Donderdag 15 oktober werden ze elf weken oud en mochten ze weer op de weegschaal én poseren. Eerst de gewichten: Xera 1200 gram, Tigger 1350 gram, Sheralyn 1400 en Toulouse staat met 1525 gram met vlag en wimpel aan top.
Ik ben gewend om kittens iedere twee weken te ontwormen maar met het huidige middel Milbemax of Milpro hoeft dit niet meer. In overleg met de dierenarts ontworm ik ze nu iets minder vaak. De ontworming staat nu voor dit weekend gepland; ca. vijf dagen voor hun vaccinatie op de 22ste wanneer ze twaalf weken oud worden.
De foto’s hierboven zijn van de afgelopen week.
Ze hebben die week daarvoor hun chip al gekregen en de nummers staan in de rechter fotobalk van de vorige blog. Ik check af en toe of de zoekmachines die al hebben opgepikt maar vandaag was dit nog niet gebeurd. Omdat ik het te lang vond gaan duren, heb het voor de zekerheid uitgetest met oudere chipnummers: helaas, de zoekmachines zijn nu blijkbaar ingesteld dat ze deze nummers niet meer oppikken. Heel jammer, ik vond zo’n extra database in mijn website altijd wel een prettig idee.
De officiële registratie is ook al gedaan. Deze keer bij Virbac. Dat is nieuw voor mij; alle andere dieren zitten in een andere database. Voor zover ik weet vnl. in die van de Nederlandse Database Gezelschapsdieren NDG maar ook de BHC van de Backhomechip komt me niet onbekend voor. Van beide heb ik geen idee wat mijn inloggegevens ooit waren. Ik hoop dat er nog niet meer databases voor de chips bestaan 🙁 Zou er een samenwerkingsverband bestaan tussen die databases? Het is dan wel een hele klus voor de mensen die zich over de gevonden dieren ontfermen, om al die databases na te lopen. Voor elk probleem bestaat een oplossing. In dit geval chipnummer.nl. Ik heb het uitgeprobeerd en het werkt prima. Maar het plaatsen van de chipnummers op m’n site haalt helaas echt niets meer uit voor die gevallen wanneer er iets mis is met de registratie (bijv. door een verhuizing).
De kittens hebben heel veel pret met het tunneltje dat we ooit van Karin hebben gekregen. We leggen het vaak klem terug onder het ‘Hansastoeltje’ maar we vinden het even later weer in alle mogelijke hoeken van de kamer terug.
De kittens rollen nu van de ene ontdekking in de andere. Twee hebben al het kattenluikje boven in de kattenkamer ontdekt. Naar buiten ging vast voorspoedig. Terug bleek andere koek en omdat ik ze hoorde roepen, ging ik kijken. Ik zag dat Tigger door de hor terug naar binnen probeerde te gaan. Wanneer er geen toezicht is, gaan de luikjes dus op slot.
Toulouse heeft de laatste dagen heel wat pogingen ondernomen om op het aanrecht te komen en vanmorgen is dit hem dus gelukt. Lang heeft hij er niet van mogen genieten; liever geen kittens op het aanrecht! Vanavond presteerde hij het zelfs om vanaf het kastje bij het raam op het aanrecht te springen. Toch een sprong van een kleine meter schuin omlaag.
Deze keer een fotoverhaal maar zonder de vermelding van wie wie is. Bij de foto’s van deze kittens in het mapje op Facebook staat dit bij de meeste foto’s wel vermeld. Xera en Tigger lijken op de foto’s veel op elkaar, alleen heeft Xera een ronder gezichtje. Tigger en Toulouse zijn van elkaar te onderscheiden doordat Toulouse een breder neusje heeft. Mazzel dat Sheralyn er totaal anders uit ziet.
Vanavond rondom etenstijd speelden ze met mama Sher in de tuin. Het was al aan het donker worden dus ik wilde ze binnen hebben. Normaal hoef ik maar te kikken en ze stuiven naar me toe. Nu niet. Ze hadden hun buikjes rond gegeten en ze waren het buitenspelen nog lang niet zat. Twee had ik binnen gezet en ik nam me voor om de andere twee even laten naar binnen te halen… Huibert was de chefkok, de curry madras was verrukkelijk, en ik vergat de kittens. Grote schrik natuurlijk wat later. De tuin was echter leeg… De slimpies waren zelf door drie kattenluikjes gegaan om binnen te komen waar ze de slaap der onschuldigen lagen te slapen.
Deze week heb ik ze ook voor het eerst botjes (rauw want verhitte botjes splinteren en zijn gevaarlijk) laten eten. Ze hebben wat vleesrestjes en kraakbeen van de kippenbotjes (dijbeen) geknaagd en twee dagen later kregen ze echte rauwe kippennekjes! Daar is niets van overgebleven. Voor de oudjes met een slechter gebit hak ik zoiets met een zwaar mes zo fijn mogelijk zodat zij die goede voedingsstoffen, vooral het merg is erg goed voor ze, ook binnen krijgen.
Ik heb het ook nog niet over hun vocale capaciteiten gehad. Ze zijn alle vier erg praterig. De besten zijn Xera en Toulouse. Wanneer die van plan zijn om naar je toe te komen, doen ze dat al pratende en luid spinnend. Toen Tigger nog heel klein was, bleek hij geen geluid te kunnen maken. Zijn tandeloze bekje ging wel open maar er was niets te horen. Gelukkig is dit bij hem goed gekomen. Hij heeft een wat beschaafder mieuwtje. Als je ze oppakt, hebben ze altijd wat te vertellen maar nooit iets negatiefs. Het lijkt alsof ze protesteren maar ze stellen iedere vorm van aandacht juist op prijs en vertellen je dat. Vaak gaan ze dan al spinnen in je handen.
We hebben één keer een kitten gefokt dat echt niet kon mauwen en uitgerekend zij raakte tijdens een verbouwing een keer onder de vloer. Blijkbaar produceerde Nea ultrasoon geluid want hun andere kat, Nardi dacht ik, wees precies aan bij welk luik zij zich ophield.
Nea is nu dertien jaar oud. Zij heeft één keer een nestje grootgebracht waarvan Zagato de bekendste is geworden.
-
Nea -
-
Nea bij haar oudoom Nardi die haar de fijne kneepjes van het boevenleven bijbrengt.
Ik ga mijn best doen om bij de oudere blogs alsnog de tags erbij te zetten zodat deze tagverzameling, zie de homepagina de derde kolom onder de foto van de dag, nog leuker kan gaan worden. Als je op een naam klikt, worden alle blogs gesorteerd waarin iets over dat dier te vinden is. Voor dit nest is hij nog niet compleet. Ik ga kijken of ik dat kan verbeteren. Wanneer de mensen waar de kittens naar toe zijn gegaan af en toe eens een fotootje sturen en ik dat een plekje in een blog geef mét de tag, dan wordt de naam steeds groter. Kampioen op dit moment is Nieckje (2001-2016). Zij woonde bij ons, was een heel bijzonder poesje én was heel fotogeniek. Via haar nakomelingen is zij bijvoorbeeld de overgrootmoeder van de Nea die niet kan mauwen en de betovergrootmoeder van Sher. Dit is haar pagina op deze website.
Op de eerste foto ben ik op bezoek bij de familie van de Crommenacker waar Nieckje geboren is. Haar vader was onze Rooster. Er waren twee poesjes en ik viel vanaf het eerste moment op Nieckje.
De fotocollage in het midden is gemaakt door Jiska, de eigenaresse van Bailey, de vader van Nieckjes O-nest (o.a. onze Orchid). Op de derde foto verzorgt ze de kittens van haar laatste nestje. Daarvan was Maverick de vader. Via het zwartzilveren kitten is zij ook een voorouder in de zevende generatie van Wiesje.
De afspraak bij de dierenarts voor a.s. donderdag, om ze te laten vaccineren moeten, is gemaakt en alle dieren, van groot tot klein, zijn dit weekend ontwormd. Ik word er wel wat meemoedig van: nog eventjes en de kittens vliegen uit.
