Hoe het verder met de kittens van het T-nest gaat

Het is toch wel zo leuk hier. Het is blijkbaar premiddagsiësta-speeltijd hier voor de katten. Dat wij een vrij gladde vloer hebben, verhoogt de racevreugde vast van de katten: slippend accelereren! Aanvoerster is momenteel, tot mijn vreugde, Elfie. Zij is helemaal uit haar moederrol. Eerder hield ze toch doorlopend alles hier met een waakzaam oog in de gaten. Of haar dochter Tinka nu wel of niet in zicht was. Elfie heeft ook weer tijd voor het betere knuffelwerk. Haar knuffelgedrag is weer zoals het eerder was: naast mij en Huibert maar ook exact op de manieren zoals dochter Tinka dit doet. Zo grappig. Dit heeft ze steeds gezien en nu doet ze dit na. Ik zeg het wel vaker: voor het werkwoord na-apen hebben ze de verkeerde diersoort gekozen. Katten zijn hier veel beter in.

Elfie houdt/hield doorlopend vanaf hoge uitkijkposten alles (vooral de veiligheid van dochter Tinka) in de gaten.

De nieuwe mensen van haar kittens houden ons natuurlijk op de hoogte over het wel en wee van hun huisgenootjes. Foto’s, berichtjes, telefoontjes en zelfs cadeautjes! Ik heb ze verzameld en ze zoveel mogelijk in deze blog verwerkt. Helaas zit er ergens een simmetje scheef want e.e.a. ging heel moeilijk. Maar het staat er!

Het sorrelzilveren katertje Oliver is naar Beverwijk verhuisd en kreeg al gauw de bijnaam Edje Raketje. Tante Indira is niet al te gecharmeerd van hem. Dit komt vooral omdat Ollie haar dunne Abessijnse staartje onweerstaanbaar leuk speelgoed vindt. Zijn andere tante, Noortje, speelt vaak met hem en corrigeert hem ook. Heel belangrijk: zo’n druktemaker moet wel grenzen leren kennen en respect leren opbrengen! Helaas is Noortje nu aan het kwakkelen geraakt: een ernstige blaasontsteking en het nierbekken was ook niet in orde. Ik hoop maar dat alles snel overgaat. Het gaat nog druk worden daar want er gaat deze maand verhuisd worden. Mogelijk dat Oliver dan even hier komt logeren.

Oliver was wat langer dan de andere kittens hier gebleven en gelukkig zijn er toen bij ieder bezoekje foto’s van hem gemaakt – nu was de spoeling erg dun. Na een hint kwamen er direct foto’s en zelfs een prikkepootfilmpje los. Zie hiernaast.

Van Murphy hebben we wel een hele stapel foto’s. Zoveel dat ze niet allemaal geplaatst kunnen worden. En een email uit december die meer een lofzang op Murphy genoemd kan worden. Die is te leuk om hier niet te citeren.

Voor een Somalietje is kinderbezoek ook een feestje!

“Wat een heerlijk ventje is Murphy! Hij groeit als kool (nu al 2,3 kg met hele lange poten) en imiteert graag zijn grote oom Telli. We hebben zoveel lol met ze en ze entertainen ons regelmatig met weer nieuwe spelletjes die ze hebben bedacht. Ze spelen nu vaak samen met 1 touwtje, beiden aan een kant en zodra Murphy ermee wegrent over vensterbanken, bed en bank holt Telli er vrolijk achteraan. Fantastisch stel is het! Ze dagen elkaar lekker uit en maken heel wat kilometers al rennend door het huis en tuin. En nu is het natuurlijk aan mij om dat een keer fatsoenlijk vast te leggen, maar dat is nog niet zo makkelijk met al die pijlsnelle bewegingen en sprongen die steeds groter en hoger worden… Ik heb wel mijn kleine videocamera weer uit de kast gehaald. Die geeft niet zulk mooi beeld als de videos van het fototoestel, maar is wel een stuk sneller en flexibeler. Zo jaag ik ook een beetje mee met de jongens 😉 

Het is ook echt een knuffelkontje en hij is erg dol op Renato, hij slaapt elke avond onder zijn kin en als we op de bank onder een fluffy dekentje zitten komt ie daar heerlijk bij en sabbelt en kneed ie het witte dekentje alsof het zijn mamma Elfie is. Heel aandoenlijk is dat, blijven ze dat ook doen als ze volwassen zijn? Telli wordt steeds weer een beetje aanhankelijker en zoekt soms even zijn privé momentjes met ons om zelf even weer te spelen als een kitten. Tegenover Murphy houdt hij zich toch wat volwassener en stoerder voor. Murphy daarentegen kent geen enkele schaamte en kroelt en speelt erop los met iedereen die maar mee wil doen, zelfs m’n stoerste collega’s smelten volledig voor hem zoals je op de foto’s wel kunt zien. “

Over alle drie de katertjes vliegen de lofzangen ons om de oren. Baldr doet het ook zo goed en maakt o.a. indruk door zijn energie, intelligentie en sociale eigenschappen. Hij leert enorm snel: één keer iets zien en hij weet het voor altijd. Hij heeft net zoals Oliver ontdekt dat een Abessijnse staart intrigerend speelgoed is. De eigenaresse van dit staartje is komt evenals tante Indira bij ons vandaan. Ook al heeft Ding meer haren op haar tandjes dan Indira, een beetje hulp van de mens is wel nodig om hem duidelijk te maken dat een staart geen speelgoed is. Respect graag!

Van Ninon kregen we ook een lofzang over hun Baldr én een doos met allemaal cadeautjes. Lekkere dingetjes, zo ontdekt je weer nieuwe producten, en leuke speelgoedjes voor de katten. Deze lofzang stond zelfs in de bijgesloten brief! Daaruit ga ik ook citeren: “Hij doet het fantastisch. Is vreselijk lief, vreselijk stout. vreselijk snel… Het is een genot om hem heel de dag bezig te zien.” Nog een stukje, om zuslief Tinka te plagen.  “Ook vinden we hem vreselijk intelligent. Hij hoeft iets maar één keer te zien en hij weet het. Dat was al zo vanaf het moment dat jullie hem kwamen brengen. Hij liep de transportmand uit, zag het gat in de muur, de kattenbak en vanaf dat moment wist hij dat daar de kattenbak was.” En nog een stukje om het zusje Tinka in te peperen. “Zijn  behendigheid: na een dag of twee sprong hij al op het aanrecht.” Over zijn opvoeding: “Hannibal is een fantastische oom voor hem. Kan veel van hem hebben maar als Baldr het te bont maakt, krijgt hij patje-patje.”

Het bewijs! Baldr samen met oom Hannibal op het aanrecht.

Tinka woont nog bij ons en wij hebben dus het grote voorrecht om haar te mogen zien opgroeien. Het was de bedoeling dat zij samen met een zusje bij Victor (mijn zeer gewaardeerde webmaster) zou gaan wonen maar ze bleek alleen maar broertjes te hebben. Nu hopen we dat Sher een dochtertje, graag zelfs wat meer want er zijn meer wachtenden op poesjes, krijgt zodat Tinka later als tante met Shers dochtertje naar Capelle aan den IJssel kan verhuizen.

Tinka is niet zo behendig als broerlief Baldr. Zij deed er vele weken over om te ontdekken hoe ze op het aanrecht kon komen. Het kan ook zijn dat de noodzaak voor haar niet zo aanwezig was want haar specialiteit is het aanbiddelijk lief vragen: sla gewoon heel zachtjes je voorpootjes om de enkel van het vrouwtje en dan kom je vanzelf op het aanrecht, het kattenwalhalla.

Tinka heeft ook ontdekt hoe interessant de keuken kan zijn. Een prachtige waterfontein, speciaal voor haar! Ze kleurt er goed bij.  De eerste keer dat ze op het aanrecht sprong, belandde ze bijna met haar poezelige neusje in het bord met katteneten dat ik stond klaar te maken. Dat smaakte naar meer!

Inmiddels heeft zij elk richeltje hier in huis, al dan niet met valpartijen, uitgeprobeerd. Apporteren zit ook in hun genen. Baldr was er al heel snel goed in en voor Tinka bleek het balletje dat ik voor haar op de kattenshow voor haar kocht de trigger. Nu apporteert ze dit zo vaak dat ik het af en toe even weg leg. Ze heeft namelijk de gewoonte om steeds op mijn benen, wanneer ik ze languit heb, te landen én te starten en ik krijg steeds meer ‘gaatjes’. Als kers op haar taart, laat ze het balletje uit haar bekje vallen wanneer ze over mijn laptop hangt. Alleen klapt ze de klep steeds achterover en dat werkt zo lastig. Een mens kan zo zijn problemen hebben 😉 Zoals dit goed op de foto krijgen. Ze ziet er dan zo schattig uit wanneer ze met dat balletje in haar bekje over de klep hangt. Deze foto is te slecht om hier in groot formaat te plaatsen maar verkleind hiernaast moet kunnen. Het gaat om de herinnering aan haar schattige kittenkopje met het balletje in haar bekje hangend over de klep. Op mijn fotootje ligt de laptop helemaal open en mijn laptopje heeft het al zo zwaar (accuproblemen). Ik probeer haar nu te laten apporteren vanaf een andere plaats want dit is niet echt handig.

Terugkijkend kan ik niet anders zeggen dat wij, ondanks het verdriet om het verlies van het vijfde kitten en de zorgen toen Elfie mastitis kreeg, een ontzettend fijne tijd met deze kittens (en met de gezellige bezoekjes van hun nieuwe mensen) hebben gehad.  De kittens mochten een aantal dagen niet drinken bij hun moeder en moesten dag en nacht om de twee uur een flesje krijgen. Mede daardoor en met de aanleg voor de charmante karaktertjes van mama Elfie en papa Per Sé hebben ze zich ontwikkeld tot uiterst gezellige sociale lieve en slimme diertjes. Precies zoals we Somalietjes graag zien!

Voor het geval dat
Deze website draait op WordPress. Dit programma heeft ontzettend veel mogelijkheden maar de meeste gaan mij ernstig boven mijn petje. Nu zijn er recent weer nieuwe mogelijkheden bijgekomen maar dat
Hoe het verder met de kittens van het T-nest gaat
Het is toch wel zo leuk hier. Het is blijkbaar premiddagsiësta-speeltijd hier voor de katten. Dat wij een vrij gladde vloer hebben, verhoogt de racevreugde vast van de
Flink zijn, even flink zijn!
Dat gold de afgelopen dagen voor het muziekfestijn, de TOP 2000 van radio 2. Sinds het bestaan hiervan, heb ik nooit een editie overgeslagen en met de lijst bij de hand leefden we van het
Lag de site er zaterdag toch uit
Maar nu doet hij het eventjes. Dus even gauw een berichtje. Maandag zijn de mensen van KPN van een speciale afdeling weer bereikbaar en horen we wat we aan dit probleem kunnen doen. We
Groot nieuws
Ik had deze blog eigenlijk een andere titel willen geven, eentje die verwees naar het avontuur waar de stoere Murphy afgelopen woensdag aan begon maar het nieuws over Sher komt er nu eventjes voor. Sher had
En toen waren er nog maar drie
Vorige week hebben we nog wat geoefend met de stofzuiger en de vuurwerkbommetjes. Met de stofzuiger ging het perfect, dinsdag ging het minder het het knalwerk. Polly gleed uit, ze heeft
Misverstand
Vorige week donderdagochtend, vlak voordat de dierenarts hier zou komen, ging er iets goed mis. Maverick sprintte de trap af en racete door het kattenluikje naar buiten maar helaas reageert onze hond Polly

Dit is dus voor herhaling vatbaar en daar wordt heel hard aan gewerkt in het buikje van Sher. Zeg maar buik want die is al indrukwekkend. Zondagmiddag toonde hij asymmetrisch terwijl hij eerder toch altijd links en rechts gelijk leek. Dit is een aanwijzing voor een oneven nestgrootte. Nog acht dagen wachten…

Door de site te gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten