Oeps, die ziekenboeg in het stukje van een paar dagen geleden had ik moeten specificeren. Ik had er moeten zeggen dat dit alleen voor Huibert gold. Wilde Polly namelijk gisteren geen hap eten. Ze voelde zich echt akelig! Geen diarree, geen gespuug… Wat is wijsheid? Meteen naar de dierenarts? Ik hield het niet voor onmogelijk dat ze toch dat halve rauwe kuiken dat Sher had laten liggen, te pakken had gekregen. Niet een van onze honden heeft ooit rauwe kuikens willen eten. Ik vind dit heel vreemd want wat is het verschil met een stuk rauwe kip? Rauwe kippenlevertjes wil Polly ook niet. Nu kook ik dit over het algemeen voor de katten dus dat rauwe hoeft in dit geval niet. Hoeft de lieve Pol geen honger te lijden. Wat er wel anders was de dag voordat ze zich zo ziek voelde was dat iedereen toen ontwormd was én dat juist Polly een kleinere maaltijd dat gebruikelijk had gehad (dus mogelijk toch dat rauwe kuiken opgegeten). De angst slaat je om het hart. Was ik juist zo dankbaar dat zij dat nieuwe middel tegen vlooien en teken, Bravecto, in tegenstelling tot heel wat andere honden, had overleefd, stort ze mogelijk in door een middel (Milbemax) dat een perfecte reputatie heeft. Gelukkig was haar en ons leed heel snel geleden. Ik had nog een middeltje, Cerenia, in huis dat misselijkheid bij honden kan verhelpen en na een paar kleine stukjes beschuit, ging ze opknappende heen. Ik heb haar niet haar volledige maaltijd gegeven om overbelasting van haar maagdarmstelsel te voorkomen maar de rest van de dag en ook vandaag was er niets meer aan haar te merken. Dat hebben we gevierd door haar een wasbeurt te geven (ik wil haar morgen gaan knippen en dat gaat prettiger met een pas gewassen vacht) in de hondenwasserette van dierenspeciaalzaak Willemsen in Vijfhuizen. De lieve schat vindt dit gewas maar niets maar ze was zo braaf dat ze zelfs de waskuip insprong. Zonder nadenken heb ik haar ook evenals de vorige keer de anti-vlooien en -tekenbehandeling gegeven… Best eng want zeer waarschijnlijk zijn de dodelijke slachtoffers door de Bravecto gevallen doordat de mensen dit middel volgens voorschrift na een x-periode herhaalden en er een opstapeling van de werkzame stof in het dier ontstond. Toch eens navragen wat de werkzame stof van hun middel in de wasserette is.
Inspelen op angstgevoelens
Dit is momenteel een hot item in relatie met het samenleven van mens en dier. In de Max stonden al waarschuwingen over dat katten niet op het aanrecht of in bed mogen komen i.v.m. de menselijke gezondheid. Waar is de tijd gebleven dat men huldigde dat het buitenleven en het contact met dieren juist goed was voor het ontwikkelen van een goed afweersysteem? Ik kan me trouwens geen huishouden voorstellen waar men bijvoorbeeld een boterham op een vuil aanrecht legt om hem daarop klaar te maken. Als je aan het aanrecht gaat werken, maak je toch eerst dat oppervlakte schoon en gebruik je plankjes en borden? Een ander artikel dat ik deze week onder ogen kreeg, zette me helemaal bovenop de kast. Dat was geschreven door een dierenarts. Ik vraag me af in hoeverre zijn dierenkliniek afhankelijk is van de inkomsten uit de verkoop van alle mogelijke dieetbrokjes en -blikjes van de bekende merken. Hij stelde dat mensen met een kwetsbare gezondheid zoals kinderen, zwangeren en chronisch zieken niet in contact mogen komen met huisdieren die rauw vlees eten omdat ze zo besmet kunnen worden met een resistente bacterie (deze worden ook wel ziekenhuisbacteriën genoemd)… Een heel sterk staaltje marketing of toch een wanhoopsoffensief om mensen met huisdieren weer aan de brokjes en blikjes te krijgen? Vanuit die theorie mogen mensen met een chronische kwaal dan ook niet hun dierbaren bezoeken in de ziekenhuizen (dé plek om een besmetting met een resistente bacterie op te lopen) en eenmaal met zo’n bacterie besmette mensen mogen dan alleen nog maar met een mondkapje voor én een bel of ratel om medemensen op afstand te houden hun huis uit. Dit is de eerste keer niet dat de voedingsindustrie, ze moeten wel heel erg bang zijn voor omzetverlies, een soortgelijk artikel laat publiceren. Resistente bacteriën zijn een heel groot probleem, ik zal de laatste zijn om dit te ontkennen, maar het is effectiever om de bio-industrie af te schaffen want daar komen ze voornamelijk vandaan. Ik kan me een artikel herinneren van een cardioloog die schreef dat zij een nieuw antibioticum alleen in uiterste noodzaak wilden gaan inzetten om de resistentie voor dit middel zo lang mogelijk uit te stellen. Tot hun verbijstering bleek dat dit middel ondertussen al gemeengoed was geworden in de kippenfokkerijen dus weg was de hoop op dit redmiddel. De publicaties over de gevaren van het voeren van rauw vlees zij vooral bedoeld om via het inspelen op de menselijke angst voor besmettingen hun omzet in stand te houden of te herstellen.
Trots
Maar ik heb ook leuke publicaties gezien, deze week. Weliswaar van eigen hand maar toch 🙂 Onze Maverick als Supreme Premior in Felikat Magazine (zo lief dat de redactie dit toch ondanks mijn te late inzending geplaatst heeft) en Shabanou met haar kittens van 2009 op de cover van het blad van de SAN. En mijn stukje over het samenleven van honden en katten in laatstgenoemd blad. Onze heerlijke Polly schitterde!
