Zodra we de hormonen kunnen uitschakelen ga ik alles op alles zetten (met herintroductie) in de hoop, wisten we het maar zeker dat dit goedkomt, dat iedereen weer in harmonie met elkaar kan leven. Maar tot die tijd is het behelpen en doen we er alles aan om ieder dier voldoende menselijke aandacht, voldoende leefruimte en belevenissen te geven zodat iedereen zich zo prettig mogelijk voelt. Nu is Bodiir met Durin in de huiskamer, Bashiir, Sher en Sheralyn hebben boven twee kamers en Shabanou heeft de kattenkamer met dakterras. Het is zo fijn dat ik ze boven twee kamers kan geven. Die overloopdeuren zijn een heerlijke uitvinding. Het is weer ruiltijd!
Mijn ogen
Goed nieuws over mijn oogoperatie. Ik vond het doodeng dat gefrunnik in mijn oog maar terugkijkend is het me enorm meegevallen. Dat druppelen en de beperkingen zoals niet bukken, zwaar tillen en niet in je oog wrijven, is wel lastig want er is geen pijn en dan vergeet je dat makkelijk. Ik was bezorgd dat ik me wekenlang, tot ik nieuwe brillenglazen op de juiste sterkte had, zou moeten behelpen met het lezen. Integendeel. Ik zag de volgende dag alles al veel duidelijker. Het was alsof iemand het licht had aangedaan! Het maken van dit blog kon ik grotendeels doen zonder zelfs mijn computerbril te hoeven gebruiken. Dit is dus een gevalletje Suzan en techniek (dankzij de oogartsen) dat wel goed heeft uitgepakt. Nu alleen nog de pagina van Bodiir op deze site. Daar is iets misgegaan met het opmaakprogramma en staan alle foto’s op de verkeerde plaatsen. (Het lijkt erop dat het me gelukt is zijn pagina te herstellen).
Ik had ook nog willen schrijven over mijn belevenissen met kunstmatige intelligentie. In dit geval ChatGPT. Heel erg interessant en leerzaam om daarmee bezig te zijn. Alleen al ‘de visie’ van deze robot over Nieramyloïdose en PKDef, twee kwalen die fokkers kunnen voorkomen door de DNA-testen te gebruiken. Dat is dus iets voor de volgende blog. En dan is er mogelijk ook nieuws over een ander Silfesciannestje dan dat van Sher…
Wanneer u deze pagina met een mobieltje bekijkt, komen de video’s en andere foto’s, vaak passend bij het onderwerp, pas in beeld na het deel over contact opnemen. Dus vooral dóóórscrollen of hier komen kijken via een tablet of pc 🙂