Morgen is het al zover; de eerste gaat ons verlaten. Aan de grote stoere Arthur is de eer. Hij gaat het prima hebben. Zijn nieuwe mensen lijden al wat langer aan het Somalivirus. Zij hebben al twee Somali’s, Borre en Lera, de tuin is catproof afgezet én zijn al gewend om versvleesvoeding te geven: sen gouden mandje dus voor Arthur.
Toen hij vorige week bij de dierenarts voor de vaccinatie gewogen werd, scoorde hij twee kilo. Vandaag was hij goed voor 2234 op mijn weegschaal. Die geeft altijd iets meer aan dan die van de dierenarts dus ik houd het maar op ruim 22 ons. Daar hoeft Arthur zich niet voor te schamen.
Ze hebben natuurlijk allemaal even geposeerd.
Vanwege de misverstanden tussen de volwassen katten van onze kattengroep kunnen ze niet allemaal tegelijk in de huiskamer en rouleren ze in twee groepen. Kittens zijn natuurlijk onder en boven de wet en wanneer hun moeder Sher boven is, zijn er bijna altijd twee kittens beneden voor ieder stukje extra socialisering. Ik hoef maar een kik te geven en ze rennen overenthousiast naar me toe. En spinnen dat ze kunnen; meestal gaat dit ook in de ‘overdrive’. De beloning voor het geven van al die flesjes omdat Sher te weinig melk had, is dus bijzonder groot.
Het viel me op dat vooral de poesjes het snelst naar mij toe renden en dus steeds vooraan stonden. Katertjes hebben ook extra aandacht nodig dus ik stelde iedere keer bewust een duootje samen dat mee naar beneden mocht; dan de poesjes, dan de katertjes, dan de bruintjes, dan de zwartjes enz.
Eendenvlees bleek een groot succes. Gedroogd én vers. Vanwege de prijsverhoging van het overigens uitstekende merk Carnibest gingen we toch wat verder kijken naar andere merken en we ontdekten een ander merk in de diepvries, Lobbes. Geschikt voor honden en katten. Meestal zit daar dan pens is maar bij dit product vinden de katten dit niet hinderlijk en ze eten er smakelijk van. Het andere merk met eendenvlees dat we kochten, Naturis, bleek hier geen succes. Er moest flink wat blikvlees door gemengd worden om ze zo gek te krijgen. Over de rest moet Polly zich dus maar ontfermen. Dat doet ze vast wel.
Ons hondje Polly heeft een uitstekende eetlust maar tot onze verbazing lust zij de rund/geitmix van Buddy niet. Onze kittens wel. Wanneer we met een kat naar de dierenarts gaan, nemen we haar eigenlijk altijd voor de gezelligheid mee én dan wordt ze ook op de weegschaal gezet. Ze bleek zo waar een paar ons te zijn afgevallen. Daar ben ik heel blij mee want ze is te zwaar. Met een slanker lijf blijf je langer gezond! Graag nog een keer acht jaar in gezondheid, Polly!
Het is me weer gelukt – een filmpje vanaf Facebook hier geplaatst. Ik heb hem zelfs in een correcte breedte weten te krijgen. Webmaster Victor is vast trots op me 😉
Ik had eerder al geschreven dat ze zo goed gebruik van de kattenluikjes maken. Echt heel fijn. Ook omdat de laatste kattenbak nu ook huiskamer en keuken uit is; beneden staan die bakken nu allemaal achter een luikje en dat scheelt een boel rommel op de vloeren. Alleen ging er laatst iets mis met een van de kattenluikjes en ik durf ze nu eigenlijk niet meer af te sluiten, bijvoorbeeld voor de nacht. Onze volwassen katten mogen normaal dag en nacht naar buiten maar kittens heb ik liever binnen. Gelukkig doen de lieverds dit nu uit zichzelf. Ik geef ze extra eten voor de nacht waardoor ze heerlijk uitslapen tot het tijd voor het ontbijt is.
Wat er mis ging met het luikje: de lieve Tinka raakte met een voetje klem in een luikje. Ik was alleen thuis en kreeg dat voetje er echt niet uit. Gelukkig raakte Tinka niet in paniek (en ik ook niet) waardoor ik bedacht dat ik het luikje moest opendraaien. Toen was het probleem gelukkig meteen opgelost. Maar we hebben er wel een nieuw probleem bij – ik vertrouw die luikjes niet meer… Tinka’s pootje kreeg sowieso voldoende aandacht – ze heeft ook nog een insectenbeet opgelopen. Gelukkig verdween de zwelling zonder enige medische zorg heel snel en ze gaf geen moment aan dat ze er last van had.