Maar nu doet hij het eventjes. Dus even gauw een berichtje. Maandag zijn de mensen van KPN van een speciale afdeling weer bereikbaar en horen we wat we aan dit probleem kunnen doen. We zijn nog niet aan de limiet toe, ‘nog maar 650 MB van de 800 MB’, maar ik verkeerde wel in de mij meerdere malen verzekerde veronderstelling dat er geen limiet was en met deze nieuwe informatie ben ik niet blij.
Grote schrik; zaterdag was deze website bijna de hele dag niet te bereiken. Wanneer ik of iemand anders op mijn website kwam, kreeg je dit te lezen: ‘Resource Limit Is Reached’. Webmaster Victor had dit ‘s morgens al ontdekt maar voordat ik contact had met mijn provider, bleek het probleem zichzelf al te hebben opgelost. Wij, Victor en ik, dachten dat de site te groot was geworden voor de beschikbare ruimte op de server maar dat was volgens de medewerker van de helpdesk het probleem niet. Hij stelde zelfs dat er in principe geen datalimiet is. Het zou kunnen zijn dat het programma WordPress en/of de website soms extra tijd nodig heeft om iets nieuws als een plug-in een plekje te geven… Maar toen hij voor de derde keer langdurig onbereikbaar bleek, kreeg ik de kriebels. Ik heb deze blog dan ook eerst in klad gemaakt en pas later geüpload.
Over de kittens
Baldr en Murphy zijn al verhuisd en hun mensen houden ons regelmatig op de hoogte. Ik heb ook een paar enige foto’s ontvangen.
Met Murphy gaat het ook heel goed. Zijn feline vriendje Otello, Telli voor zijn vrienden, overwint steeds meer en meer zijn angst voor de kleine Murph. De foto hieronder geeft het ‘wij zijn maatjes-gevoel’, samen naar de vogels kijken, heel mooi weer.
Zes december is ‘de dag die je wist dat zou komen’ voor Oliver – dan is het zijn beurt om te verhuizen. Hij blijft lekker dichtbij – Beverwijk. Als de tunnel normaal toegankelijk is, zijn we er zo. Hij heeft toch wel zoveel pret met zijn zusje en andere familieleden en hij is zo’n boefje. Gisteren dacht hij dat hij een oplossing had uitgedacht om op het aanrecht te kunnen komen, via de menselijke benen. Hij dacht dat die van mij er wel geschikt voor zouden zijn. Ik voelde zijn pootjes al voordat hij echt aan de klim zou beginnen en liet meteen een druppel water op zijn kopje vallen. Hij stoof natuurlijk weg. Even later was hij weer terug. Zette zijn voetjes tegen mijn been aan, keek me aan en stoof weer weg. Hij had er zoveel lol in. Ik ben benieuwd of hij dit erin houdt.
Het volgende nest
Met Sher gaat het uitstekend. De eerste dagen wilde ze geen polonaise aan haar lijf ondanks dat ze nog wel een beetje krols was. Haar krolsheid was duidelijk eerder voorbij dan normaal en ook eerder dan dat ik ooit gezien heb bij andere poezen die gedekt waren geweest. Dit zegt dus niet echt wat over de kans op een voorspoedige zwangerschap want die andere poezen kregen ook hun nestjes. We wachten alles gewoon gezellig af – 30 januari staat natuurlijk in de agenda’s.
De conflicten
Onlangs was Elfie ook weer krols. Die tijd hebben we toen gebruikt om haar weer te leren omgaan met een aantal van onze katten met wie ze een misverstand had gehad. Die misverstanden waren dankzij korte benchtraininkjes inderdaad binnen de kortste keren opgelost en het is heerlijk dat de katten nu wat meer vrijheid in huis en tuin hebben. Ik hoef nu alleen nog maar op Shabanou te letten.
Elfies conflict met Shabanou ligt veel dieper maar eerdaags ga ik het toch proberen om ze op een veilige manier weer aan elkaar te laten wennen. Een krolsheid benutten om foutgelopen relaties te herstellen, heeft geen functie bij poezen onderling en Elfie is nu aan de pil. Dat is beter voor haar. Ik heb een extra grote fles Pet Rescue met de rustgevende valeriaan erin bij de dierenarts besteld. Ik hoop zo dat het gaat lukken want deze situatie is niet goed voor de betrokken dieren. Ik ben heel trots op Elfie dat zij zich onder deze omstandigheden zo goed voor haar kittens heeft gezorgd en zich verder zo goed gedraagt. In haar beleving woont er ergens in dit huis een wittig monster met grote ogen dat haar bedreigt en vast ook een gevaar voor haar kroost is. Daardoor ging het ook mis tussen haar en Maverick en Jack. Niets menselijks is dieren vreemd. Zij generaliseren ook. Beide katers zijn beiden ook wittig met grote ogen en wanneer je angstig bent, knipper je niet eerst met je ogen om te checken of je het gevaar wel goed gezien hebt (ik ga er voor het gemak maar vanuit dat Elfie net zo denkt als een mens zou kunnen denken). Meerdere malen per dag zie ik haar de omgeving afspeuren om te kijken of ‘het gevaar’ niet in de buurt is. Dit is toch een fikse stressfactor en dit bederft haar optimale kattengeluk. In de natuur zou zij een andere omgeving opzoeken of het gevaar elimineren.
Maar onze superlieve Shabanou, ‘het witte gevaar’, laten we niet elimineren. Deze situatie is ook niet goed voor haar. Zij is heel aanhankelijk en mist ook een deel huiselijke gezelligheid. Bang voor Elfie is zij gelukkig niet en dat kan helpen wanneer ik met de trainingen begin. Shabanou is juist beducht voor ‘het rode monster’, onze rode man Bashiir. Hij is een lieverd, zorgzaam voor iedereen en altijd in een goed humeur maar… hij vindt het gewoon onweerstaanbaar om Shabanou op tilt te helpen. Als zij zich eens een keer zich niet uit de tent laat lokken en dus niet reageert, bijt hij gewoon – zachtjes – in haar kont. De boef. Voor dit gedrag weet ik nog geen oplossing. De klassieke benadering, iedere keer wanneer het stel elkaar vanaf een afstandje ziet en ze iets lekkers geven zodat ze het elkaar zien als een positieve ervaring beleven, lijkt me niet geschikt voor dit stel.
Benchtraining
Eerst het grootste probleem maar eens aanpakken. Ik wil dit met een echte benchtraining gaan doen. Twee benches, ingericht met een hangmandje, kattenbak etc. deels onder een kleed voor de veiligheidsgevoelens, die steeds dichter bij elkaar gezet worden. Iedere keer ze dan iets extra lekkers geven en/of gezellig tutten met een speeltje en natuurlijk vooral de Remedyspray gebruiken. Als het de goede kant op gaat, dan kan om de beurt een van de poezen loslopen en de kennismaking voortzetten. Ik hoop zo dat het muntje bij Elfie valt dat er niets mis is met Shabanou!! Als iedereen die dit berichtje leest het op een duimen zet voor de goede afloop, móet het gaan lukken.
Tinkaatje
Ik heb het bijna over iedereen gehad behalve over de kleine Tinka. Wat is zij een zonnetje in huis! Als straks haar broertje weg is, zal ze in een flink gat vallen. Maar met haar malle opa, haar lieve moeder Elfie, tante Sher en ook Maverick en Jack lukt het haar vast om mee te knuffelen of te racen. Nu zitten Elfie en Sher nog helemaal in de zorgmode naar de kittens toe maar dat zal eerdaags toch een keer moeten stoppen. De afgelopen tijd heb ik Oliver en Tinka ook af en toe apart gehouden. Dat is toch ook een beetje wennen voor Tinka aan de situatie zonder nestgenootje. En eentje mee naar bed slaapt ook wel zo rustig. Het valt me trouwens op dat ze tegenwoordig met zijn tweetjes ‘s nachts echt rustig zijn. Met z’n vieren bleven ze soms zo lang aan het racen en stoeien dat ik ze de slaapkamer uit moest zetten. Of het nu de leeftijd is of dat er twee kittens minder zijn, kan ik niet zeggen. Afgelopen nacht ben ik in slaap gevallen met twee kittens in mijn armen en wakker geworden met het stel op dezelfde plaats.
Ik hoop een keer een fotootje van Tinka te kunnen maken wanneer ze als een speer naar me toe komt rennen wanneer ik haar roep. Staartje hoog en in een rechte lijn. Echt ontroerend. Laatste nieuws – Tinka lust ook biologisch speltbrood met pindakaas.
Laatste nieuws van 4/12: volgens de mensen van de KPN was de oorzaak óf werkzaamheden op hun server óf het gevolg van het plaatsen van een nieuwe Plug-in of beide na aanleiding van die Plug-in. Ook is mij weer verzekerd dat er geen ruimteprobleem is of komt. Ik kan er weer helemaal tegen!