We beleven hier hectische tijden waardoor ik geen tijd had om hier iets te schrijven. Ik heb gelukkig wel af en toe wat op Facebook kunnen zetten. Wat is er gebeurd?
Sher is vier dagen eerder dan verwacht bevallen van haar nestje. Ze had een gemakkelijke bevalling en de kittens waren ondanks de vroeggeboorte goed op gewicht. Alleen nadat ze klaar was, ontbrak de overduidelijke ontspanning die een pasbevallen moederpoes behoort te krijgen. De kittens lagen allemaal aan een tepel maar toen ik hun groei checkte, werd duidelijk dat er iets mis was met de melkproductie. Ik kon er wel kleine nanodruppeltjes uit masseren maar daarvan konden zij niet groeien. Ze vielen dan ook in een hoog tempo af.
Dus ‘s middags meteen naar de dierenarts om te kijken wat er mis was. Misschien weer een mastitis zoals bij Elfie vorig jaar? Sher had alleen geen koorts. Op wat stuwing na was er niets met haar mis en met flesvoeding hield ik de kittens in conditie die tot op de dag van vandaag het zelf drinken bij hun moeder niet hebben opgegeven. Het voelt heel tegennatuurlijk om een kitten van een tepel los te trekken.
In het begin moest natuurlijk vooral de conditie van de kittens bewaakt worden. Ze moesten voldoende krachtig blijven om goed te kunnen zuigen. Ondertussen vroeg ik me wel af wat de oorzaak kon zijn. De ervaring heeft me geleerd dat wanneer de zorg niet goed op gang komt dat er dan iets mis is met een van de kittens en ik hield dus rekening met de mogelijkheid dat een of meer van de kittens het niet zou gaan redden. Alleen kon ik echt niets afwijkends bij deze kittens ontdekken. Ze zijn alle vier fantastisch. Lekker stevig met normaal (niet te filmen zo schattig) gedrag.
Na het eerste stabiliseren van de situatie ben ik de hoeveelheid melk en frequentie van de voedingen gaan verlagen zodat ze wel de drive houden om Shers melkproductie te blijven stimuleren. De eerste dagen was ik nog vol goede hoop dat die productie wel een keer op gang zou komen. Ze had namelijk maandag van onze eigen dierenarts hier ook nog medicatie voor gekregen. Sher heeft nog een injectie met Oxyticine gekregen en slikt nu twee maal daags 1/8 tabletjes Metocloprim (een middel tegen misselijkheid maar een betere melkproductie is een van de bijwerkingen. Het lijkt wel een apotheek boven ;-( Ik heb mijn vertrouwen in de homeopathie ooit verloren doordat we een dierenarts hadden die naar mijn idee met te weinig kennis van zaken hiermee werkte; soms móet je voor kwaliteit van leven kiezen dus voor cortisonen!, maar als je maar wanhopig genoeg bent, zoals nu, ga je er toch weer wat anders over denken. Dus toen Mariëlle, de fokster van Bashiir, me een homeopatisch middel Phytolacca decandra D3 aanraadde, heeft Huibert heeft dit gisteren meteen opgehaald.
Sher was altijd al heel makkelijk met het geven/slikken van pillen maar dit is zelfs leuk voor haar: twee minikorreltjes op een toefje vitaminepasta, ook meegeleverd door Mariëlle, en dat ze slikt ze graag door.
Een paar dagen geleden was er teveel onrust bij de kittens. Ze klommen bijna de mand uit. Honger! Ik had blijkbaar toch te lang gewacht met het geven van de voedingen. Ook heb ik de samenstelling aangepast. Mogelijk is de melk van Royal Canin niet voldoende vet. Ik heb heel weinig ervaring met dit merk. Een scheutje verse room erdoor deed wonderen. Bij het nestje van Elfie was het de eerste keer dat ik dit merk gebruikte. Daarvoor gebruikte ik altijd KMR uit een blikje en de melk van Beaphar alleen als bijvoeding tijdens het spenen. Bij een volgend nest móet er weer zo’n blikje in de kast staan. En binnenkort ga ik de melkpoeder van Royal Canin mengen met die van Beaphar én het scheutje verse room houden we erin!
Of er echt effect is, kan ik nog niet zeggen. Het tweede poesje is het meest succesvol met het zelf drinken maar die scoorde ook eerder soms met een paar gram op de weegschaal. Daarmee verdient ze dan een vlaggetje achter de score. De anderen krijgen ook aantekeningen achter hun scores en dat is meestal de Z van ‘zelf uit het flesje gezogen’, i.p.v. dat ik het in hun bekje heb gedruppeld, en sp wanneer ze de voeding afgesloten hebben met een spinsessie in mijn handen. Hun oogjes zijn ook al aan het opengaan. De zwarte kater, nr.2, was daar het eerste mee. Wanneer ze me dan spinnend en smakkend met hun kraaloogjes aankijken, kan ik er weer een beetje tegen.
Hun geboortegewichten horen hier ook een plekje te krijgen.
Kater I woog 121, kater II 111, poesje I 115 en poesje II 108. Omdat er geen melk was, verloren ze snel gewicht.
Kater I ging naar 116, kater II naar 105, poesje I naar 111 en poesje II naar 100. Kittens horen in tegenstelling tot mensenbaby’s direct aan te komen.
Een week later
Geboortegewichten
Kater I, bruin 121, kater II zwart 111, poesje I 115, poesje II 108
Nagellak
RV LV RV LV
116 105 111 100
Zaterdag 228 192 196 191