Waarover zullen we het hebben?

Over Sheralyns kittens natuurlijk! Maar nu even niet. Het gaat perfect met moeder en kinderen en wij gaan naar een terrasje.

25 mei
Wat kwam het goed uit dat ik me had laten overhalen om naar een terrasje te gaan. Ik was weliswaar net aan deze blog begonnen maar het bleek later dat het echt de laatste middag was dat het buiten nog aangenaam toeven was. Natuurlijk was Polly mee. Mocht ook wel dit verzetje voor haar gezien haar inzet voor de verzorging van de kittens  😉
De volgende dag was het buiten een groot waterballet. De noodgedwongen aangeschafte nieuwe paraplu overleefde de wandeling door de Grote Houtstraat niet. Maar al dat water is wel heel erg welkom! Niet alleen voor het grondwater maar zelfs de drinkwatervoorziening dreigt in het gevaar te komen. Tijdens droogte extra zuinig zijn met drinkwater en voorkomen dat voldoende schoonwater in de riolering beland, was al langere tijd een van mijn missies maar dat onze drinkwatervoorziening problematisch zou kunnen worden had ik niet verwacht. Dus nog maar een schepje erboven op! Toen het zo lang zo droog was, hoorde ik dat het nuttig was om de insecten en vogels te helpen: we hebben nu op het afdakje een bak met water en een bordje met stukjes fruit staan. Restjes fruit verdwijnen dus niet meer in de gft-kliko.

Kittenshower
Het meeste nieuws over Sheralyns kittens staat al in de speciale nestjespagina. Maar hier mogen ook wel een paar fotootjes schitteren.
Afgelopen zondag hadden we dolle pret. Rudi en Angela kwamen met armen vol cadeautjes voor de kittenshower. Slingers, roze ballonnen, heerlijke cupcakejes. De uitsmijter is wel de slinger ‘Hoera, het is een meisje’ voor de ramen. Deze heeft al heel wat big smiles op passerende gezichten van buurtgenoten getoverd.

Ik had de kittenmand mee naar beneden genomen. Dit was voor Sheralyn de eerste keer en dan is het afwachten in hoeverre en hoe lang de moederpoes zoiets accepteert. En ook nog eens bij voor haar vreemde mensen.
Sheralyn was geweldig. Ze is gelukkig heel goed in de omgang met andere mensen. En dat voor een coronapoesje, een dier dat door de beperkingen in het sociale verkeer niet zoals gebruikelijk bij ons kon worden gesocialiseerd. De aanwezigheid van een hondje in haar jeugd, onze eigen fantastische Polly, heeft vast een hele goede invloed gehad.
Toen Sheralyn aangaf dat haar kleintjes lang genoeg beneden waren geweest, heb ik ze weer teruggebracht. Ook wanneer ik boven de kap van de mand af heb, maakt ze me ook duidelijk dat ze vindt dat ze weer beschermd moeten worden tegen een teveel aan licht.
De foto’s van de kittens en die van Polly tijdens de kittenverzorging heeft Angela gemaakt.

26 mei
Wakkere Wijfjes en alert moedertje
Gisteravond toen ik nog wat zat te lezen in bed, ging Sheralyn weer slepen met een van de kittens. De vorige keer toen ze nog niet met het kitten de mand uit was, hoefde ik alleen maar ‘Uh, uh’ te zeggen om haar van haar voornemen te laten afzien. Ik dacht nog ‘Als dat zo makkelijk is bij te sturen, ben ik spekkoper’. Vooral met eenlingnestjes zijn de moedertjes vaak zo onrustig dat ze dag en nacht kunnen slepen met het diertje. Het is hier gelukkig nooit echt misgegaan anders dan dat ik niet aan slapen toekwam want ik weet van collegafokkers dat kittens dit niet overleefd hebben.
Ik vroeg me af waarop Sheralyn nu weer aan het slepen toog en ineens viel het muntje bij me. De lichtinval. Het licht viel niet op de kittens want die liggen achter een rand maar wel op haar ogen en zodoende zou zij kunnen vinden dat die locatie voor haar nest nu niet geschikt is. Ik heb de mand een kwartslag gedraaid en het probleem was opgelost! Misschien speelde dit ook bij haar vorige nest. Toen wilde zij eerder dan de klassieke termijn van drie weken met haar kroost verhuizen en heeft ze een tijdje naast het bed aan de raamkant gebivakkeerd. Ik vind dat, zeker in de winter in een hoekje met twee buitenmuren, geen ideale locatie. Ik hoop dat ze nu haar drie weken in de kraammand volmaakt en dan overdag in het kittenrennetje in de huiskamer en ‘s nachts in het hoekje aan de warmere kant van het bed onder het nachtkastje en kaptafel wil.
Moeder en kinderen maken een zodanige ontspannen indruk dat ik niet veel meer hoef te doen dan ze te knuffelen en af en toe de mand te verschonen. Dat knuffelen wordt ook steeds leuker. We kunnen al communiceren! Als ik ze roep, kijken ze nu alle drie op. En ze raken meer vertrouwd met mij zodat ze zonder piepen lekker bij me kunnen liggen zonder dat Sheralyn verontrust raakt. Omdat ik vond dat toch wat moest ‘doen’ heb ik ze vanmiddag maar een keer weer gewogen. Wat ik al dacht: de twee grootste meiden zijn al over de 300 gram en KleinePoes woog 287. Dat correspondeert ook met haar geboortegewicht.

Climate Action Now!
We treffen het met de temperatuur. Wanneer er een nestje geboren wordt, is het belangrijk dat de omgevingstemperatuur tijdens de bevalling goed hoog is om een te grote afkoeling van dan nog natte kittens te voorkomen. Omdat de zon toen goed scheen, kon ik zonder ‘stookschaamte’ de airco op verwarmen zetten. Lekker op 25 graden! Ik gebruik dan de zelf opgewekte stroom van onze zonnepanelen. De andere dagen bleek verwarmen niet nodig. De temperatuur in hun kamer kwam niet onder de 22 graden en in hun mand bleef het dankzij het warme moederlijfje extra warm. Wanneer het nodig was, zette ik de ramen meer of minder wijd open. In zuidelijk en oostelijk Nederland vonden de mensen het vorige week zo warm dat de airco’s al op volle toeren moesten draaien. Wat hebben wij toch een mazzel dat wij dicht bij zee zitten waardoor de temperaturen hier zelden extreem zijn. Toevallig kwam er vandaag een Facebookherinnering langs dat ik met onze toenmalige Kuvaszdame een boswandeling had had gemaakt. Op een van de foto’s van zeven jaar geleden stond dat het toen 25 graden was. Dus zo warm kan het hier in mei dus ook zijn in het westen.

Eerder was ik al zo zuinig mogelijk met gas omdat dit echt niet goed is voor het klimaat en daar kwam de ellende in Groningen later nog bij. Toen liepen de prijzen uit de hand en de inval van de Russen in Oekraïne deed de rest. Een van onze buurmannen verwoordde het laatst erg goed: hij maakt er een sport van om zo zuinig mogelijk met de fossiele grondstoffen om te gaan. Wat warmere kleding aantrekken wanneer je het te fris in huis vindt, is beter dan de kachel weer aan te zetten.
Door corona heb ik amper in eigen regio geshopt. Door de regenbui laatst dook ik verschillende winkeltjes in en ben ik wat shirtjes rijker, en totaal verregend, dat wel, thuisgekomen. Gisteren kwamen we langs Lien en Giel in de Anegang. Jippie! Wat een prachtige kleuren en prettige materialen (biologisch katoen). Ik was er ooit al eens heel goed geslaagd en heb er nu weer een paar mooie dingen bij waaronder een lekker lang woonvest in de kleur van de letters van het stickertje van dit stukje. Zoveel leuker en vooral gezelliger dan online shoppen. Én het scheelt een heleboel CO₂. Maar… ontdekte dat ze ook via bijv. Bol.Com leveren én dat ze leuke patroontjes en kleuren hebben met katten!

Onze eerdere nestjes
Ik word (hier stond eerder toch een knaller van een taalfout!. Je eigen schrijfsels corrigeren, gaat lastig dus ik hou me aanbevolen voor tips) trouw op de hoogte gehouden over het wel en wee van onze vorige kittens. Rudolphine van Sheralyns eerste blauwe dochter appt me wekelijks over haar verrichtingen in huis en op de weegschaal. Haar dametje Aurelia begint nu wat langzamer aan te groeien nu ze voorbij het half jaar is. Ze is nu ruim drie kilo. Dat is een prachtig gewicht voor een Somalipoes van haar type en grootte. Aurelia had een fiks geboortegewicht en groeide zeer voorspoedig en dan vraag je je wel even af of ze niet op weg is een getickte Maine Coon te gaan worden.

Aurelia is nu met haar zes maanden een flinke meid maar lijkt nog steeds een kleintje vergeleken met grote oom Momo. Als ze niet luiert is ze druk bezig met het werken aan haar conditie. Het is echt niet nodig om stiekem in Roels sporttas te kruipen om mee te kunnen gaan naar de sportschool.
Haar broertjes Alfie en Archie zijn ook perfect op gewicht met een royale drie kilo’s. De charmante wildkleurige zus Ankylie was altijd al bescheiden met haar groei en houdt dat zo. Ze is en blijft een dametje ondanks dat haar grote vriendin een Maine Coon is.

De broertjes Archie en Alfie wonen samen met de broertjes Baldr en Balderick (zonen van Elfie) en ze zijn helemaal klaar voor de zomer. Als het warmer wordt, kunnen ze afkoelen tijdens de (speelgoed-)visvangst.
Zusje Ankylie onderzoekt haar mogelijkheden om samen met haar vrouwtje te kunnen gaan shoppen. Je bent een dametje of je bent het niet 😉 Op de achtergrond van Ankylies foto is het kopje van haar vriendinnetje Queenie te zien.

27 mei
De Elfiefamilie
De Z-boys horen bij deze familie met de prachtige gezichtjes. Die boys zijn Jimmie en Jack van Tinka’s nestje bij webmaster Victor van vorig jaar augustus.
Deze katertjes zijn zeldzaam aan elkaar verknocht. Wanneer een van beiden een uurtje ergens heeft liggen slapen en daarna zijn broer weer tegenkomt, moet er weer heel uitgebreid geknuffeld worden.
Onlangs zijn ze bij de dierenarts geweest voor hun castratie. Alles is verlopen zoals gehoopt: ze hadden er amper weet van en liepen eenmaal weer thuis al weer heel snel rond alsof er niets gebeurd was.
Moeder Tinka en tante Nicky zijn ook op bezoek bij de dierenarts geweest; voor hetzelfde maar dan de poezenversie. Victor had medische petshirts in stoere camouflageprint klaarliggen maar de dierenarts had hun buikjes keurig onderhuids gehecht, ze zaten er niet aan en ze waren dus niet nodig… Ik had me eigenlijk wel een beetje verheugd op een paar stoere kiekjes van de dames.

Jan en Marleens Jack en Jimmie, AnnaMaria’s ‘oma’ Elfie, Victors Nicky en Tinka, Ellens Vlo’tje en onze eigenste geweldige Bodiir uit de Elfiefamilie samen met Sher.

Verdriet en zorgen
We voelen ons heel bevoorrecht dat we redelijk ongeschonden door de coronaperiode zijn gekomen. Mijn cardioloog zei ‘Goed zo’ toen ik hem tijdens een consult, voor het eerst weer na bijna drie jaar!, vertelde dat ik corona-light had gehad. Op mijn verzoek vond hij het een goed idee dat ik wat ging minderen met mijn medicatie alleen toen ik voorstelde iets te halveren zei hij dat ik wel helemaal met iets mocht stoppen. Alleen mezelf even goed monitoren om te zien of het verantwoord is. Toevallig keek ik een paar dagen later in “MijnSpaarneGasthuis’ en toen bleek dat ‘helemaal’ toch een beetje te enthousiast was geweest. Na overleg is dit deels teruggedraaid. Best jammer maar niet getreurd. Ik voel me me sowieso als iemand met hartfalen bevoorrecht. Omdat ik er na 12,5 jaar nog steeds ben en dat mijn hartfunctie ondanks het ouder worden zich nog steeds verbetert.
Over dat begrip ongeschonden in relatie met de coronaperiode: dat geldt alleen voor de fysieke kant van de zaak. Dat zoveel mensen zo egoïstisch waren en de maatregelen, om te voorkomen dat iedereen tegelijk besmet zou raken, ontdoken of smoesjes/theorieën bedachten/gingen aanhangen om vooral hun eigen gang te kunnen blijven gaan, heeft mijn respect voor een deel van de mensheid een flinke knauw gegeven.

Monkeypox
En dan is er nu een nieuw virus. De complottheoriënbedenkers hebben er vast al weer hun handen vol aan 🙂
Ik heb begrepen dat je er er wel wat voor moet ondernemen om besmet te raken, dat het een heel laag risico op overlijden kent en dat mensen die via het rijksvaccinatieprogramma tot 1975 nog normaal zijn gevaccineerd, bescherming hebben tegen dit virus. Ik schijn als baby heel erg ziek te zijn geweest van deze vaccinatie. Dat is wel even andere koek dan de huidige tegen corona (maar die beschermen maar heel kort en verkleinen eigenlijk vooral de kans op ziekenhuisopnames en het oplopen van Long Covid). Dit dodelijke pokkenvirus is dankzij al die mensen die wisten van de riskante bijwerking toch meewerkten aan dit vaccinatieprogramma letterlijk de wereld uit.
Het is wel een aparte gewaarwording om nu eens niet tot de risicogroep te behoren. Zeker een Jippie waard!
Het apenpokkenvirus komt bij knaagdieren vandaan en heeft ook apen in een laboratorium besmet wat deze naam heeft opgeleverd. Ik heb niets gelezen over een besmettingsrisico voor onze huisdieren.

Kattenleukemie
Die van ons lopen nu wel een ander risico. We hebben een geval van kattenleukemie (FELV) in onze woonomgeving. Net zoals met het absoluut niet besmettelijke FIP-virus (besmettelijke buikvliesontsteking) is deze naam ook verkeerd gekozen. Leukemie is vooral bekend als een vorm van kanker bij de mens maar bij katten is het een levensbedreigend en heel besmettelijk virus. Buurtgenoten, gelukkig niet in ons woonblok, hadden een paar katjes uit het buitenland opgevangen en die bleken ermee besmet. De incubatietijd is heel lang dus kittens testen voordat ze geplaatst worden, is zinloos. Hun andere katten kunnen besmet zijn en lopen vrij in de buurt… Onze Sher is een slimpie, uiterst behendig én is wel eens ontsnapt… Wij gaan haar dus zo spoedig mogelijk tegen kattenleukemie laten vaccineren. Het is/was niet gangbaar om tegen dit virus te vaccineren omdat de bescherming niet 100% is en omdat deze ziekte in Nederland niet zoveel voorkomt. Cattery’s houden dit virus buiten de deur door hun dieren niet los te laten lopen en door erop te testen met een bloedonderzoek. Voor iedere logeerpartij voor een nieuw nestje worden poezen op FELV en FIV getest en dekkaters minimaal een keer per jaar. Decennia geleden had men geen idee waarom goed verzorgde katten ziek werken en overleden. Toen bleek dat dit virus de oorzaak was, duurde het heel lang tot men een keer overtuigd raakte van het nut van de testen. Vooral de commercieel ingestelde catttery’s met goed verdienende dekkaters wilden er niet van weten. De kater testte weliswaar positief maar zag er gezond uit dus… die test deugt niet! Door de lange incubatietijd en doordat dieren het virus ook konden overwinnen was er veel verwarring. Uiteindelijk resulteerde dit vooral door de verdeeldheid hierover in de absurde situatie van 17 verschillende Nederlandse stamboomverstrekkende kattenverenigingen.
Tijden veranderen. Het aantal verenigingen is weer afgenomen, er is meer kennis over het verloop en de preventie van de ziekte. Voor mij was deze kwaal al iets uit het verleden toen ik 40 jaar geleden onze catterynaam aanvroeg. Nu brengen steeds meer huisdieren rabiës, kattenleukemie en kattenaids (FIV) mee vanuit het buitenland en moeten we weer wel wat meer gaan opletten en indien nodig vaccineren. Ik overweeg Bodiir als hij eerdaags goed uit de testen komt, ook tegen kattenleukemie te gaan beschermen.
De mensheid heeft met het pokkenvaccin wel heel erg veel geluk gehad dat die zo goed werkte!

Nog maar twee
Het O-nest van Nieckje en Bailey uit 2006.

Chani 14 mei 2006 – 20 mei 2022

De nachtmerrie
Dáár gaan we het niet over hebben, over Poetins hordes moordende en rovende vandalen in Oekraïne. Ik heb een opname gezien van de beveiligingscamera van het appartementencomplex waar de zoon van Oleg, de eigenaar van Silfescian Izzy Sweet Iriska, woont. Dat leverde me prompt een verschrikkelijke nachtmerrie op.

Bezoekers die deze pagina via hun mobiel bekijken, krijgen de rechterzijbalk met fotootjes etc. pas te zien door te blijven scrollen tot voorbij het gedeelte hieronder over het contact opnemen. De lay-out van deze website komt veel beter tot zijn recht op een tablet of pc.