De laatste dagen hier met Vlo
Een paar blogs geleden schreef ik het al; dat het dochtertje van Elfie de naam Vlo had gekregen, deed wonderen voor haar motorische vaardigheden. In het begin was ze lang zo behendig niet als haar broer maar nu is ze echt een spring-in-‘t veld. Haar eerste supersprong was al een tijdje geleden. Toen sprong ze van de bar in de keuken naar het aanrecht en dat vond ik al heel wat voor een kitten van haar leeftijd. Nu is dat peanuts voor haar en ze maakt al veel verdere sprongen. Vanmorgen sprong ze uiterst behendig, ondersteboven kattenversie van abseilen, van de kast in de kamer af en die is toch zeker twee meter hoog. Wanneer ze weer op de schemerlamp de acrobaat uithangt, hoef ik haar vast niet te redden. De eerste keer hoefde dat trouwens ook niet; ze ging uit zichzelf weer terug naar de kast waarvan je op verschillende manieren af kunt komen. Zelfs onze volwassen katten doen die sprong niet zoals die zij vanmorgen deed. Zij maken meestal een tussensprong via de tafel.
Gisteren heb ik Vlo nog even ontwormd. Je weet maar nooit waar dat goed voor is. Alles tenslotte voor de meest perfecte start voor haar leven bij Ellen en haar kattenfamilie (waaronder haar wildkleur neefje Kanuk! Toen haar broertje Vidar was verhuisd moest ze uitkijken naar een ander speelmakkertje. Gelukkig is mama Elfie ook wel voor gekdoenerij te porren maar voor het betere ren- en vliegwerk moet je toch bij een niet-ouder zijn. Die moeders/tantes/ooms willen je uiteindelijk altijd maar wassen. Daar heeft Umione nog geen last van dus ze amuseren zich uitstekend met elkaar.
Terugkijkend kan ik niet anders zeggen dan dat het opgroeien van deze twee kittens ontzettend soepel is verlopen. Na de moeizame start omdat het tegenwoordig bij de wet verboden is/zou zijn om preventief antibiotica in huis te mogen hebben, ging alles van een leien dakje. Elfie verzorgde ze uitstekend en ondanks het conflict tussen haar en haar vader waardoor ze extra waakzaam en alert is, had dit geen weerslag op de kittens. Slechts één keer hebben de kittens wat schuim gespuugd en omdat ik dit herken als een mogelijk beginstadium van een worminfectie, heb ik hun ontworming een keer extra vroeg, na elf dagen i.v.m. de voortplantingscyclus van de spoelworm, herhaald.
Update perikelen
Maandag trok ik de stoute schoenen aan en nam contact op met mijn provider want er moest iets worden geüpdate op deze website. Normaal regelt webmaster Victor dit allemaal voor me. Ik zou het niet durven want iedere update heeft gevolgen en stel dat ik een plugin update die de werking van een andere verstoort. Maar deze update moest via de site van mijn provider. Na wat gehannes en hulp had ik die pagina gevonden en het zag eruit alsof een kind de was kon doen. Na de melding dat de update in de wachtrij stond en het verversen van de pagina stond er dat het gelukt was. Jippie, wat knap van me! Tot ik ontdekte dat mijn site in de cyberspace was verdwenen. De medewerker van mijn provider ging het proberen te regelen, zou een tweedelijns medewerker inschakelen, ik zou gebeld worden, mailtjes ontvangen etc. Helemaal niets meer gehoord en we zijn nu al meerdere dagen verder. Wat ben ik blij dat Victor die update teruggedraaid heeft want nu is mijn site er weer. Die update moet wel gaan gebeuren maar nu maar even niet. Of dit gevolgen heeft voor de andere plugins is de vraag. Het wil nu bijvoorbeeld niet lukken om de foto’s rechts naast deze tekst te krijgen.
Het eten
Kittens van deze leeftijd krijgen hier minstens vier eetmoment per dag en tussendoor wat brokjes of gedroogde kip of wat anders in een droge vorm. Dit systeem blijf ik voorlopig aanhouden. Orchid, Umione en Sher hebben de neiging zich te overeten wat dan kan eindigen in het uitspugen van hun eten. Heel akelig voor ze, niet gezond en zonde van het eten. Al gaat dit vaak niet verloren omdat ons hondje Polly super alert reageert op ieder kattenkotsgeluidje. Een voorverwarmd hapje Carnibest gaat er bij haar meestal graag in. Ze stuift naar de kat in actie toe en is soms erg teleurgesteld wanneer er alleen een plukje kattengras valt te scoren: ze is geen vegetarisch hondje.
Vanmorgen moest Umione ook spugen. Altijd zielig en jammer en helemaal nu ze mogelijk zwanger is. Extra jammer is het dat zij geen brokjes als tussendoortje lust waardoor de kans groter is dat ze bij een vleesmaaltijd net iets te enthousiast eet. My’nie noemde ik de laatste tijd vaak Minkeltje, afgeleid van scharminkeltje, omdat ik haar iets te slank vind. In principe is zij gewoon mooi gezond slank maar in een huishouden met de wat steviger castraten valt ze wel iets uit de toon. In hoeverre ze echt zwanger is, durf ik nog niet te zeggen. Als ze dat niet is, had ze allang weer krols moeten zijn maar het is nog net iets te vroeg om een beginnend buikje te kunnen zien. Ze is al wel wat aangekomen en dat is een goed teken!
We waren onlangs aan het opruimen en deze schattige foto kwam boven water. Dit een zilver kitten van Oentje dus deze foto is al meer dan 25 jaar oud. In die tijd gaf ik onze katten ‘s morgens blikvlees als ontbijt. Sinds de ontdekking van de KVV’s zoals Carnibest is dit hun ontbijt én hebben we eigenlijk nooit meer diarreeklachten bij de katten. Zeker bij kittens is dit een verademing. Ik heb wat in de rats gezeten met kittens die misselijk waren, amper eetlust hadden, spuugden en/of diarree hadden. Het ligt voor de hand om aan te nemen dat deze verbetering in weerstand door het veranderde menu kwam maar mogelijk zijn de ontwormingsmiddelen ook verbeterd.
Ik kan me nog wel herinneren dat Elvira (1989 – 2006) regelmatig diarree had en zij, al tijdens een kuurtje, prompt van de diarree af raakte. Ik heb toen zelfs de dierenarts gevraagd of er misschien een diarreeremmer in dat middel verwerkt zat. De dierenarts dacht van niet en ik heb me er niet verder in verdiept. Ik had toen ook geen idee dat er een relatie tussen darmproblemen en parasieten bestond. Nu wel! Hoe beter de gezondheid door de betere voeding (meer dierlijke eitwitten), hoe beter de weerstand tegen parasieten en andere ongewenste mee-eters als bacteriën en virussen. En lang leve het uitstekende ontwormingsmiddel Milbemax/Milpro.
Hongaarse zakkenrolster
Toen ik even aannam dat het updaten van mijn site goed ging, had ik dat moeten afkloppen. Bij een volgende poging zal ik me daar op concentreren maar nu mag er wel wat gaan gebeuren met de weersomstandigheden. Dat het weer omsloeg direct nadat ik stelde, zonder het af te kloppen, dat het toch bijna nooit meer regent, zat ik daar niet echt mee: zoveel regen hoeft nu ook niet meer. Van de week wilden we een hapje gaan eten in de stad en Huibert had de buienradar nagekeken. Als we zouden opschieten, zouden we droog het restaurant kunnen halen. Wel voor de zekerheid een jasje mee voor Polly want de gastvrijheid van de restauranteigenaren moet je niet belonen met een stinkende natte hond in hun zaak. Helaas kwamen de buien eerder dan verwacht en in de haast had ik zelfs geen jas of paraplu mee gegrist. Maar ons hondje bleef droog en de ontvangst zoals altijd gastvrij. Daarna nog even een biertje gedronken in het biercafé dat in de route naar huis ligt. Polly was zoals altijd erg braaf en al kletsende lette ik niet meer echt op haar. Ik nam aan dat ze keurig onder mijn stoel lag… Foutje. De biersommelier attendeerde ons erop dat Polly ergens mee bezig was wat niet de bedoeling was. De boef had geroken dat er iets lekkers zat in jaszak van degene die achter mij zat. Die zak had ze zelfs helemaal leeg gegeten via het gaatje dat ze – gelukkig aan de binnenkant van de jas – had geknaagd. We hebben ogenblikkelijk onze excuses en schadevergoeding aangeboden. Deze mensen waren gelukkig niet van het moeilijke soort dachten zelfs dat de schade reparabel was en uiteindelijk hebben we met z’n vieren aan tafel nog een paar heerlijke biertjes op onze canine vriendjes gedronken.
Blijmakers
Waar ik ook erg blij mee ben, is het nieuws dat Prada besloten heeft om geen bont meer in hun ontwerpen te gaan verwerken. Wie volgt!
Suikerziekte
Nog een blijmaker: dat zijn de blogs van Marilyn op Catmoneo. Het is echt een aanrader om je te abonneren op de blogs. Bij de informatie over de voeding is altijd een hele lijst met bronvermeldingen. Momenteel ben ik bijzonder geïnteresseerd in de relatie suikerziekte, voedingsgewoontes en erfelijke aanleg. Als ik ergens bang voor ben, is het wel dat een dier van ons deze ernstige ziekte krijgt. Ik begreep eerst niet waarom ik daar zo bang voor was maar onlangs viel het muntje: het is niet alleen omdat het ‘instellen’ zo moeilijk is en dat je enorm aan huis gebonden bent omdat het prikken en eten geven op vaste tijden moet maar ik was vergeten dat ons eerste hondje Rita suikerziekte was overleden. Mogelijk was het in de zeventiger jaren nog niet mogelijk om je dier insuline te geven want de dierenarts heeft het nooit over die optie gehad. Feit is dat ons hondje te dik was en van fabrieksbrokjes leefde. Toen dachten we dat dit voer juist het beste voor haar was. Rita is maar elf jaar oud geworden. Gelukkig voor haar is ze maar heel kort ziek geweest en ze heeft, in mijn armen voor de kachel, haar laatste adem uitgeblazen, een uurtje voordat we weer naar de dierenarts zouden gaan. Al haar opvolgers, Dimbo, Urszi, Eesz en Pici hebben een prima oude dag gehad en hun leeftijden waren ruim boven gemiddeld (tussen de 14 en 16 jaar).
Fotoexpositie
Morgen start de eindexpositie van Richard Rodenburg, onze persoonlijke hoffotograaf, samen met andere studenten van de fotovakschool.
Natuurlijk gaan we daar even kijken want daar hangen foto’s van onze dieren tussen. Fotomodel Polly mag zelfs mee. Het duurt tot en met 19 juni en het is in Ateliers 2005, van Weerden Poelmanlaan 4D in Amstelveen. Meer informatie op www.kiekesan.nl
Op deze site zijn al heel wat van Richards prachtige foto’s te vinden. Het is overduidelijk wanneer het geen foto van mij is. Niet alleen staat zijn naam er meestal wel bij, die van zijn hand zijn haarscherp, hebben een mooie achtergrond en een hele aparte belichting. Echt kunst!
Na de expositie is het tijd om Vlo naar Ellen te brengen. Dan mag ze gaan kennismaken met grote neef Kanuk. Kanuk heeft al Pip als sparringpartner maar de kleine Vlo kan ook best gaan meedoen. Het balkon is helemaal Kanukproof afgezet dus het buitenleven zit ook snor!