Grand malheur!!
Deze blog is door de – ongevraagde – verhuizing van de KPN naar Argeweb is een rommeltje geworden. Van de tekst hier staat een tussentijds bewaarde versie en van de fotowidget rechts staat ook een probeersel. Zucht. Ik hoop zo dat er niets mis is gegaan met de ouders stukken. Gauw kijken!
Vandaag heeft Wiesje niet alleen het luikje naar de tuin ontdekt maar heeft ze ook haar vaccinatie gekregen. Van dat laatste heeft ze niets gemerkt. Die dierenarts was met assistente bij ons thuis, Wiesje werd liefdevol vastgehouden en ik kriebelde haar op haar neusje. Dat luikje maakte veel meer indruk. Nu kan ze zelf naar die magische en vreemde wereld. Ze was af en toe wel al eventjes buiten geweest maar die vrijheid is het! Maverick was op dat moment ook buiten en hij vond het ook dolletjes. Hij is sowieso erg leuk met haar. Stoeien, wassen en samen door het huis rennen. En nu dan ook buiten. Alleen die natte pootjes zijn het niet helemaal.
Dat de luikjes geen geheimen meer voor haar zijn, is maar een deel van haar verworvenheden: ze kent de mores nu in cattery Silfescian. Kom ik met een bord uit de keuken en de andere katten geven aan dat dit interessant is, dan weet Wiesje ook de plek naar de ‘voederplaats’. Die is in het felarium, een ruimte in de huiskamer speciaal voor onze katten, en daarvoor moet ze wel via een stoel omhoog klauteren. Kan ze dus ook!
De dierenarts kwam niet alleen voor Wiesje, ook veel van onze andere katten zijn nagekeken en gevaccineerd.
Maverick valt ieder jaar een beetje af terwijl hij wel meestal erg goed eet… Er is een kiesje dat er beter uit kan. Dus even moed verzamelen, bij de Meef bloedonderzoek laten doen (voor zijn nierwaardes en mogelijke schildklierproblemen) en dan onder narcose om die kies te laten trekken. Ik vind dit altijd doodeng; een narcose is al niet zonder risico maar een gebitsbehandeling is ook riskant. Wanneer een bacterie via de bloedbaan in de nieren belandt…
Het kwam goed uit dat de dierenarts vandaag kwam want met Orchid ging er zondag ook iets mis. Ik zag dat zij wat bloed in haar urine had en dat ze zat te persen.
Onze katten hebben gelukkig eigenlijk nooit last van de bij katten veel voorkomende blaasproblemen. Onze zwartwitte Droppie uit de jaren tachtig heeft enorm geleden aan blaasgruis en dat heeft hem zo uit conditie gehaald dat hij niet echt oud is geworden.
Dankzij de voedingsinformatie van de fokster van onze eerste rashond, ben ik onze katten ook vlees gaan voeren waardoor onze latere katten deze ellende bespaard kon blijven. Ik was bang voor blaasgruis bij Orchid en onderzoek van haar urine zal gaan uitwijzen of dit de oorzaak van haar blaasprobleem was. Ze heeft de laatste tijd wel meer brokjes gegeten dan anders dus daarom dacht ik hier aan. Maar volgens de dierenarts zijn oudere katten minder gevoelig voor blaasgruis. Gelukkig had ik nog wat van de pijnstiller/blaasontspanner Onsior (van Sijntje ooit) in huis. Wel verlopen maar het hielp meteen. Nu even een paar dagen nieuwe Onsiortabletjes voor het geval dat.
Magische My’nies
My’nie was kort geleden nog grondig nagekeken omdat zij helaas weer niet zwanger was geworden van de dekkingen door Magic Man. Ze heeft nu medicatie én is vorige week maandagavond gedekt. We hopen zo dat het nu wel lukt! Dinsdagavond 3 februari zouden de eerste tekenen van de zwangerschap zichtbaar moeten worden. Hoe vaker we Magic zien, hoe leuker wij hem zijn gaan vinden en hoe liever we die kittens van dit stel willen.
Het stel kent elkaar inmiddels behoorlijk goed en binnen de kortste keren waren ze al bezig met het maken van de Magische My’nies. Mocht het echt niet lukken dan zou het heel jammer zijn en dan is onze hoop op Umiones moeder Sher en haar zusje Nicky gevestigd.
Toen we haar kwamen halen, zag ik het stel samen in de klimboom in hun verblijf liggen. Ik heb stilletjes vanaf een afstand een foto gemaakt om te voorkomen dat de superaanhankelijke Umione helemaal haar koppie kwijt zou raken.
21-01
De eerste dagen na thuiskomst heeft My’nie slapend doorgebracht. De interesse in haar pleegkind is danig afgenomen. Ze wilde zelfs geen kittenpolonaise aan haar koppie én ze eet weer (zelf-)gedroogde kip. Spannende tekenen, hele bekende ook van de vorige keren. Nu hopen we zo dat dit gedrag door gaat zetten. De lieve Sher sprong direct in het door My’nies logeerpartij en hormonale veranderingen ontstane gat: de kleine Wies is nooit moederloos! Echt dollen doet ze niet met Wiesje maar daar zijn de opa’s Bashiir en Maverick erg goed in. Al doet het erg pijn te beseffen hoe de onlangs overleden lieve Jack van haar had kunnen genieten. Hij was echt een super katermoeder.
Ik heb nog steeds de neiging om Sher, Kiddy Sher te noemen. Ze is al jaren geen kitten meer. Mama Sher had ook gekund want ze heeft zelfs dochter Umione bij zich – misschien wordt het Oma Sher??
22-01
Gezondheden
Huibert en ik lossen elkaar de laatste maanden af met de afdeling kuch, snuf en snotter. Het is maar goed dat we geen katten zijn; dan hadden we de cattery wegens niesziekte moeten sluiten. Wel goed nieuws trouwens over Huibert: door het gewichtsverlies door een jaar lang koolhydraat-arm (=minder, dus niet streng) zijn zijn bloeddruk en suikerwaardes heel netjes. Van de cardioloog hoeft hij zelfs niet meer terug te komen!!
Tijdens het veterinaire onderzoek van de katten maandag werden ze ook gewogen (de weegschaal van de praktijk was meegenomen) en het bleek dat ons zorgenkindje Orchid was aangekomen. Dat is voor een oudere kat een goed teken. Orchid heeft een gevoelig maagje en spuugt ook heel vaak. Daardoor is de gewoonte ontstaan om haar kleine tussendoortjes te geven en die bleken te vaak te bestaan uit brokjes. Dit heb ik acuut aangepast omdat ik nu door haar blaasontsteking bang was voor blaasgruis.
Hier eten de volwassen katten vaak niet de brokjes voor volwassen katten maar de kittenvariant. In dit soort zitten geen verzuurders die schadelijk zijn voor de botten en het kraakbeen en bedoeld zijn voor kittens en zwangere poezen.
In het kader van de blaasgruisproblematiek, waar miljoenen katten aan lijden, is het heel eng dat volwassen katten brokjes voor kittens maar ik denk dat dit bij onze katten wel kan omdat ze voornamelijk vers vlees eten. Bij een menu van brokjes en blikjes loopt dit meteen verkeerd af. De dierenarts verwacht eigenlijk niet dat de oorzaak van Orchids blaasprobleem blaasgruis is omdat dit niet echt een probleem van oudere katten is… Geen idee. Ik heb er geen ervaring mee.
Ik weet alleen van een kittenkoper, de eigenaar van de lieve Moos die helaas gevoelig was om blaasgruis te ontwikkelen, dat hij acuut verstopt raakte toen de dierenarts hem op nierdieet zette omdat hij een dagje ouder was… Dat was een nare ervaring dit is ook weer goed afgelopen. De Moosman heeft zonder nierdieet gelukkig toch een mooie leeftijd bereikt.
Rozijntje
Die malle Wies heeft hele aparte eetgewoontes. Eerst natuurlijk dat zuigen op vlees, gelukkig ging het eten daarna heel goed en lust ze ook van alles. Ze heeft wel een grote voorliefde voor brokjes. Ik denk dat mama Tinka die ook met smaak tijdens haar zwangerschap verorberd heeft. Er zijn aanwijzingen dat de voedingsgewoontes tijdens de zwangerschappen van moeders doorgegeven worden aan hun kinderen. Ik ben zelf een goed voorbeeld. Toen mijn moeder zwanger van mij was, knabbelde ze graag aan koffiebonen. Daarna vond ze dat smerig en waar kan je mij een groot plezier mee doen? Met geflambeerde koffiebonen in een glaasje Sambuca maar helemaal rauw vind ik ze ook heerlijk. Alleen van koffiedrinken word ik misselijk. Raar maar waar.
Wiesje lust geen gekookte kippenlevertjes. Echt de eerste kat in huize Meijer die dit niet eet. Een volgende keer probeer ik eens een stukje rauw en dan geleidelijk aan licht garen. Rauwe lever is in grotere hoeveelheden niet echt gezond. Maar dat is alles waar ‘te’ voor staat. Gekookte lever krijgen ze hier ook niet vaker dan één keer per week.
Als compensatie voor dit gebrek aan eetlust is Wiesje de eerste kat hier die rozijnen lekker vindt. Ze viste er eentje uit een schaaltje met noten etc. waar de yoghurt nog bij moest, Yoghurt lust ze uiteraard ook, maar ook later at ze weer enthousiast een rozijn op. Die had ik haar als speeltje gegeven net zoals de kat Hempie uit het charmante boekje ‘De kat die uit de kou kwam’. Ik heb van dat boek genoten, vooral de scene dat zijn baasjes de stofzak van de stofzuiger op tafel omgekeerd hadden om zijn favoriete maar zoekgeraakte speelrozijntje, dat volgens mij ook nog een naam had, Susannah?, op te zoeken was hilarisch. De hulp in de huishouding was net weg, dachten zij. Natuurlijk kwam de hulp juist op dat moment even terug. Als zij al vond dat het een vreemd stel mensen was, was ze nu helemaal daarvan overtuigd.