Er zit aardig wat mee. Huibert heeft een kantoor in een historisch gebouw met een prachtig uitzicht en parkeerplaats voor de deur maar één klein dingetje kon beter; de rode brievenbus van de PTT blokkeerde het uitzicht voor een deel. Nu vind ik het best jammer dat de klassieke rode bussen worden vervangen door oranje maar voor Huibert pakte de verandering perfect uit: de brievenbus is verplaatst en nu kan hij niet alleen onze auto beter in de gaten houden (geen overbodige luxe want er was al een ruit ingeslagen op die plek, dus pal voor het politiebureau, toen we de TomTom nog geen week hadden) maar heeft hij ook beter zicht op de molen de Adriaan aan het Spaarne. Wat ook mee zat was onze zoektocht naar een combimagnetron met een makkelijk te openen deur. De machine is nog redelijk nieuw, doet het uitstekend in alle functies (het is een grote combimagnetron), alleen dat deurtje. Dat openen veroorzaakte steeds meer pijn in mijn armen. Eerder hadden we kennisgemaakt met een bedrijf met een onvoorstelbaar slechte service. We hadden zo’n combi-oven gebracht om hem te laten controleren want er was een keer rook uitgekomen. Hij deed het nog wel goed maar ik vond een controle noodzakelijk. Een medewerker daar laat hem vallen en hij bleek niet meer te repareren. Tot onze verbazing vond het bedrijf Correct in de Grote Houtstraat het ‘correct’ om deze omissie én het feit dat er nog twee jaar garantie op zat onvoldoende om een redelijke vergoeding te geven. Niet lang daarna gingen ze ook failliet. Toen we op stap gingen voor een nieuwe combimagnetron en het probleem van het deurtje vertelden, kregen we van een medewerker van de It’s het advies om het slot met een spray te behandelen!! Het deurtje gaat weer nu weer net zo licht als toen hij nieuw was. Dat is nog eens service!
Wat wel een beetje tegen zat was het schrijven van dit stukje. Ik klikte op een verkeerde knop en toen was alles weg. Ik had bijv. ook geschreven dat we ter gelegenheid van onze trouwdag afgelopen woensdag een dagje naar het Openluchtmuseum in Arnhem zijn geweest. Het begin was al goed. De plattegrond die je bij het toegangskaartje krijgt, was voorzien van de datum. Dat was meteen een leuk aandenken. Het thema van dit jaar was eten en drinken. Heel interessant en het toch wel droeve thema werd erg aanschouwelijk gebracht: het armere deel van de bevolking had vroeger al niet zoveel te eten maar wat ze hadden kookten ze zo lang in één pot boven een vuurtje dat de laatste vitamines in de zoldering waren verdwenen tegen de tijd dat ze het gingen eten. Het hedendaagse eten daar was helaas niet veel beter. Toevallig was het deze week in het nieuws dat de pretparken eens wat gezonder voedsel moesten gaan verkopen. Een museum is natuurlijk geen pretpark maar toch leverde het al een bijdrage aan een gezonder Nederland. Minder is namelijk ook gezonder en aangezien hun grootmoeders friet echt oneetbaar was, aten wij dus spontaan minder 🙂
En dan het slapen vroeger. In die kleine bedsteden. Dan hebben wij het wel even beter. Niet alleen een lits-jumeaux maar ook nog van die hele lieve katten erbij. Vanmorgen deed Mariposa het weer: me spinnend ‘bekjes’ geven. Andere katten geven kopjes maar zij duwt altijd met haar bekje. Dat had ik al een tijdje gemist. Een aantal weken geleden kreeg zij diarree en een slechte eetlust maar de medicatie sloeg niet echt aan en tot overmaat van ramp ging ze ook voor me weglopen wanneer het pillentijd was. Dankzij een tip op Kattenpraat over de juiste dosering van dit medicijn heb ik de dosering aangepast en ze gaat nu met sprongen vooruit. Om het leuk te houden om door mij opgepakt te worden, mag ze elke dag even met me mee het dakterras op en een rondje over de balustrade lopen. Halverwege kan je haar dan al luid en duidelijk horen spinnen.