Heerlijke geluiden! Het regent in Nederland. Het begon gisteren en naar oud-Hollands gebruik blijft het gelukkig doorgaan. Ook in een juiste mate dus de pompen hoeven nog niet op volle toeren. Heerlijk voor de natuur. Broodnodig want de afgelopen droge maanden waren rampzalig voor de insecten en de vogels. Ik zie met liefde nu even af van onze favoriete hobby – terrasjesbezoek. Eerst de natuur en het grondwater. Misschien krijgen de Waterschappen het nu eens voor elkaar om het grondwaterpeil op een beter peil te houden. In meerdere provincies was dit al zo laag dat de boeren het oppervlaktewater niet meer mochten gebruiken om de gewassen te besproeien. Veel boeren willen namelijk dit peil laag houden zodat er eerder na de winter mest uitgereden kan worden en dan is dit het gevolg als er een droge periode komt. Het mestoverschot zou minder groot zijn wanneer er minder vee in ons postzegellandje zou worden gehouden! Dit is een hele belangrijke oorzaak van het stikstofprobleem waardoor de biodiversiteit en dierenwelzijn (vogeltjes komen in bepaalde gebieden met gebroken pootjes uit hun ei door de extreme verzuring) ernstig onder lijdt en de bouw (van o.a. huizen) stilligt.
Problemen te over: Trump, Gaza, Oekraïne en Buienradar. Fijn dat het regent maar er moesten ook boodschappen gedaan worden. Na maanden Buienradar maar eens geraadpleegd. Eerst zou er tegen tweeën minder tot geen regen zijn. Toen schoof het tijdstip op en zou het droge moment na drieën zijn: uhum – ik was nog net geen verzopen kat. Ah… Kat! Daar hoort deze website voornamelijk over te gaan. Dus bij deze.
Wat jammer; was ik net zo lekker bezig geweest, weigerde mijn programma opeens om het op te slaan en aan de autosafe had ik ook niets. Iets op dezelfde manier maken, lukt me nooit naar mijn zin. Maar ik geef het niet op! Nu nog vaker de nieuwe stukjes controleren. Opnieuw dus.
Vandaag kwamen Myra en Nico op kittenbezoek. Tijdens hun eerste bezoek had de sorrelzilveren kater van LeeLoo hen helemaal ingepakt. Ik had verteld dat dit wel vaker gebeurt. Maar was dit nu toeval of echt? Echt dus want vandaag deed hij het weer. Zijn zusje maakte ook indruk. Myra was al op haar schattige gedrag en kopje gevallen maar omdat ze al met een naam genoemd werd bij de foto’s nam zij aan dat ze al besproken was. Dat was ze ook al een beetje maar omdat ik uiteindelijk niet tevreden was over haar mogelijke showkwaliteiten (en wel over die van haar broer met het gele bandje!) en hoop dat LeeLoo en Bodiir over twee jaar nog een keer een nestje mogen krijgen en dat er dan een poesje met de juiste kwaliteiten geboren wordt. Ik vind het zo belangrijk dat de beste genen van deze familie bij een serieuze fokker terecht gaan komen. Om dit lange verhaal wat korter te maken: Ginny koos overduidelijk haar mensen uit en heet nu Giulia. Zij gaat later samen met het sorrelzilveren katertje, Puccini dus, én Inkie (zie de uitgelichte foto bovenaan) later in Den Haag wonen én af en toe ook in Noorwegen. Het land waar hun voorvader in de x-ste generatie, Sigismund, in 1984 geboren is.
13 juni
Het heeft even geduurd tot ik hier weer verder ging. De laatste keer ging er van alles mis. Wat ik gemaakt had, kon ik niet opslaan en dan is het niet echt aantrekkelijk om de pagina bij te werken. Het is nog niet naar mijn zin. Sommige foto’s worden niet in de juiste maat geplaatst maar zoals het er nu uitziet, kan het er mee door. De afgelopen tijd heb ik wel berichtjes en foto’s over de kittens op mijn Facebookpagina gezet en doorgeplaatst in hun fotomap daar.
Myra van Giulia en Puccini heeft de eerste foto wat mooier gemaakt. Die kartonnen krabmandjes zijn ideaal. Comfortabel: de kittens komen niet eens op het idee om aan meubels te krabben. De tweede foto is van gisteren. Het groene mandje, ‘Sijntjes mandje’, was uit de koepel op de vensterbank gevallen en was even tijdelijk teruggezet in de lage mand van de klimboom. Dát viel nog beter bij het stel in de smaak.
Ondertussen hebben de kittens zich uitstekend ontwikkeld. Ze zijn nu negen en acht weken oud, voor de tweede keer ontwormd en eigenlijk mogen ze allemaal de titel ‘Kilokit’ dragen. Twee waren bijna 1000, de poesjes waren een klein beetje zwaarder en twee zijn zeer royaal over de kilo heen. Hun eetlust is ook indrukwekkend. Katertje Spinner, inmiddels overgedoopt in Heroic Dzjengis Khan, ontwikkelde op slag een bijpassende eetlust: een wereldveroveraar moet er tenslotte wel een beetje stoer uitzien.
Lekker dollen in de tuin. Met het wigwamtentje. Dzjengis was de enige die erin klom. Dat moet ook wel om een beetje meer zicht te hebben op de wereld die je moet gaan veroveren. In ons tuintje is vanaf dat punt weinig uitzicht. Ze zijn nog te jong voor de ‘gluren naar de burenplank’ en toen ze onlangs op het dakterras waren met beter uitzicht, hadden ze het overal druk mee behalve met het uitzicht. Maar zijn tijd komt nog wel. Het dakterras van zijn nieuwe mens wordt professioneel afgezet en het uitzicht op een hoog is geweldig voor nieuwsgierige katjes: water met veel vogels én een hondenspeelplaats. Dzjengis zit daar straks niet alleen; zusje Jeanne (d’Arc), eerder Poesje Blauw, gaat met hem mee.
Geweldig nieuws!
Sinds een paar dagen is Bodiir hormonaal zo rustig, dankzij de Suprelorin, dat hij geen sproeineigingen meer heeft en zonder broekje in huis kan rondlopen. Heerlijk, voor hem en voor mij. Hem steeds in een broekje hijsen met die lastige knopen, is een pijnlijke aangelegenheid voor mijn handen. Maar het grootste feest is dat hij nu een totaal andere uitstraling heeft en weer samen met Sheralyn kan zijn. Sheralyn is nog niet 100% overtuigd van zijn goede bedoelingen maar ik heb Bodiir Sheralyn meerdere keren liefdevol zien bejegenen. Bij de eerste keer dat hij haar een ferme lik op haar kopje gaf, smolt ik. De vorige blog had de titel Geluksmomentjes; nu is er sprake van geluksexplosies! Het is ook zo fijn om hem weer in de slaapkamer te hebben. Also hij nooit weg was geweest nestelde hij zich weer op zijn vertrouwde plekje op mijn benen.
28 juni
Terwijl de wereld op zijn kop staat, leven wij in een oase van vrede. Heerlijke gelukkige dieren en dan ook nog de zes kittens van LeeLoo en Sheralyn. Dat Bodiir weer spontaan in de groep kan, is een groot feest. Zijn relatie met Sheralyn was jarenlang slecht en het succes van eerdere vredesonderhandelingen bleken eerder van korte duur. Zo lang als het nu al goed gaat, hebben we niet eerder meegemaakt.
De kittens ontwikkelen zich fantastisch goed en hun verrukkelijke karaktertjes worden steeds meer uitgesproken. De uiterlijke verschillen worden dat ook maar voorlopig laat ik ze voor het gemak nog wel hun kleurenbandjes dragen. Op de foto’s is het vaak wel puzzelen wie wie is en dan wil een glimpje van een kleurtje helpen.
Tussen het knuffelen, spelen en vooral eten door moest er ook even geposeerd worden. Daar hebben ze best aanleg voor 🙂 Maar de menselijke fotomodellen helpen ook voor de betere plaatjes. Op het ‘kattenbankje’ zit Myra tussen de kittens en LeeLoo, de moeder van hun Giulia en Puccini. En daarna Karin. Onze dieren vinden haar tassen extra, extra speciaal want daar zit altijd wat spannends in. Kijk eens hoe parmantig Polly zit te schooien.
Dzjengis, Georgie, Giulia, Jeanne, Nozem en Puccini. Dat ze zes dagen in leeftijd verschillen, is echt niet meer te zien. Ik ben ook erg tevreden over hun conditie en gewichten. Ze zijn uiteraard al meerdere malen ontwormd, onlangs gechipt en hun stambomen zijn aangevraagd.
Soukh en Fancy
Onlangs waren er twee Silfescians met hetzelfde geboortejaar in de problemen gekomen. De lieve Fancy worstelt tot mijn verbazing met artroseklachten. Meestal wordt dit bij de oudere kat veroorzaakt door de verkeerde voeding van de moederpoes tijdens de zwangerschap en de voedingsfouten tijdens de jeugd. De verzuurders in het voer voor volwassen katten om de ontwikkeling van blaasgruis tegen te gaan hebben een slecht effect op de ontwikkeling van het kraakbeen van jonge dieren.
Fancy maakt geen gelukkige indruk maar haar eetlust is geen probleem. Dat was wel het probleem bij Soukh. Bij nierfalen ontstaan er vaak maagklachten en daardoor eetlustproblemen. Haar mensen hebben haar nog een tijdlang met allerlei medicatie zoals Mirtazapine (zalfje in het oor smeren voor dieren die geen pillen willen slikken) kwaliteit van leven kunnen geven. Maar afgelopen maandag kon Soukh echt niet meer verder en moesten ze haar laten inslapen.
Soukh (Enya le Soukh) was samen met Plumeau (Emir) die in januari overleden is van het E-nest uit 2010. Hun ouders waren Jack en Tresca en in het nest waren ook nog twee sorreltjes. Van één poesje hebben we heel kort na de geboorte al moeten besluiten om haar te laten inslapen omdat ze een maag- of darmbloeding had en het sorrel broertje trof later hetzelfde lot maar bij hem was een longontsteking de oorzaak. Tresca raakte pal na de geboorte, toen duidelijk was dat het sorrel poesje in grote problemen verkeerde, helemaal haar kopje kwijt en de waarnemend dierenarts kon de oorzaak van haar onrust, ze loeide erover, niet echt achterhalen. Om pijn uit te sluiten, kreeg ze zelfs een injectie met morfine. De volgende dag gaf onze eigen dierenarts het advies om Tresca een halfje Clomicalm te geven: dát was het! Een uurtje later bleken haar hersentjes ‘gereset’ en ging Tresca ontspannen en zorgende heen.
Hun komst op de wereld heeft toen wel wat tranen gekost. En nu ze er niet meer zijn, ook weer. Er is zoveel van ze gehouden!
Soukh op avontuur. Op de tweede foto nog samen met haar eerder overleden vriendje Jambo. Ruud en Jenny woonden vroeger achter ons huis en we hadden vanaf het dakterras met elkaar kunnen praten; zo dicht woonden we bij elkaar. Later zijn zij verhuisd naar Rotterdam. Met de professionele foto van Imre van Eijl heeft het tweetal samen met hun moeder Tresca in 2011 op de kalender van DierZ gestaan.
Helaas leidt het programma waarmee ik de foto’s hier plaats weer een eigen leven. De formaten worden ongevraagd veranderd waardoor delen van de foto’s worden afgesneden 🙁 Misschien schiet dit simmetje ooit weer uit zichzelf goed. Hierboven zijn nu stukken van Soukhs en Tresca’s kopjes afgeknipt.
30 juni
De Kanjer van Kennemerland
Heel wat mensen vonden dat die titel Polly moest toekomen 🙂
Polly heeft gisteren een topdag gehad qua aandacht, knuffels en lekkers. Ik had ook zo’n dag want ik genoot mee! Het weer was ook nog eens fantastisch en ik had goed gezelschap. Huibert was druk in de weer in de keuken van de Kynologen Club (KC) maar maakte tijd om mij van hapjes en drankjes te voorzien. Het was echt supergezellig en relaxt. Het keurmeesterstrio droeg daar ook aan mee met hun vriendelijke manier van omgang met mens en dier.
Fokken als verdienmodel, de broodfokkerij
Er waren ook verschillende standhouders. Ik zat gezellig bij Alie en Emily bij hun stand van Trimsalon Wies uit Hoofddorp. Zij hadden mooie riemen en heerlijke gezonde! snacks/trainertjes te koop. Polly kreeg een zakje met overheerlijke stukjes gedroogde kalkoenvlees. Bij de stand naast ons zag ik een interessant boekje dat ik heb meegenomen: Superpootjes van Loes Simonetti. Hiernaast heb ik de achterkant van het boekje met een foto van Loes met Jaap in haar armen geplaatst. Het is een jeugdboek voor kinderen vanaf negen jaar. Je kan niet jong genoeg beginnen met waarschuwen tegen dierenuitbuiting. Het liegen en bedriegen gaat die lui heel goed af en heel veel mensen stinken er minstens eenmalig in met als gevolg dat de broodfokkerij meer dan voldoende omzet blijft houden en deze ergerlijke vorm van dierenmishandeling, met vaak levenslang fysiek en psychisch lijden, voor de dieren zal blijven bestaan.
Sandra Schniedewind heeft de meeste foto’s gemaakt. Ik ben zo blij met deze herinneringen aan deze show. Het is erg leuk dat er meer oudere honden waren ingeschreven. Ik had het erg leuk gevonden wanneer er iets wat meer aandacht was geweest voor de veteranen. Even een ererondje en een fotomomentje als aandenken… Tip voor de organisatie.
Heel veel honden hebben vroeger ook bij Huibert getraind en door zijn verhalen ‘ken’ ik ze ook een beetje. Polly is op de KC ook jarenlang kind aan huis geweest. Ik deed daar vroeger de gedrags- en gehoorzaamheidstrainingen en Huibert ging later de behendigheid/aquility met haar doen. Als de hond doorkrijgt hoe het werkt,m oet je als begeleider mee kunnen gaan rennen en dat lukt natuurlijk niet met hartfalen. Ik zag trouwens best tegen deze dag op. Ik was bang voor te hoge temperaturen en als de ring in de volle zon was geweest, had me het voorbrengen te zwaar kunnen vallen. Polly is gelukkig een middenslag hondje en daarmee hoef je niet zo hard te lopen om het gangwerk te laten zien. Dankzij de grote bomen lag de ring ook nog eens in de schaduw: makkie dus voor mij 😉 Vandaag gaan de temperaturen pas echt omhoog en ik zit nu thuis in mijn hoekje en de airco staat aan.
De eerste foto is van Polly samen met Emily. De andere foto’s zijn gemaakt door Sandra van Dog2walk. Polly heeft een prachtig keurrapport gekregen. Complimentjes over haar conditie voor haar leeftijd en haar goede karaktertje. Haar gangwerk kon niet goed worden beoordeeld want Polly heeft al heel lang een mankje. Wij dachten altijd dat dit door haar schouder kwam maar deze keurmeester noemde linksachter. Toch weer leerzaam. Bij gelegenheid kunnen we onze dierenarts er opnieuw naar laten kijken. Aan haar schouder was namelijk nooit wat te ontdekken.
Energie
Daar ontbreekt het onze dieren niet aan al zou je dat op dit moment niet zeggen: de kittens hebben vanmorgen in de schaduwrijke tuin gespeeld, na hun lunch zijn ze in de klimboom gekropen en daar liggen ze nu al uren.
Bij ons is er op dit gebied wat veranderd; we hebben nu een andere leverancier en dus een ander contract. De grootste verandering is dat we nu terugleverkosten moeten betalen voor onze zonnepanelen. Best wel redelijk. Het stroomnet moet onderhouden worden maar een en ander moet voor de consument wel betaalbaar blijven. Per 2027 verdwijnt ook al de salderingsregeling. Je zou verwachten dat nu geen mens meer aan zonnepanelen begint. Toen wij daar jaren geleden aan begonnen, was het voor het milieu en niet voor het financiële gewin. Ik was eigenlijk blij verrast en heb de afgelopen jaren dankjewel gezegd voor de meevallers. Ik begrijp niet dat er nu nog zoveel subsidie wordt gegeven aan bedrijven die weilanden vol leggen met die panelen. We hebben met zonnig weer al zoveel overcapaciteit en overbelasting. Maar goed, terug naar onze energie. Onze nieuwe leverancier geeft gedurende de zomermaanden twee weekendmiddagen gratis energie. Ik dacht dat dit een sigaar uit eigen doos zou zijn omdat je dan meer terugleverkosten zou moeten gaan betalen. Dat is gelukkig niet zo. Je betaalt per maand een twaalfde deel van de geschatte hoeveelheid jaaropbrengst van de panelen en het maakt niet uit hoeveel je er zelf van gebruikt. Ik moet dus gaan uitzoeken hoe ik met de functie ‘uitgestelde start’ van de wasmachine op die middagen kan gaan wassen. Deze middagen zijn – begrijpelijk – gekozen omdat veel mensen dan niet thuis zijn of geen tijd hebben voor de huishouding en het landelijke energieverbruik dus lager is.
Wereldreizigers
Dzjengis is vernoemd naar een wereldveroveraar, Puccini en Giulia gaan wereldreizigers worden. Om zoveel mogelijk goed voorbereid te zijn op hun toekomst train ik ze nu extra op reizen met de auto en ook het dragen van een tuigje. Dat laatste gaat het stel al heel goed af. Ze vergeten al dat ze om hebben.
Ik zit nu – even? – met een error. Een paar uur en veel gepruts later zit hij er nog steeds. Het ergste heb ik er nu uit en het is nu acceptabel. Bij meer fotogroepjes zit die fout erin. Gelukkig niet bij de foto’s van de hondendag.
De hocker is te klein voor zes stevige kittens.
Als toegift deden ze het zaterdag nog een keer. Bovenaan: Dzjengis, Giulia, Nozem. Beneden: Puccini, Jeanne en Georgie. Op de derde foto is Jeanne tussen Puccini en Georgie weggegaan naar linksvoor. Deze boom is inmiddels hun honk geworden. Niet dat ze tijdens hun speeluurtjes de voorkamer overslaan; als ze daar bezig zijn geweest, ziet het er vaak uit alsof er een bom is ontploft.
Niet alleen rozengeur en maneschijn
Deze maand hebben we onze Polly laten nakijken want we de indruk kregen dat ze pijn aan haar bekje had. Haar gebitje is voor een hondje van haar leeftijd uitstekend maar niet perfect. De dierenarts zag wat ontstekingen en schreef Polly een antibioticakuur voor. Wat was dat een opluchting voor ons: een ouder hondje onder narcose brengen, is niet zonder risico’s maar met een infectie is dat ook niet. De kuur is al een week geleden afgerond en tot onze schrik zagen we dat ze weer met haar bekje langs een paal van de klimboom wreef… Zou ze last hebben? Voorlopig ons meisje maar goed in de gaten houden en indien nodig de dierenarts weer vragen om haar hierop te controleren. Polly gaat meestal voor de gezelligheid mee naar de dierenarts. Vanwege de vaccinaties voor de kittens gaan we sowieso naar de kliniek dus we hebben er alle gelegenheid voor.
Shabanou
Met onze andere dame op leeftijd, Shabanou, gaat het eigenlijk heel erg goed. Zeker wanneer je haar conditie van nu met die van vorig jaar vergelijkt. Toen had ze gedurende een hele lange tijd grote eetlustproblemen. De oorzaak was een nierbekkenontsteking en na een zes wekenlange antibioticakuur en een periode van vochtinfusen thuis was ze weer als herboren. De afgelopen maanden speelde haar allergie weer wat op. We hebben geen idee waar ze allergisch voor is maar na twee keer een niet al te lange prednisolonkuur is de jeuk weer helemaal weg. Maar afgelopen week had ze een terugval met haar blaas. Gelukkig duren de pijnklachten maar een uurtje en met een eenmalig pilletje Onsior is ze weer helemaal het dametje. Haar eetlust kon beter en daarvoor krijgt ze heel soms een achtste deel van een tabletje Mirtazapine. Nadeel echter is dat dit zeker de eerste 24 uur voor wat onrustig gedrag zorgt en dat wil ik haar, net nu het zo warm is, niet aandoen. Met de soepjes van Cosma, het poeder Fortiflora en tegenwoordig ook weer de gevriesdroogde stukjes vlees van Cosma over haar vleesmaaltijdjes, eet ze voldoende. Ik heb heel lang gedacht dat Shabanou dat gevriesdroogde vlees niet lustte. Die foutieve conclusie had ik getrokken toen ze zo ziek was. Maar toen lustte ze eigenlijk helemaal niets en moest ik haar zelfs vloeibare voeding met een spuit geven. De kittens zijn ook gek op deze gevriesdroogde stukjes vlees – gauw weer wat bestellen want het deelt heel makkelijk uit.
Vandaag is het de laatste dag van de maand juni. Hoog tijd om deze blog, waar ik in mei aan begonnen ben, af te ronden. De zomer is nu goed op gang gekomen!