Geeft nog wel eens een witte hoed. En dat op 1 april na een heerlijke zonnige maartmaand. Dat was even wennen. Stond ik gisteravond in een dikke jas en met mijn zuidwester op in de tuin om provisorisch ons nieuwe kruidentuintje te beschermen tegen de kou en de sneeuw. Ik hoop wel dat dit een eenmalig grapje van moeder natuur was want ik heb de spullen al weer weggehaald en de katten vonden die koude pootjes ook maar niets.
Dat witte hoedje hadden we letterlijk op het grasplantje. Ik hoop dat het plantje dit gaat overleven. ‘s Zomers zet ik vaak een grasplantje in de tuin maar ja, het was nog geen zomer. Bodiir vraagt zich kennelijk af wat er met zijn tuin is gebeurd.
Van mij mag de temperatuur ook wel weer omhoog. Eerder was ik al zo zuinig mogelijk met het gas vanwege het milieu en de mensen in Groningen. Toen kwam de verhoging van de gasprijs en een week of vijf geleden kwam Poetins inval in Oekraïne er nog bij. Hoe minder Russisch gas er wordt verstookt, hoe minder geld voor zijn oorlogskas. Al schijnt het dat sommige van zijn ‘oligarchvriendjes’ het geld dat bestemd was voor oorlogsmaterieel in hun megajachten hebben gestoken. Zijn die oligarchen toch nog ergens goed voor.
En dan nu vanuit de overheid een campagne om zuiniger met energie te zijn. Maar geen woord over de terrasverwarmers en de winkels met hun open deuren. Daar erger ik me al zoveel jaren aan. Ik zag de mensen onder de parasols en afdakjes bij ons in het centrum zelfs in hun t-shirt ‘s avonds buiten zitten terwijl ik met jas aan met Polly langskwam.
De Kuvaszdag
Een andere reden dat van mij de temperatuur weer richting aangenaam mag is de show van zondag. Geen kattenshow, die hadden we afgelopen zondag. Zie de foto van Bodiir door Richard Katuin hierboven en verderop meer hierover. Overmorgen hebben we de Kuvaszdag. Onze grote liefde! Door Dimbo (1979 – 1993) en Eesz (1999 – 2015) heeft dit aantrekkelijke en gezonde ras voor altijd een hele grote plaats in ons hart. We waren laatst op de ALV van de vereniging en iemand had een jonge pup mee. Ik smolt. Wat een fantastisch dier! En er is nog een pupje van dat nest beschikbaar. En in België is er ook een nest! Voor wie meer wil weten over dit bijzondere ras, de grote witte Hongaarse berghonden, is de Kuvaszdag op zondag 3 april een aanrader. Je ziet ze dan met al hun soorten gedrag. Het zijn super betrouwbare dieren maar het zijn geen jandoedels. De show wordt buiten gehouden. Heel dapper van het nieuwe bestuur… Ik weet nog niet of ik meekom. Dit is afhankelijk van de weersvoorspelling.
Dimbo als schattige puppy. 
Dimbo als grote stoere reu van stand. 
Huibert met puppy Eesz in 1999. 
Pupje Eesz. 
Op deze foto was Eesz al acht jaar oud. 
Ik met onze drie honden in 2012; Eesz en Pici zijn op 16-jarige leeftijd overleden maar we hebben Polly de Pumi nog. 
Nieckje had alle vertrouwen in de verzorging van haar kitten door Eesz. 
Eesz ontwikkelde zich tot een schoonheid! 
Zo groot als Eesz was, zo voorzichtig was zij met de kleintjes.
De Felikatshow in Klundert
Door corona lag dit onderdeel van de CatFancy voor een hele lange tijd stil en vorig jaar kwam dit voorzichtig weer een beetje op gang. Goede ventilatie van de showhallen, de anderhalve meter afstand, de hygiëne etc. Mijn complimenten hoe de de tentoonstellingscommissie dit organiseerde. Voor deze show konden in principe alle regels aan de kant worden geschoven maar gebleken is, ook in de theaters, dat er vooral onder 60-plussers wat huiverigheid bestaat om ouderwets in grote mensenmassa’s te verkeren. Ik zit daar ook mee. Ik heb de omikronvariant weliswaar overleefd maar die vijf weken dag en nacht hoesten (en dus amper slapen) vragen niet om een herhaling.
De zaal was nu wat meer ingericht al tijdens de vroegere shows. Als exposant zat ik nu dus weer dichter bij mijn mede-exposanten. Daar heb ik niets van opgelopen 🙂 Integendeel. Het bleek dat mijn buurtjes ook Somali’s bij zich hadden: Guido en Iryna van de Belgische cattery Paepeghembos. Ze hebben zelfs een dochter van ‘onze Iriska van Oleg in Oekraïne’ gehad (nu herplaatst). Contacten met liefhebbers van je eigen ras is altijd leerzaam. Ik kan me niet meer voor de geest halen wanneer er hier in Nederland nog een diertje aan PK-def bleek te lijden. Het is zo simpel om dit met DNA-testen te voorkomen. Het blijkt dat er redelijk recent nog gewoon met ongeteste dieren werd gefokt. Van horen zeggen weet ik dat dit ook nog soms in Nederland gebeurt. Mensen die op zoek zijn naar een kitten kunnen niet kritisch genoeg zijn!
Het is altijd veel leuker wanneer er wat meer dieren van je eigen ras op een show zijn. Nu kon er zelfs een BIV (best-in-variëteit) gekozen worden. Die hadden we ook nog eerlijk verdeeld 🙂 Eentje voor hun mooie wildkleur poesje Ophelia die in de kittenklasse uitkwam en eentje voor onze zes jaar oude Sher.
Bodiir is dan al wel een forse kater om te zien maar hij is ook nog maar een kitten. Doordat Felikat nog voorzichtig is met het aantal mensen in een zaal waren er ook nu weer minder exposanten waardoor het mogelijk was om een dubbelshow te organiseren. Dus twee keer een keuring en twee keer een Best-in-Show.
Bodiir was nog te jong om voor een CAC in aanmerking te komen maar hij is wel twee prachtige keurrapportjes rijker. Hij gedroeg zich keurig. Voor een jong dier is zo’n show best een ervaring. Maar gelukkig een wel een positieve.
Het was wel even lachen tijdens het uitzoeken van de nominering door de eerste keurmeester. Bodiir verloor het van een Sphynx (ras zonder vacht) omdat zijn vacht ‘beter gegroomd’ had mogen zijn’. Met de grooming van een Sphynx ben je gauw klaar, zei zijn eigenaar 🙂
Tijdens het wachten op onze beurt kwam Richard Katuin langs die puur voor zijn plezier foto’s van de dieren aan het maken was. Eentje staat dus boven dit blog en de andere staat bij de showfoto’s hieronder.
Sher was helemaal in haar element. Allemaal mensen die haar geweldig vonden. En zij vond die mensen op haar beurt ook geweldig. Bij de keurmeester leverde dit haar ook hele lieve opmerkingen op over haar persoonlijkheid op haar keurrapporten. Voor de Internationale titel hoefde je tijdens corona niet naar het buitenland. Eerder was ik gestopt met haar showcarrière vanwege die lange reis om kans te maken om een derde CACIB te kunnen winnen. Richard Rodenburg gaf me de tip dat de regels nu tijdelijk anders zijn dus we gingen ervoor in eigen land: Sher is nu internationaal kampioen!
Dat deel van de show verliep dus prima. Wat ik wel jammer vond was de zichtbaarheid van onze dieren in de nieuwe sturdi. Door de lichtval op het glanzende plastic zag je niet veel van ze. Misschien staat het doek strakker wanneer ik een volgende keer de hangmandjes er in een andere hoek in doe.
Tot mijn verbazing was er zondag zelfs wat publiek. Gelukkig konden die ook de Somali’s van mijn buurtjes bekijken. Thuis hebben vast wat mensen deze website bezocht gezien de extra bezoekjes. De website van Guido geeft een waarschuwing. Volgens mij is dit hetzelfde probleem als bij de website van ABY2000 en eerder ook bij die van Felikat: vervelend maar ongevaarlijk.
3 april
Het weer van vandaag was gelukkig niet al te slecht waardoor de Kuvaszdag in Arnhem wel gewoon kon plaatsvinden zonder blauw-aanlopende tanden-klapperende eigenaren. Die stoere Kuvaszen hadden wel tegen een stootje gekund. Een foto van de kampioenen van die dag staan in de fotowidget (schuin rechtsboven).
Sher
Het weer viel dus mee maar ik ben blij voor mezelf dat ik thuis ben gebleven. Ik was niet in topconditie en kon nu mooi de titelaanvraag voor Sher regelen. Bij het inscannen van de keurrapporten las ik ze uiteraard weer even door. Dat ze een geweldig leuk dier is voor ons en voor iedereen die ze tegenkomt, wisten we uiteraard wel maar het is wel leuk wanneer de keurmeesters daar ook oog voor hebben en een opmerking over maken op het keurrapport.
Die varieerden van ‘mama’s princess’, ‘lovely temperament’, ‘zeer lief meisje’ tot ‘snorrende extraverte mooie poes’.
Ook viel me op dat Sher mooie data voor haar CACIB’s heeft: de eerste twee won ze in Noordwijkerhout op 19-05-19 en ook nog twee in Beverwijk op 21-11-21. Normaal hoeft een kat voor deze titel maar drie certificaten te behalen maar daarvan moet er wel eentje in het buitenland worden behaald. Dankzij corona werd het buitenlandse certificaat vervangen door drie extra in Nederland behaalde certificaten. Enige voorwaarde is dat ze zijn behaald bij verschillende keurmeesters. Zondag heeft Sher dus haar vijfde behaald en die was ook extra, extra met een BIV en een NOM.
Hennie Prins, de adjunct-secretaris van de titelregistratie bij Felikat stuurde me per kerende post al de bevestiging.
Met zo’n prachtige poes willen we natuurlijk ook weer graag een nestje fokken. Maar wanneer? Dat is iets voor de geduldige mens. Na haar eerste nest op 27 januari 2018 heeft ze een suprelorinstaafje gekregen en dat raakte medio april 2020 uitgewerkt. Dat heeft haar dus een kleine twee jaar beschermd tegen de hormoonschommelingen. Na haar tweede nest op 30 juli 2020 heeft ze weer zo’n staafje geïmplanteerd gekregen. Bij ieder dier schijnt dit anders te werken maar wanneer dit bij haar nu even lang werkt dan zou ze eind dit jaar weer een nestje kunnen krijgen. Voor de wildkleur Somali als variëteit zou het goed zijn wanneer haar genen in combinatie met een kater met een diepe kleur via een zoon of dochter zou kunnen worden doorgegeven maar voor de zilvertjes zou een nestje van Bodiir geweldig zijn…
10 april
Onze Polly is er helemaal klaar voor – het voorjaar!! Het is weer heerlijk weer geworden. Over de hoeveelheid zon in maart hadden we ook niet te klagen. Ik heb er helaas weinig van mee gekregen omdat ik toch nog vrij lang zo hoesterig was dat ik amper buiten kwam maar de zonnepanelen hebben er wel volop van geprofiteerd. Daarnaast blijkt onze nog meer bijgestelde zuinigdoenerij met energie én de overheidssteun en verlaging van de energiebelasting ertoe te hebben geleid dat ons stroomverbruik in de min staat. Zelfs het gasverbruik was ongekend laag voor ons doen. Ieder dubbeltje minder dat naar Poetin gaat is meegenomen.
Het was trouwens wel opletten geblazen toen ik Polly aan het trimmen was want vriendje Bodiir vond het ook erg gezellig. Ik moest maar geen plukje Somali meeknippen.
De foto’s: Polly ligt niet zgn. dood omdat om zo proberen te voorkomen dat ze getrimd gaat worden. Dat wist ze op het moment van de foto nog niet. Dit noemen we de ‘Pumistijl’ van relaxen. Op de internationale PumiFacebook zie je van alle Pumi’s wel dit type foto’s langskomen. Ik had dus twee zilvertjes op tafel. Bodiir is met zijn 9,5 maanden al een flinke kat. Polly is ook een zilvertje. Net als Bodiir is zij met een zwart vachtje geboren. Alleen was Polly dit van top tot teen terwijl een zilver Somali wel al zilveren pootjes en wangetjes heeft. De eerste keer dat ik Polly ging trimmen begon ik aan een zwart beertje en knipte ik er een zilvergrijs terriërtje uit. Daar had ik eigenlijk een fotoverhaal van moeten maken.
Zonaanbidders
Jimmie en Jack van het Z-nest zijn onlangs gecastreerd. Ze hadden er niets van en iedereen in de da-praktijk was erg gecharmeerd van hen. Vriendelijke spinnende kopjesgevende diertjes zijn feestjes voor de mensen daar. Ze komen al met genoeg dierenleed in aanraking en dan zijn zulke gelukkige katjes een prettige afwisseling.
Onze Orchid is een geboren zonaanbidster en haar zusje Zoë is daar ook goed in. Ik had recent een foto van haar gezien maar dus niet goed opgeslagen. Geen probleem. Baasje Jiska stuurde me per kerende Messenger een kersverse van deze middag. Al zoekende naar de eerdere foto kwam ik deze van Myra’s Ainstain tegen. Die zat in het zonnetje van vorig jaar maar is te sprekend om hem hier niet te plaatsen. En dan eentje van ons eigen Bashiirtrio. De dames hebben de mandjes en vader/opa Bashiir zit er gezellig bij.
De kattenwokkels
Een kat die zich echt veilig en ontspannen voelt, kan de meest – in onze ogen – ongemakkelijke poses aannemen.
Verandering van spijs
Op de startpagina van deze site staat een blog van de hand van webmaster Victor. Die gaat over de verandering van de opmaak van deze website. Abacadabra voor mij maar ik ben wel heel erg blij met al die nieuwe mogelijkheden op lay-outgebied en het totaal beeld. Tip voor wanneer je hier ooit verdwaald raakt, klik op het witte huisje in het blauwe vierkantje en je kan opnieuw gaan bladeren. De voedingspagina gaan aanpassen aan mijn huidige inzichten is ook een van mijn voornemens.
Ooit voerden we de gewoonte in om onze dieren ‘s morgens een ontbijt van KVV, dus iets als Carnibest, voor te zetten in plaats van het geijkte voer uit blik. (Brokjes als maaltijd hebben we ooit ook voor een korte periode gedaan, helaas met fataal gevolg.) Dat was de beste verandering die we ooit hebben ingevoerd. We hadden al geen echte gezondheidsproblemen bij onze dieren alleen waren er wel een paar die een gevoelig maagdarmsysteem hadden (minder goede ontlasting bijv.) wat ook aan de vachtjes te zien was. Na deze omschakeling was dit acuut verleden tijd. Onze mooie Elvira van weleer heeft best wel last gehad van haar darmpjes en iedere twee maanden zette ik haar in de rijstzetmeel om haar vacht klitvrij te houden. Hieronder een aantal foto’s van haar.
Vanwege Orchids eetlustprobleem heb ik me geleidelijk aangewend om bij de avondmaaltijd de dieren een bord voor te zetten met verschillende vleessoorten zoals hart, kip, KVV. Alleen variëren met KVV-soorten is een ramp voor het gebit omdat er dan de dagelijkse ontstane tandplak niet verwijderd wordt en de dieren heel snel tandsteen en tandvleesproblemen krijgen. Met tussendoor wat brokjes los je dit niet op want deze breken op het snijvlak en daar zit die aanslag niet.
Per dag bestaat hun menu dus uit heel veel verschillende voedingselementen. Met al die voedingsschandalen die zich vooral in de diervoedingsindustrie blijven voordoen, is het uitermate riskant om je dier afhankelijk van een type product te laten zijn. Het vlees voor onze dieren is voor menselijke consumptie geschikt en daar ligt de lat ook wat hoger.
In de loop van de decennia ging het vooral mis met de brokjes (niet zolang geleden nog met een merk dat vooral in Groot Brittannië op de markt was) van alle prijsklassen. Duurder wil niet zeggen dat die beter of veiliger zijn. De gevolgen zijn altijd heel ernstig. Meestal dodelijk dus! Ook als uiteindelijk bewijsbaar is geworden welk product het was en de producent schuld bekend, sta je als eigenaar toch nog in de kou met je verdriet en de hoge rekeningen. Na het melamineschandaal dat nierfalen veroorzaakte (het zat zelfs in dieetvoer!), boden de producenten (er waren er meerdere omdat de gebruikte grondstof vervuild was) aan om de (crematie-)kosten te vergoeden, mits jekon aantonen dat je hun voer had gegeven. Wie had er nog een verpakking in huis? Ook het filmpje van de schuldbekentenis op CNN op YouTube is verdwenen (maar niet uit mijn geheugen).
Heel apart eigenlijk dat de meeste huisdiereneigenaren steeds weer vergeten wat er allemaal mis is gegaan in de diervoederindustrie en toch in blind vertrouwen hun dier afhankelijk laat blijven van één enkel soort. Dit vertrouwen tegen beter weten in staat in schril contrast met het vertrouwen in de farmacie (bijv. medicijnen en de vaccinaties).
Linksboven het witte huisje om op de startpagina van deze website te komen. Daarnaast Elvira (Sylvi’s Sensation) van jong volwassen poes tot 17 jaar oude schoonheid. De arme meid heeft in haar jeugd veel last van haar darmen gehad. Gelukkig zonder blijvende gevolgen. Haar pagina.
14 april
De kou van 1 april was maar van korte duur en we hebben in ons straatje zelfs al weer een lenteborrel kunnen organiseren. Dat was erg gezellig.
Er kwam nog meer gezelligheid bij maar die viel in de categorie ongenode gasten. Ze drongen zich niet echt op maar gingen wel stiekem mee-eten… Dat was een muizenfamilie in de kamerkast. Ik vond laatst al dat er een luchtje in die kast hing maar ik weet dat aan het plastic afval dat daar vaak even wordt opgeslagen voordat het naar het afvalparkje met de ondergrondse containers wordt gebracht. De aangevreten zak kattenbrokjes is weggegooid, de hele boel is uitgesopt en Huibert heeft met de kitspuit wat kiertjes dicht gemaakt. Nu maar hopen dat de muisjes gaan emigreren. Ik had ze nooit horen rommelen en de katten hadden ook niets aangegeven. Het was al heel erg lang geleden dat er zich een muisje hier had gemeld. Ooit had, vast een verre voorouder van deze familie 😉 zijn weg gevonden naar diezelfde kast. De kier toen had Huibert dichtgezet met een plastic schrootje en een paar avonden achter elkaar hoorden we hem krabbelen tegen dat schrootje wanneer hij op weg was naar zijn snack.
Wie wel zijn uitgenodigd zijn, zijn de kittens van Sheralyn. Gisteren arriveerde ze in de vijfde week van haar zwangerschap. Ik heb maar meteen royaal geshopt voor wat dingen die we over een paar weken vast wel kunnen gebruiken. Bij MedPets en bij Zooplus. Bij Metpets kon ik het beste slagen voor de capsules die ik voor Orchid nodig heb. Ik haalde steeds een kleine portie bij mijn dierenarts maar ik heb liever een grotere hoeveelheid. Het is nogal een werkje om al die kleine korreltjes maagmedicatie in die capsules te wurmen en dan ga ik liever wat langer door zodat ik voorlopig niet misgrijp. Op capsulegebied zal ik dit zeker niet – er zijn 1000 stuks in de bestelling. Orry heeft er twee per dag nodig dus we hebben met haar afgesproken dat ze nog zeker twee jaar bij ons blijft.
Bij Zooplus heb ik een tweede ideale kattenbakschep, de Savic Magaloo gekocht. Een hele stevige met een lange steel. En dat voor maar vier euro. Samen met de ideale kattenbakvulling (Benek op basis van maisafval) en een afbreekbaar zakje dat ik in een emmertje doe, maak ik een rondje langs de bakken en daarna breng ik het samen met Polly naar de gft-containers die we – eindelijk – ook bij het containerparkje hebben gekregen. Dit scheelt Huibert zoveel voor de hanteerbaarheid van de vuilniszakken.
Ik had voor beide rasverenigingen een stukje geschreven. Voor de SAN over gevaren in en om huis en voor de ABY2000 over hoe je dieren met kwaaltjes toch aan het eten kunt houden en wat tips over de pillengeverij. De redactie was zo attent om er een link voor de aanschaf van de capsules erbij te zetten maar de reviews over dat bedrijf zijn niet zodanig dat ik daar wat wil bestellen. Met Medpets heb ik prima ervaringen én hun verpakkingen zijn extra leuk.
Op het dakterras staat het afgedankte klimboompje dat een paar jaar geleden echt als nieuw bij het containerparkje was gezet. Echt duurzaam bleek hij niet. Het bovenstuk is er ooit afgebroken (was heel gevaarlijk) maar nu doet het restant buiten nog uitstekend dienst. Als je deze vergelijkt met de kwaliteit van onze grote van KatzenDeko. Die is al bijna zes jaar in gebruik en er is amper aan te zien dat hij intensief gebruikt wordt. De stof is van microfiber en heel makkelijk harenvrij te houden en het touw is echt van superkwaliteit.
De kittengym, het woord zegt het al, voor kittens is bedoeld, is ook geliefd bij de volwassen katten. Als Sheralyn er niet ligt dan ligt Orchid er wel. Met Sheralyn lijkt alles heel goed te gaan. Aan haar eetlust mankeert ook niets alleen vindt ze nog steeds dat Bodiir niet te dicht bij haar mag komen. Haar instinctieve incestbescherming voert ze wel ver door. Op dit moment ligt Sheralyn in het mandje naast mijn stoel en Bodiir ligt heel onschuldig en zoet met een springveertje te dollen, heel toevallig 😉 ? tussen ons in.
Ik doe niets met Instagram maar via Medpets kan je meedoen aan een fotowedstrijd met als onderwerp de MetPedsdoos. Op de eerste foto staat een onbekende Somali die dus in de prijzen is gevallen. Orchid, Polly en Sheralyn moesten natuurlijk ook even hun best doen 🙂
Propalin
In de tijd dat Polly nog maar kort bij ons was, ging er iets heel erg mis met Eesz. Een doldrieste Labrador was met een hard klap in haar flank beland en Eesz was toen al niet meer de jongste. Ze was behoorlijk geblesseerd geraakt en het allerergste was de schade aan haar blaas. Ze hield er incontinentie aan over. Daarvoor kreeg ze Propalin. Dat hielp gelukkig wel wat. Maar tot onze verbijstering veranderde haar gedrag en viel ze meerdere keren de kleine Polly aan. En niet zoals honden onderling de rangorde kunnen bepalen maar voor het echie. We raakten allemaal wel een keer gewond door deze toestanden en toen we weer eens met een gewonde hond bij de dierenarts waren, opperde onze dierenarts de mogelijkheid dat dit geen persoonlijkheidsprobleem van de dieren was maar dat de Propalin de oorzaak was… Eesz kreeg andere medicatie en inderdaad die agressie verdween. Begrijpelijk was Polly’s vertrouwen in Eesz behoorlijk beschadigd maar we hadden weer een hanteerbare situatie. Het bleek dat de vrij zeldzame bijwerking van agressie wel in een Engelstalige bijsluiter stond maar niet in de Nederlandse. Uiteraard heb ik het bedrijf ervan Vétoquinol hierover op de hoogte gesteld maar nu, ruim tien jaar later, is de bijsluiter nog steeds niet bijgewerkt. Dus dan maar zo deze waarschuwing. Wij hebben het nooit overwogen maar ik kan me voorstellen dat wanhopige eigenaren van een agressief geworden hond besloten hebben hun dier te laten inslapen. Ik hoop dus zo’n wanhoopsdaad door het plaatsen van dit stukje informatie te voorkomen.
Bezoekers die deze pagina via hun mobiel bekijken, krijgen de rechterzijbalk met fotootjes etc. pas te zien door te blijven scrollen tot voorbij het gedeelte hieronder over het contact opnemen. De lay-out van deze website komt veel beter tot zijn recht op een tablet of pc.