Vandaag is SuperTres ‘maandig’. Al weer acht maanden. Helaas had ik het een beetje druk en heb ik de gelegenheid niet met een foto vastgelegd. En ze zat zo leuk parmantig te doen in de papieren tas waar het bezoek, maman Yvonne, haar cadeautjes in had meegebracht. Wel heb ik haar net even gewogen: ze is zwaarder (3,5 kg) én ook groter dan haar grootmoeder Nieckje. Er is niet veel veranderd in de omgang van Tresca met de andere dieren en ons. Ze is nog steeds ontzettend lief en zorgzaam. Wel valt op dat het stel af en toe niet bij elkaar is: heeft nanny Tres ook een keer vrij. Gelukkig is ze nog niet krols geworden. Hoe langer ze daar mee wacht, hoe liever ik dat zie. Dan heeft ze een lekkere lange jeugd en laat krols worden is wel zo natuurlijk en gezond.
Maman Yvonne hebben we ooit (medio 1988) leren kennen toen ik een hulp in de huishouding zocht en via Anita van Florimond en Pollux, en nu was Jaimy, Indy en Murphy, kwam zij hier over de vloer. Al snel was duidelijk dat zij haar gewicht in goud waard was (gelukkig is ze niet zo groot) want ze kon het meer dan uitstekend vinden met onze dieren, zelfs met onze toenmalige Kuvaszreu Dimbo. Heel vaak hebben we een beroep op haar kunnen doen om bij ons te komen te logeren als kattenoppas wanneer wij voor een kortere of langere tijd weggingen. Gezien haar leeftijd en andere bezigheden (ze is oma geworden en is ook veel bij haar familie in Parijs) hebben we inmiddels al weer jaren een andere oppas, Patricia van de overkant, maar dat de katten haar wel gewaardeerd hebben kan je zien aan deze foto van Kelly Kathleen op haar schouder. Kelly en gek doen bij anderen, dat is heel bijzonder. Ik denk zomaar dat Kelly haar herkend heeft.