The smallest feline is a masterpiece. – Leonardo da Vinci
Vidar en Vlo
Vorige week zondag is Vlo verhuisd naar Ellen in Amsterdam. Daar werd ze met open armen en kattenpootjes ontvangen. Vooral grote neef Kanuk, zoon van tante Sher van dezelfde vader Per Sé, is zeer in zijn nopjes met haar. Diezelfde avond kregen wij al een fimpje van een zoet spelende Vlo in de klimboom met de lieve grote rustige Jack op de plank boven haar die zich heerlijk liet wiegen door haar bewegingen. Wat zijn de digitale mogelijkheden van deze tijd toch leuk. Vroeger was je echt afhankelijk van de telefoon en het ontwikkelen van een fotorolletje. Nu kan je alles direct zien.
Via deze link komt u bij het kroelfilmpje van Ellen over haar op de Facebookpagina van de besloten Silfesciangroep. Via deze nog een topic met o.a. een videootje van Vlo die over de balkonrand aan het balanceren is.
Vidar is al wat langer bij zijn nieuwe mensen. Hij leeft daar samen met Ninon en Robert, drie honden, haar oudtante, het sorrel Abessijnse dame Ding, de wildkleurkater Hannibal én zijn grotere zilveren broer Baldr. Het ging daar ook vanaf het eerste moment heel erg goed. Daarover schreef ik al in de vorige blog.
Via deze link komt u in een nieuw bericht met videootjes en foto’s over de BV’s (Baldr en Vidar) in de Silfescian Facebook-groep.
Het koertje
Direct nadat Vlo was verhuisd, ben ik weer aan de slag gegaan om Elfies relatie met de andere katten te herstellen. Toen de kittens er nog waren maar al wel zo zelfstandig dat ze zonder hun moeder beneden in huis en tuin met de anderen konden verkeren, ondernam ik ook al wensessies. Die verliepen vanaf het eerste moment al heel goed. Maverick was de eerste die zij met een koertje begroette. Dat was zo ontroerend. Dit geluid maakt ze ook als begroeting voor haar kittens. Daar begon ze al mee direct na de bevalling. Dat de kittens de eerste tien dagen stokdoof waren, hield haar niet tegen. En nu kreeg de Meef eenzelfde koertje! Dat was mede een enorme stimulans om verder te gaan met de wensessies. Elfie kan al inmiddels al met meerdere dieren gewoon gezellig ontspannen samenzijn. Daar ben ik zo blij mee. Daardoor hoeft ze niet ergens in haar eentje te zitten. Verveling en eenzaamheid is het ergste wat je een huisdier, van dekkater tot parkietje, kan aandoen. Een foto van Elfie en Jack staat daarom als uitgelichte foto bovenaan deze pagina.
Ik ben niet ontevreden over de vorderingen. Elfie straalt veel rust uit en iedereen werkt heel goed mee. In de afgelopen maanden was ik natuurlijk steeds handiger geworden met het ruilen van de groepjes katten. Alle katten zijn ook graag boven in de kattenkamer met dakterras. Dat ik het ook altijd zo leuk mogelijk voor ze maak, helpt natuurlijk ook. Ik deel altijd wat lekkers uit aan de groep die met me mee naar boven gaat. Ik laat dat groepje dan de logeerkamer in gaan, daarna laat ik het groepje dat in de kattenkamer zit naar beneden of de slaapkamer gaan.Wat is ook belangrijk vind, is dat ze zelf die kamers inlopen. Dat heb ik ooit geleerd van Cesar Milan, de beroemde hondentrainer. Principes die voor honden gelden, kunnen dat ook voor katten! Het enige lastige was de huisvesting van een groepje katten wanneer ik Elfie beneden wilden hebben. Met mooi weer kunnen die in de tuin met toegang maar omdat ik een tijdje geleden een uitspraak van mezelf over dat het bijna niet meer regent niet had afgeklopt, hebben we heel wat regenachtige dagen meegemaakt. Er is een afdakje in de tuin maar ik wil wel dat ze riant op droge bank kunnen loungen.
Nationaal hitteplan
Dat niet afkloppen, zie vorige blog, had dus maar een beperkte werkingsduur 😉 Vandaag is zowaar al het nationaal hitteplan van kracht gegaan. Arme mensen in die provincies die nu al in de prijzen vallen. Morgen gaat dat hier ook gelden. Ik zie er ook erg tegenop. Ik kan niet goed tegen de hogere temperaturen. Ik val met mijn hartfalen ook in de categorie die zich in acht moet nemen bij hogere temperaturen. Ik ben zo dankbaar dat mijn hartfunctie zo stabiel is dat de vochtbeperking, echt verschrikkelijk, nooit ongegeneerd een groot glas water mogen leegdrinken, bijna drie jaar geleden werd opgeheven.
De afgelopen week heb ik de jaarlijkse tienduizend kilometerbeurt gehad; vier keer komen opdraven voor onderzoeken. Volgende week krijg ik de laatste uitslag en ik hoop zo dat ik weer wat minder medicijnen mag gaan slikken. Het middel waar ik minder van zou gaan willen gebruiken, heeft flink beperkende bijwerkingen. Ik hoop het zo!!
Honden moet je tijdens een hittegolf wel wat extra in de gaten houden. Onze Polly zit er niet mee om in een verzengend zonnetje een tukje te gaan doen maar katten weten zichzelf prima te handhaven. Van Nena, een zusje van oudtante Ding waar Vidar nu woont, zag ik vandaag een bijpassend videootje. Het embedden ervan wilde me niet lukken. Gelukkig het fotootje wel . Nena staat bekend als koukleumpje dus dit hamburgermandje heeft ze echt nodig 😉
De lik
Sher is idolaat van ons hondje Polly maar Polly is dit niet van haar. In tegenstelling tot onze eerdere honden is ze vrij afstandelijk naar de katten. Zij neemt haar roots, herdershond die de kudde hoedt, alarm slaan bij onraad etc. heel erg serieus met als gevolg dat wanneer de katten een kissebisje hebben zij zich ermee bemoeit.
Een paar keer per dag zoekt Sher contact met haar. Ze rent dan achter de wegvluchtende Polly aan die er meestal helemaal niet blij mee is. Soms snauwt Polly haar zelfs een beetje af maar deze week kreeg de kopjesgevende Sher zo waar een lik van Polly. Ik heb het helaas niet gezien, Huibert wel; ik neem aan dat Sher voorlopig dat plekje van haar kopje niet meer wast 😉
Umione
Ik was er al een tijdje bang voor. De zwangerschapsverschijnselen van Umione zetten niet door en dat wees op een schijnzwangerschap. Doordat ze wel gedekt is geweest, heeft ze nu zes weken rust gehad tussen haar krolse buien door. Helaas kan ze deze week niet bij Romeo komen logeren omdat Richards oudste kater Dewey niet in orde is. We wachten het af. Dit geldt ook voor de twee dames van webmaster Victor. Voorheen ‘bood ik hier wel gelegenheid’ en had ik dit probleem kunnen oplossen door Romeo hier te laten logeren. Tenslotte is hij al behoorlijk met Umione vertrouwd geraakt. We hebben tenslotte een heuse kattenkamer die ooit ingericht is voor onze dekkaters. Maar nu heb ik die ruimte nodig voor onze eigen katten vanwege de moeizame onderlinge relaties. Eerst maar eens hard duimen voor Dewey! (Helaas wees de echo vandaag 24/6 uit dat het foute boel is bij Dewey; nu dus hopen dat de prednison de ontwikkeling van de ziekte wat kan remmen).
Expositie Richard
Vorige week zondag zijn we ook naar de fotoexpositie van de Richard van Romeo geweest. Wanneer u op deze site een opvallend mooie foto ziet, dan kan het haast niet missen dat dat er eentje van Richard Rodenburg is. Deze tentoonstelling met feestelijke opening was de eindexpositie van de fotovakschool en Richard is nu dus afgestudeerd fotograaf. Hij is hier verschillende keren geweest om foto´s rondom een bepaald thema te maken. Geduld, rust, de uitstraling van de liefde voor dieren was allemaal al aanwezig maar nu zijn er heel wat meer technische inzichten, mogelijkheden en accommodatie (de fotostudio) bijgekomen. Het is de bedoeling dat hij minder dagen gaat werken waardoor er ruimte komt om bij dierenliefhebbers thuis bijzondere foto’s te maken van hun dieren. Richard maakte altijd al mooie foto’s maar in twee jaar tijd heb ik als absolute leek op dit gebied mogen meemaken met welke sprongen zijn foto’s van onze dieren indrukwekkender werden: nu zijn het echte kunstwerkjes. Het is ook mogelijk om ze op andere manieren te laten afdrukken waardoor het totaal nog beter uitkomt. Dan heb je wel een kunstwerk aan de muur! Voor degenen die zichzelf willen trakteren, zet ik hier de link naar zijn website RR.Fotografie.nl.
Onze fotomodellen. Het was de bedoeling dat ze in een bepaalde houding poseerden. Daar moet je dus geduld voor hebben en het gedrag kunnen inschatten.
Deze foto hier boven was al mijn favoriet van zijn laatste oefensessie hier.
Er stond ook een bak met een aantal uitgeselecteerde foto’s waar een paar van onze dieren tussen zaten. Eentje van Elfie van bijna twee jaar geleden en een paar van ons U-nest; van toen Umione nog een kleine Umionietje was.
